Pergi ke kandungan

Gunung St. Helens

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Gunung St. Helens
Kepulauan wap 3,000 kaki (1 km) pada Mei 19, 1982, dua tahun selepas letusan utamanya
Titik tertinggi
Ketinggian8,365 ka (2,550 m)
Tonjolan4,605 ka (1,404 m)
Koordinat46°11′28″N 122°11′40″W / 46.1912000°N 122.1944000°W / 46.1912000; -122.1944000Koordinat: 46°11′28″N 122°11′40″W / 46.1912000°N 122.1944000°W / 46.1912000; -122.1944000[1]
Geografi
LokasiWashington, AS
Negeri/WilayahUS-WA
Induk banjaranBanjaran Cascade
Geologi
Usia batuan< 40,000 tahun
Letusan terakhir2004 – Julai 10, 2008
Pendakian
Pendakian pertamaThomas J. Dryer pada 1853

Gunung St. Helens atau Louwala-Clough (dikenali sebagai Lawetlat'la kepada orang Cowlitz asli, dan Loowit kepada Klickitat) merupakan stratovolkano aktif yang terletak di Kaunti Skamania, Washington, di rantau Barat Laut Pasifik di Amerika Syarikat. Ia kira-kira 96 batu (154 km) di selatan Seattle, Washington, dan 50 batu (80 km) di timur laut Portland, Oregon. Gunung St. Helens mengambil nama Inggerisnya dari diplomat British Tuan St. Helens, seorang rakan penjelajah George Vancouver yang membuat tinjauan di kawasan itu pada akhir abad ke-18.[1] Gunung berapi ini terletak di Cascade Range dan merupakan sebahagian daripada Arca Gunung Berapi Kaskad, segmen Lingkaran Api Pasifik yang merangkumi lebih daripada 160 gunung berapi aktif. Gunung berapi ini terkenal dengan letupan abu dan aliran piroklastik.

Gunung ini paling terkenal dengan letusan besar pada tahun 1980, peristiwa gunung berapi paling dahsyat dan dalam sejarah Amerika Syarikat.[2] 57 orang terbunuh; 250 rumah, 47 jambatan, 15 batu (24 km) kereta api, dan lebuh raya 185 batu (298 km) telah musnah. Sebuah longsoran serpihan besar yang dicetuskan oleh gempa berukuran 5.1 pada skala Richter menyebabkan letusan[3] yang mengurangkan ketinggian puncak gunung dari 9,677 kaki (2,950 m) hingga 8,363 kaki (2,549 m), meninggalkan kawah berbentuk kuaram yang luasnya 1,6 km.[4] Banjir serpihan adalah sehingga 0.7 batu padu (2.9 km3) dalam jumlah. Monumen Gunung Gerapi Nasional Gunung St. Helens diciptakan untuk memelihara gunung berapi dan membolehkannya diterokai secara saintifik.

Seperti kebanyakan gunung berapi yang lain di Cascade Range, Gunung St. Helens adalah kerucut letupan besar yang terdiri daripada batu lava yang disambungkan dengan abu, pumis, dan deposit lain. Gunung ini merangkumi lapisan basalt dan oresit di mana beberapa kubah lava dasit telah meletus. Yang terbesar dari kubah dacite membentuk sidang kemuncak sebelumnya, dan di luar sayap utara duduk kubah Goat Rocks yang lebih kecil. Kedua-duanya telah musnah dalam letusan tahun 1980an.

Letusan 1980

[sunting | sunting sumber]

Pendakian dan rekreasi

[sunting | sunting sumber]

Gunung St. Helens adalah destinasi pendakian yang popular untuk pendaki gunung yang berpengalaman. Puncaknya dinaikkan sepanjang tahun, walaupun ia lebih sering memanjat dari lewat musim bunga atau awal musim gugur. Semua laluan termasuk bahagian medan yang curam, lasak.[5] Sistem permit telah disediakan untuk para pendaki sejak 1987. Permit pendakian diperlukan sepanjang tahun untuk sesiapa sahaja yang akan melebihi 4,800 kaki (1,500 m) di lereng Gunung St. Helens.[6]

Laluan kembara / pendakian yang standard pada bulan-bulan yang lebih panas adalah Laluan Monitor Ridge, yang bermula di Climbers Bivouac. Ini merupakan laluan yang paling popular dan padat ke puncak pada musim panas dan keuntungan kira-kira 4,600 kaki (1,400 m) dalam kira-kira 5 batu (8 km) untuk mencapai rim kawah.[7] Walaupun berat, ia dianggap pendakian bukan teknikal yang melibatkan beberapa pertengkaran. Kebanyakan pendaki melengkapkan perjalanan sepanjang 7 hingga 12 jam.[8]

Laluan Aliran Ulat (Worm Flow) dianggap sebagai laluan musim sejuk standard di Gunung St. Helens, kerana ia merupakan laluan paling langsung ke puncak. Laluan ini mencapai kira-kira 5,700 kaki (1,700 m) dalam ketinggian lebih kurang 6 batu (10 km) dari trailhead hingga puncak tetapi tidak menuntut pendakian teknikal bahawa beberapa puncak Cascade seperti Mount Rainier lakukan. "Laluan Ulat" sebahagian daripada nama laluan merujuk kepada aliran lava berbatu yang mengelilingi laluan.[9] Laluan ini boleh diakses melalui Marble Mountain Sno-Park dan Swift Ski Trail.[10]

  1. ^ a b "Mount Saint Helens". Sistem Maklumat Nama Geografi, Pemantauan Geologi Amerika Syarikat.
  2. ^ "Mount St. Helens National Volcanic Monument". USDA Forest Service. Diarkibkan daripada yang asal pada 2006-11-23.
  3. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama USGSFrom1980
  4. ^ "May 18, 1980 Eruption of Mount St. Helens". USDA Forest Service. Diarkibkan daripada yang asal pada 2009-05-29.
  5. ^ "Climbing Mount St. Helens". U.S. Forest Service. Dicapai pada 2014-02-28.
  6. ^ "Mount St Helens Climbing Permit System". U.S. Forest Service. Dicapai pada 2014-02-28.
  7. ^ "Monitor Ridge". SummitPost. Dicapai pada 2014-02-28.
  8. ^ "Monitor Ridge Climbing Route". U.S. Forest Service. Dicapai pada 2014-02-28.
  9. ^ "Worm Flows Route, Mount St. Helens". The Peak Seeker. Dicapai pada 2016-02-17.
  10. ^ "The Worm Flows, Winter Climbing Route". U.S. Forest Service. Dicapai pada 2014-02-28.

Bacaan lanjut

[sunting | sunting sumber]

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]