Athos
Athos jew il-Muntanja Athos (pronunzja: /ˈæθɒs/; bil-Grieg: Ἄθως [ˈa.θos]) hija muntanja fil-peniżola ta' Athos fil-Grigal tal-Greċja. Hija ċentru importanti tal-monastiċiżmu Ortodoss tal-Lvant. Il-muntanja u l-biċċa l-kbira tal-peniżola ta' Athos huma rregolati bħala reġjun awtonomu fil-Greċja mill-komunità monastika tal-Muntanja Athos, li ekkleżjastikament taqa' taħt il-ġurisdizzjoni diretta tal-Patriarka Ekumeniku ta' Kostantinopli. Il-bqija tal-peniżola tifforma parti mill-muniċipalità ta' Aristotelis. Skont il-liġi u t-tradizzjoni reliġjuża tal-Greċja, in-nisa ma jistgħux jidħlu fiż-żona rregolata mill-komunità monastika.[1]
Il-Muntanja Athos ilha abitata minn żmien il-qedem u hija magħrufa għall-preżenza twila ta' Kristjani u għat-tradizzjonijiet monastiċi storiċi, li jmorru lura għal mill-inqas it-800 W.K. matul l-era Biżantina. Minħabba l-istorja twila ta' importanza reliġjuża, l-arkitettura agrarja ppreservata sew fi ħdan il-monasteri, u l-preservazzjoni tal-flora u tal-fawna madwar il-muntanja, il-komunità monastika tal-Muntanja Athos tniżżlet fil-lista tas-Siti ta' Wirt Dinji tal-UNESCO fl-1988.[2]
Ismijiet
[immodifika | immodifika s-sors]Fl-era klassika, il-Muntanja Athos kienet tissejjaħ Athos u l-peniżola kienet tissejjaħ Acté jew Akté (bil-Grieg Koinē: Ἀκτή). Bil-Grieg modern, il-muntanja tissejjaħ Oros Athos (bil-Grieg: Όρος Άθως) u l-peniżola tissejjaħ Hersonisos tou Atho (bil-Grieg: Χερσόνησος του Άθω), filwaqt li jintuża wkoll l-isem ta' Agio Oros (bil-Grieg: Άγιο Όρος) li jfisser "Muntanja Sagra".[3]
Xi lingwi ta' tradizzjoni Ortodossa jużaw ismijiet li jfissru "Muntanja Sagra", fosthom il-Bulgaru, il-Maċedonu, is-Serbjan (Света Гора, Sveta Gora), u l-Georgian (მთაწმინდა, mtats’minda). Madankollu, mhux il-lingwi kollha mitkellma fid-dinja Ortodossa tal-Lvant jużaw dan l-isem: bil-lingwi Slavi tal-Lvant (ir-Russu, l-Ukren, u l-Belarussu) tissejjaħ sempliċement Афон (Afon, li tfisser "Athos"), filwaqt li bir-Rumen tissejjaħ "Muntanja Athos" (Muntele Athos jew Muntele Atos).
Ġeografija
[immodifika | immodifika s-sors]Il-peniżola, li hija l-iżjed tarf fil-Lvant tal-peniżola ikbar ta' Chalkidiki fil-Maċedonja ċentrali, toħroġ 'il barra għal 50 kilometru (31 mil) fil-Baħar Eġew b'wisa' ta' bejn 7 u 12-il kilometru (4.3 u 7.5 mili) u tkopri erja ta' 335.6 km2 (130 mil kwadru). Il-Muntanja Athos proprja għandha xaqlibiet weqfin miksijin b'densità ta' foresti bis-siġar li jibqgħu telgħin sa 2,033 metru (6,670 pied). Il-peniżola ta' Athos, għad-differenza ta' Sithonia u ta' Kassandra, hija kontinwazzjoni ġeoloġika tal-Muntanji Rhodope tat-Tramuntana tal-Greċja u tal-Bulgarija.[4]
L-ibħra tal-madwar, speċjalment fit-tarf tal-peniżola, jistgħu jkunu perikolużi. Fl-istorja tal-Greċja tal-qedem, ġew irreġistrati żewġ diżastri tal-flotot: Erodotu stqarr li fl-492 Q.K., Darius, ir-re tal-Persja, tilef 300 bastiment taħt il-ġeneral Mardonju.[5] Fl-411 Q.K., l-Ispartani tilfu flotta ta' 50 bastiment taħt l-ammirall Epicleas.[6]
Il-Muntanja Athos għandha network estensiv ta' mogħdijiet għall-mixi, u bosta minnhom imorru lura għal żmien il-Biżantini. Ħafna minnhom tipikament mhumiex aċċessibbli għat-traffiku tal-vetturi bil-mutur.
