Прејди на содржината

Калироја (месечина)

Од Википедија — слободната енциклопедија
Калироја
Сликата со која е откриена Калироја
Откривање [2]
Откритие наСпејсвоч[б 1]
Откритие воНационална опсерваторија „Кит Пик
Откриено19 октомври 1999
Ознаки
Наречена по
Калироја
S/1999 J 1
1999 UX18
Орбитални особености [3]
Епоха 27 април 2019 (ЈД 2458600,5)
Лак на набљудување17.54 г (6,406 days)
0,1643278 ae (24.583.090 км)
Занесување0,3095704
–787,43 д
240,90203°
0° 27м 25.866с дневно
Наклон147,99790° (кон еклиптиката)
352,75480°
68,21981°
Месечина наЈупитер
Физички особености
Албедо0,052 ± 0,016[4]
20,8[5]
13,9[3]

Калироја (старогрчки: Καλλιρρόη), наречена и Јупитер XVII — неправилна надворешна месечини на Јупитер која се движи во повратна насока. Пронајдена е во 1990 г. во опсерваторијата Националната опсерваторија „Кит Пик“ според набљудувања направени од 6 октомври до 4 ноември 1999 г.[6] и првично прогласена за астероид со ознаката 1999 UX18.[7][8] Забележана е како кружи околу Јупитер од Тим Спар на 18 јули 2000 г. и така добила ознака S/1999 J 1.[2][9]

Име

[уреди | уреди извор]
Движењето на Калироја снимено во однос на позадинските ѕвезди во јули 2000 г.

Месечината е именувана во октомври 2002 г. по океанидата Калироја, ќерка на речниот бог Ахелој.[10]

Особености

[уреди | уреди извор]

Калироја има привидна величина од 20,7,[11] што ја прави уште послаба од џуџестата планета Ерида (18,7).[12] Јупитер е 2,5 милијарди пати посјаен од Калироја.[13]

Месечината има пречник од 9,6 км[4] и кружи околу Јупитер на просечно растојание од 24,1 милиони километри за 747,09 дена Има наклон од 141° кон еклиптиката (140° кон Јупитеровиот екватор) и занос од 0,28. Ова тело веројатно е зафатено доста одамна од хелиоцентрична орбита, и гравитациското влијание на Сонцето ја прави орбитата мошне непредвидлива.[6]

Ѝ припаѓа на Пасифаината група на неправилни повратни месечини кои кружат околу Јупитер на растојанија од 22,8 до 24,1 милиони километри со наклони од 144,5° до 158,3°. Меѓутоа, додека Пасифаја е сива (B−V=0,74, V−R=0,38, V−I=0,74) по боја, Калироја е светлоцрвена (B−V=0,72, V−R=0,50, V−I=1,02) и послична на Мегаклита.[14]

Истражување

[уреди | уреди извор]
Калироја сликана од инструментот LORRI на леталото „Нови Хоризонти“.

Вселенското летало „Нови хоризонти“ направило слики од Калироја на 10 јануари 2007 г.[15]

Белешки

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ Откривањето ѝ се припишува на екипата астрономи сочинета од Џ. В. Скоти, Т. Б. Спар, Р. С. Мекмилан, Џ. А. Ларсон, Џ. Монтани, Е. Е. Глисон и Т. Герелс.[1]

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ „Planet and Satellite Names and Discoverers“. Gazetteer of Planetary Nomenclature. USGS Astrogeology Science Center. Посетено на 26 ноември 2020.
  2. ↑ 2,0 2,1 Brian G. Marsden (2000-07-20). „IAUC 7460: S/1999 J 1“. IAU. Архивирано од изворникот на 26 април 2006. Посетено на 22 ноември 2005.
  3. ↑ 3,0 3,1 „M.P.C. 115890“ (PDF). Minor Planet Circular. Minor Planet Center. 27 август 2019.
  4. ↑ 4,0 4,1 Grav, T.; Bauer, J. M.; Mainzer, A. K.; Masiero, J. R.; Nugent, C. R.; Cutri, R. M.; и др. (август 2015). „NEOWISE: Observations of the Irregular Satellites of Jupiter and Saturn“ (PDF). The Astrophysical Journal. 809 (1): 9. Bibcode:2015ApJ...809....3G. doi:10.1088/0004-637X/809/1/3. S2CID 5834661. 3.
  5. ↑ Sheppard, Scott. „Scott S. Sheppard - Jupiter Moons“. Department of Terrestrial Magnetism. Carnegie Institution for Science. Посетено на 26 ноември 2020.
  6. ↑ 6,0 6,1 „New Outer Satellite of Jupiter Discovered“. Minor Planet Center. Посетено на 23 јули 2009.
  7. ↑ „New moon of Jupiter found“. SpaceFlight Now (University of Arizona News Release). Посетено на 23 јули 2009.
  8. ↑ MPS 7418 (Minor Planet Circulars Supplement); not available on-line
  9. ↑ MPEC 2000-Y16: S/1975 J 1 = S/2000 J 1, S/1999 J 1 2000-12-19 (откривање и ефемерида)
  10. ↑ IAUC 7998: Satellites of Jupiter 2002 October 22 (naming the moon)
  11. ↑ „Planetary Satellite Physical Parameters“. JPL (Solar System Dynamics). 3 април 2009. Посетено на 23 јули 2009.
  12. ↑ „AstDys (136199) Eris Ephemerides“. Department of Mathematics, University of Pisa, Italy. Посетено на 16 март 2009.
  13. ↑ (привидна величина|5-ти корен од 100)^(20,7-(-2,8))=2,51 милијарди
  14. ↑ Grav, Tommy; Holman, M. J.; Gladman, B. J.; Aksnes, K. (2003). „Photometric survey of the irregular satellites“. Icarus. 166 (1): 33–45. arXiv:astro-ph/0301016. Bibcode:2003Icar..166...33G. doi:10.1016/j.icarus.2003.07.005. S2CID 7793999.
  15. ↑ „New Horizons Jupiter Encounter Timeline“. www.planetary.org.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Наведени по оддалеченост од Јупитер (Епоха: ЈД 2459200,5).
Внатрешни месечини
Галилееви месечини
Темистова група
Хималиина група (7)
Карпова група
Валетудова група
Ананкина група (22)
Кармина група (22)
Пасифаина група (17)
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Калироја_(месечина)&oldid=5117961“