Flora
[immodifika | immodifika s-sors]Il-biċċa l-kbira tal-Muntanja Athos hija miksija b'foresti mħallta ta' siġar ħorfija bil-weraq wiesa' u ta' siġar bil-weraq dejjem aħdar. Il-foresti taż-żnuber iswed (Pinus nigra) jinstabu fl-elevazzjonijiet iktar għoljin. Il-veġetazzjoni ta' mal-art tat-tip Sclerophylla tinstab kullimkien ukoll fil-Muntanja Athos. Is-siġar tipiċi huma l-qastan ħelu (Castanea sativa), il-ballut (Quercus ilex), il-ballut ta' Kermes (Quercus coccifera), il-ballut Ungeriż (Quercus frainetto), il-platanu Orjentali (Platanus orientalis), iż-żnuber iswed (Pinus nigra), u ċ-ċedru (Calocedrus decurrens). Speċijiet ta' pjanti komuni oħra jinkludu l-frawli (Arbutus unedo u Arbutus andrachne), iċ-ċipress (Cupressus sempervirens), ir-rand (Laurus nobilis), il-lentisk (Pistacia lentiscus), il-phillyrea (Phillyrea latifolia), iż-żebbuġ selvaġġ (Olea europea), u ħaxixet il-mikinsa (Erica spp.).[7] Is-siġar ħorfija li jinsabu primarjament maġenb in-nixxigħat jinkludu ż-żafżafa, ir-rand, il-platanu Orjentali u l-alnu.[8]
Iż-żnuber (Pinus halepensis) jinsab l-iktar fin-naħa tat-Tramuntana tal-peniżola. Il-veġetazzjoni folta għolja bil-weraq wiesa' tinstab iktar lejn in-Nofsinhar. Il-foresti tas-siġar ħorfija bil-weraq wiesa', iddominati mill-qastan ħelu, jinsabu 'l fuq miż-żona tal-veġetazzjoni folta għolja bil-weraq wiesa'. Hemm ukoll foresti mħallta li jikkonsistu minn siġar ħorfija tal-ballut, kif ukoll tax-xkomp, il-luq, il-karpin u l-aġġru. Iż-żnuber iswed u l-ġniebru jinten jinstabu fl-elevazzjonijiet iktar għoljin. Xi pjanti tal-ħxejjex aromatiċi bit-tuberi u bil-basal jinkludu l-krokus, il-kaħwiela, iċ-ċiklameni, u l-ispeċijiet fritillarji.[9]
Mill-inqas 35 speċi ta' pjanti huma endemiċi għall-Muntanja Athos, u l-biċċa l-kbira minnhom jinstabu fiż-żona tal-quċċata prinċipali fin-Nofsinhar. L-Isatis tinctoria ssp. athoa u l-Viola athois ingħataw isem il-Muntanja Athos f'parti minn isimhom.
Il-Muntanja Athos tospita wkoll 350 speċi ta' faqqiegħ.[10][11][12][13][14]
Fawna
[immodifika | immodifika s-sors]Il-mammiferi jinkludu l-lupu griż (Canis lupus), il-ħanżir selvaġġ (Sus scrofa), il-volpi aħmar (Vulpes vulpes), ix-xakall (Canis aureus), il-baġer Ewropew (Meles meles), il-ballottra tal-fagu (Martes foina), l-ermellin (Mustela erminea), il-ballottra (Mustela nivalis vulgaris), il-qanfud Ewropew (Erinaceus concolor), il-bugeddum (Crocidura spp.), u l-bumerin tal-Mediterran (Monachus monachus). Speċijiet oħra ta' mammiferi jinkludu ċ-ċriev selvaġġi, il-liebri u l-iskojjattli ħomor.[15]
L-għasafar jinkludu ċ-ċikonja sewda (Ciconia nigra), l-ajkla tas-sriep (Circaetus gallicus), l-ajkla rjali (Aquila chrysaetos), l-ispanjulett (Falco naumanni), is-serduq selvaġġ (Tetrao urogallus), il-kokka imperjali (Bubo bubo), il-garnija (Puffinus yelkouan) u l-gawwi ta' Audouin (Larus audouinii).[16] Speċijiet oħra ta' għasafar jinkludu r-ronduni, il-ħuttaf, il-ħawwiefa, ir-rożinjoli u d-daqquqa tat-toppu.[17]
Storja
[immodifika | immodifika s-sors]Żmien il-qedem
[immodifika | immodifika s-sors]Fil-mitoloġija Griega, Athos huwa isem wieħed mill-Ġganti li sfidaw l-allat Griegi waqt il-Gigantomachia. Athos waddab blata enormi lejn Poseidon li waqgħet fil-Baħar Eġew u saret il-Muntanja Athos. Skont verżjoni oħra tal-ġrajja, Poseidon uża l-muntanja biex jidfen il-ġgant.[18]
Omeru jsemmi l-Muntanja Athos fl-Ilijade. Erodotu jikteb li matul l-invażjoni Persjana ta' Traċja fl-492 Q.K., il-flotta tal-kmandant Persjan Mardonju għerqet, b'total ta' 300 bastiment u 20,000 raġel, minħabba riħ qawwi mit-Tramuntana, huma u jippruvaw iduru mal-kosta qrib il-Muntanja Athos. Erodotu jistqarr ukoll li l-Pelasġjani mill-gżira ta' Lemnos popolaw il-peniżola, li dak iż-żmien kienet tissejjaħ Akte, u jsemmi ħames bliet fiha, Sane, Kleonai (Cleonae), Thyssos (Thyssus), Olophyxos (Olophyxus), u Akrothoon (Acrothoum). Strabo wkoll isemmi l-bliet ta' Dion (Dium) u ta' Akrothoon. Eretrija stabbilixxa wkoll kolonji fil-peniżola ta' Akte. Mill-inqas belt oħra ġiet stabbilita fil-perjodu klassiku: Akanthos (Acanthus). Uħud minn dawn il-bliet kienu jizzekkaw il-muniti tagħhom stess.
Il-peniżola kienet fir-rotta tal-invażjoni ta' Xerxes I, li qatta' tliet snin iħaffer il-Kanal ta' Xerxes minn naħa għall-oħra tal-istmu biex tkun tista' tgħaddi l-flotta tal-invażjoni tiegħu fl-483 Q.K. Wara l-mewt ta' Alessandru Manju, l-arkitett Dinokrate (Deinokrates) ippropona li jnaqqax il-muntanja kollha fi statwa ta' Alessandru.
Plinju x-Xiħ stqarr fis-77 W.K. li l-abitanti tal-Muntanja Athos setgħu "jgħixu sa erba' mitt sena" minħabba l-fatt li kienu jieklu l-ġilda tal-viperi.
In-nuqqas ta' ġrajjiet storiċi jċajpar l-istorja tal-peniżola matul iż-żminijiet ta' wara. L-arkeologi ma rnexxielhomx jiddeterminaw il-pożizzjoni eżatta tal-bliet irrapportati minn Strabo. Huwa maħsub li x'aktarx ġew abbandunati meta l-abitanti l-ġodda ta' Athos, il-patrijiet, bdew jaslu għall-ħabta tas-seklu 9 W.K.
Kristjaneżmu bikri
[immodifika | immodifika s-sors]Skont it-tradizzjoni ta' Athos, l-Imqaddsa Marija Verġni kienet qed tbaħħar akkumpanjata minn San Ġwann l-Evanġelista minn Joppa lejn Ċipru biex iżżur lil Lażżru. Meta l-vapur tilef ir-rotta tiegħu minħabba r-riħ u spiċċa lejn Athos li dak iż-żmien kienet pagana, kellu jankra qrib il-port ta' Klement, ħdejn il-monasteru attwali ta' Iviron. Il-Madonna mexiet tul ix-xatt u mistagħġba bil-ġmiel naturali selvaġġ tal-muntanja, birkitha u staqsiet lil binha Ġesù biex din tkun il-ġnien tagħha. Instema' leħen jgħid, "Ἔστω ὁ τόπος οὗτος κλῆρος σὸς καὶ περιβόλαιον σὸν καὶ παράδεισος, ἔτι δὲ καὶ λιμὴν σωτήριος τῶν θελόντων σωθῆναι" ("Dan il-post huwa l-wirt u l-ġnien tiegħek, ġenna u post imkenni tas-salvazzjoni għal dawk li jridu jiġu salvati"). Minn dak il-mument 'il quddiem, il-muntanja ġiet ikkonsagrata bħala l-ġnien ta' Omm Alla u ġie pprojbit għan-nisa l-oħra kollha.
Ma tantx jeżistu dokumenti storiċi dwar l-istorja tal-qedem tal-Muntanja Athos. Il-patrijiet ilhom jgħixu hemm żgur mis-seklu 4, u x'aktarx anke mis-seklu 3. Matul ir-renju ta' Kostantinu I (324–337), kemm il-Kristjani kif ukoll dawk li kienu jsegwu r-reliġjon Griega tradizzjonali kienu jgħixu hemmhekk. Matul ir-renju ta' Ġiljan (361–363), il-knejjes tal-Muntanja Athos inqerdu, u l-Kristjani nħbew fil-boskijiet u f'postijiet inaċċessibbli.
Iktar 'il quddiem, matul ir-renju ta' Teodożju I (379–395), it-tempji tar-reliġjon Griega tradizzjonali nqerdu. Il-lessikografu Hesychius ta' Lixandra jistqarr li fis-seklu 5, kien għad hemm tempju u statwa ta' "Żeus ta' Athos". Wara l-ħakma Iżlamika tal-Eġittu fis-seklu 7, bosta patrijiet Ortodossi mid-deżert Eġizzjan ippruvaw isibu post kalm ieħor; uħud minnhom marru lejn il-peniżola ta' Athos. Dokument antik isostni li l-patrijiet "bnew għorfiet tal-injam b'soqfa tal-ħuxlief ... u rnexxielhom jitrejqu permezz tal-frott mis-siġar selvaġġ".
Era Biżantina: l-ewwel monasteri
[immodifika | immodifika s-sors]Il-kronisti Teofanu l-Konfessur (it-tmiem tas-seklu 8) u Georgios Kedrenos (is-seklu 11) kitbu li l-iżbroffar tas-726 tal-vulkan ta' Thera kien viżibbli mill-Muntanja Athos, u indikaw li kienet abitata f'dak iż-żmien. L-istoriku Genesios semma li l-patrijiet minn Athos ipparteċipaw fis-seba' Kunsill Ekumeniku ta' Niċea tas-787. Wara l-Battalja ta' Thasos fit-829, Athos ġiet abbandunata għal xi żmien minħabba l-attakki qerrieda tas-Saraċeni ta' Kreta. Għall-ħabta tat-860, il-patri Euthymios iż-Żgħir wasal fil-Muntanja Athos minn Bithynia.
Fid-958, il-patri Athanasios ta' Athos (Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης) wasal fil-Muntanja Athos. Fid-962 huwa bena l-knisja kbira ċentrali tal-Protaton f'Karyes. Fis-sena ta' wara, bl-appoġġ tal-ħabib tiegħu l-Imperatur Nicephorus Phocas, ġie stabbilit il-monasteru tal-Lavra l-Kbira, li għadu l-ikbar u l-iżjed prominenti fost l-għoxrin monasteru eżistenti llum il-ġurnata. Kien igawdi l-protezzjoni tal-imperaturi Biżantini matul is-sekli ta' wara, u r-rikkezzi tiegħu żdiedu b'mod konsiderevoli. Alexios I Komnenos, li kien l-imperatur mill-1081 sal-1118, ta awtonomija sħiħa lill-Muntanja Athos mill-Patriarka Ekumeniku u l-Isqof ta' Ierissos, u eżenta wkoll il-monasteri mit-tassazzjoni. Barra minn hekk, sal-1312, il-Protos ta' Karyes kien jinħatar direttament mill-Imperatur Biżantin.
L-ewwel Karta tal-Muntanja Athos, iffirmata fid-972 mill-Imperatur Ġwanni Tzimiskes, Athanasius ta' Athos, u 46 hegumenoi, attwalment tinżamm fil-Protaton f'Karyes. Din hija magħrufa wkoll bħala t-Tragos ("mogħża"), peress li nkitbet fuq parċmina tal-ġilda tal-mogħoż. It-tieni Karta jew typikon tal-Muntanja Athos inkitbet f'Settembru 1045 u ġiet iffirmata minn 180 hegumenoi. L-Imperatur Kostantinu IX Monomachos irratifika t-typikon b'siġill imperjali f'Ġunju 1046. Din il-Karta kienet ukoll l-ewwel dokument uffiċjali li rrefera għall-Muntanja Athos bħala l-"Muntanja Sagra".
Mid-985 sal-1287, kien hemm monasteru Benedittin fil-Muntanja Athos (bejn Magisti Lavra u Philotheou Karakallou), li kien magħruf bħala Amalphion f'ġieħ il-poplu ta' Amalfi li stabbilewh. Il-monasteru ġie stabbilit bl-appoġġ ta' Ġwanni l-Iberiku, Georgian u fundatur tal-Monasteru ta' Iviron, li huwa maħsub li influwenza l-monastiċiżmu u l-ħajja devota Kristjana Latina.
Ir-Raba' Kruċjata fis-seklu 13 ġabet magħha mexxejja Kattoliċi Rumani ġodda, li wasslu biex il-patrijiet jilmentaw u jistaqsu għall-intervent tal-Papa Innoċenz III sa ma reġa' rpilja l-Imperu Biżantin. Il-peniżola ġiet attakkata minn merċenarji Katalani fis-seklu 14 fl-hekk imsejħa vendetta Katalana, li minħabba fiha d-dħul ta' nies ta' oriġini Katalana kien ipprojbit sal-2005. Fis-seklu 14 seħħ ukoll il-kunflitt teoloġiku rigward l-eżikija pprattikata fil-Muntanja Athos u mħarsa minn Gregorju Palamas (Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς). Fl-aħħar tal-1371 jew fil-bidu tal-1372, il-Biżantini għelbu attakk tal-Ottomani fuq il-Muntanja Athos.
Era u influwenzi Serbi
[immodifika | immodifika s-sors]In-nobbli Serbi tad-dinastija Nemanjić offrew appoġġ finanzjarju lill-monasteri tal-Muntanja Athos, filwaqt li wħud minnhom wettqu wkoll pellegrinaġġi u saru patrijiet hemmhekk. Stefan Nemanja għen biex jinbena l-Monasteru ta' Hilandar fil-Muntanja Athos flimkien ma' ibnu l-Arċisqof Qaddis Sava fl-1198.
Mill-1342 sal-1372, il-Muntanja Athos kienet taħt l-amministrazzjoni Serba. L-Imperatur Serb Stefan Dušan għen il-Muntanja Athos b'bosta donazzjonijiet kbar lill-monasteri kollha. Fil-Karta tal-Imperatur Stefan Dušan lill-Monasteru ta' Hilandar, l-Imperatur ta lill-Monasteru ta' Hilandar it-tmexxija diretta fuq bosta villaġġi u knejjes, inkluż il-Knisja ta' Svetog Nikole u Dobrušti fi Prizren, il-Knisja ta' Svetih Arhanđela fi Štip, il-Knisja ta' Svetog Nikole fi Vranje u l-artijiet u l-binjiet tal-madwar. Huwa ta wkoll għotjiet u donazzjonijiet kbar lill-Eremitaġġ ta' Karyes ta' San Sabas u l-Arkanġli Mqaddsa f'Ġerusalemm. L-Imperatriċi Elena, il-mara tal-Imperatur Stefan Dušan, kienet fost il-ftit nisa li setgħu jżuru u jissoġġornaw fil-Muntanja Athos, biex tkun protetta mill-pesta. Hija evitat li tikser il-projbizzjoni billi għaż-żjara kollha tagħha ma missetx mal-art, u b'mod kostanti nġarret f'karru bl-idejn.
Bis-saħħa tad-donazzjonijiet ta' Dušan, il-Monasteru Serb ta' Hilandar tkabbar għal iktar minn 10,000 ettaru, u b'hekk għandu l-ikbar art tal-Muntanja Athos fost il-monasteri l-oħra, u jokkupa terz tal-erja. In-nobbli Serb Antonije Bagaš, flimkien ma' Nikola Radonja, xtraw u rrestawraw il-Monasteru ta' Agiou Pavlou bejn l-1355 u l-1365, u sar il-patri superjuri tiegħu.
Żmien l-Imperu Serb kien żmien ta' prosperità għall-Monasteru ta' Hilandar u għal monasteri oħra fil-Muntanja Athos, u bosta minnhom ġew irrestawrati, rikostruwiti u mkabbra sew.
Il-Prinċipessa Serba Mara Branković kienet it-tieni mara Serba li ngħatat permessi biex iżżur l-inħawi. Fl-aħħar tas-seklu 15, ħames monasteri fil-Muntanja Athos kellhom patrijiet Serbi u kien taħt pirjol Serb: Docheiariou, Grigoriou, Ayiou Pavlou, Ayiou Dionysiou u Hilandar.
Era Ottomana
[immodifika | immodifika s-sors]L-Imperu Biżantin ma baqax jeżisti fis-seklu 15 u minfloku ġie stabbilit l-Imperu Ottoman.
Mir-rendikont tal-pellegrin Rus' Iżaija, sa tmiem is-seklu 15 il-monasteri tal-Muntanja Athos kienu jirrappreżentaw il-komunitajiet monastiċi minn partijiet kbar u diversi tal-Balkani (Slavi, Albaniżi, Griegi). Monasteri oħra elenkati minnu ma kellhomx tali deżinjazzjonijiet. B'mod partikolari, Docheiariou, Grigoriou, Ayiou Pavlou, Ayiou Dionysiou, u Chilandariou kienu Serbi; Karakalou u Philotheou kienu Albaniżi; Panteleïmon kien Russu; Simonopetra kien Bulgaru; il-Lavra l-Kbira, Vatopedi, Pantokratoros u Stavronikita kienu Griegi; u Zographou, Kastamonitou, Xeropotamou, Koutloumousiou, Xenophontos, Iviron u Protaton ma kellhom l-ebda deżinjazzjoni.
Is-Sultan Selim I kien benefattur sostanzjali tal-Monasteru ta' Xeropotamou. Fl-1517, huwa ħareġ fatwa u Hatt-i Sharif ("editt nobbli") li "il-post, fejn jiġi pprietkat il-Vanġelu Mqaddes, kull meta jinħaraq jew anke jġarrab xi ħsarat, għandu jerġa' jinbena". Huwa ta privileġġi wkoll lill-monasteru u ffinanzja l-kostruzzjoni taż-żona tal-ikel u ta' taħt l-art tal-monasteru, kif ukoll ir-rinnovazzjoni tal-pitturi ta' mal-ħajt fil-knisja ċentrali li tlestew bejn l-1533 u l-1541.
Dan il-mod ġdid ta' organizzazzjoni monastika kien miżura ta' emerġenza li ttieħdet mill-komunitajiet monastiċi biex jilqgħu għall-ambjent ekonomiku iebes tagħhom. Kuntrarjament għas-sistema ċenobitika, il-patrijiet fil-komunitajiet idjoritmiċi jkollhom il-proprjetà privata tagħhom u jaħdmu għalihom infushom, u jkollhom l-unika responsabbiltà li jakkwistaw l-ikel u ħtiġijiet oħra; huma jieklu għal rashom fiċ-ċelel tagħhom, u jiltaqgħu biss mal-patrijiet l-oħra fil-knisja. Fl-istess żmien, il-patrijiet superjuri tal-monasteri ġew sostitwiti minn komunitajiet u f'Karyes il-Protos ġie sostitwit minn kumitat magħmul minn erba' membri.
Fl-1749, bl-istabbiliment tal-Akkademja ta' Athos qrib il-Monasteru ta' Vatopedi, il-komunità monastika lokali kellha rwol ċentrali fil-moviment modern tal-Illuminiżmu Grieg tas-seklu 18. Din l-istituzzjoni offriet edukazzjoni ta' livell għoli, speċjalment taħt Eugenios Voulgaris, fejn kienu mgħallma l-filosofija tal-qedem u x-xjenza fiżika moderna.
Żminijiet moderni aħħarin
[immodifika | immodifika s-sors]Fiż-żminijiet moderni wara tmiem it-tmexxija Ottomana, rejiet Serbi ġodda mid-dinastija Obrenović u mid-dinastija Karađorđević u l-klassi l-ġdida tal-borgeżija komplew jappoġġaw il-Muntanja Athos.
F'Novembru 1912, matul l-Ewwel Gwerra tal-Balkani, l-Ottomani tkeċċew mill-Flotta Navali Griega.
F'Ġunju 1913, flotta Russa żgħira, magħmula mill-bastiment militari Donets u mill-bastimenti tat-trasport Tsar u Kherson, wasslu lill-Arċisqof ta' Vologda, u għadd ta' truppi fil-Muntanja Athos, biex jintervjeni fil-kontroversja teoloġika rigward l-imiaslavie (moviment Ortodoss Russu).
Maryse Choisy daħlet fil-komunità monastika fis-snin 20 tas-seklu 20 liebsa ta' baħri. Iktar 'il quddiem kitbet dwar dan f'Un mois chez les hommes ("Xahar mal-Irġiel"). Fis-snin 30 tas-seklu 20, Aliki Diplarakou libset ta' raġel u daħliet fil-komunità monastika. Dan ġie diskuss f'artiklu tar-rivista Time tat-13 ta' Lulju 1953 bit-titlu "Il-Qofol tad-Dnub".
Patri jismu Mihailo Tolotos jingħad li għex fil-komunità monastika mill-1855–1856 sal-1938. Fid-29 ta' Ottubru 1938, il-gazzetta tal-komunità Amerikana Edinburg Daily Courier ta' Edinburg, Indiana rrapportat li Tolotos kien miet tal-età ta' 82 sena. Ġie rrapportat ukoll li Tolotos qatt ma kien ra mara f'għomru, peress li ommu kienet mietet meta welditu u huwa trabba fil-monasteru mill-patrijiet. Il-mewt tiegħu fl-1938 issemmiet ukoll fl-edizzjoni tas-7 ta' Jannar 1949 ta' Raleigh Register f'reklami ta' kumpanija tal-għamara ta' Nixon, fejn issemma li huwa għex ħajja iżolata fil-monasteru, fejn x'aktarx li qatt ma ħareġ mill-monasteru.
Wara li faqqgħet it-Tieni Gwerra Dinjija, matul l-invażjoni Ġermaniża tal-Greċja tal-1941, ir-rivista Time ddeskriviet attakk bil-bombi qrib il-komunità monastika, "L-Istukas għaddew mis-smewwiet tal-Eġew qishom għasafar skuri tal-biża', iżda ma waqqgħux bombi fuq il-patrijiet tal-Muntanja Athos". Matul l-okkupazzjoni Ġermaniża tal-Greċja, l-Epistassia staqsiet formalment lil Adolf Hitler biex il-komunità monastika titqiegħed taħt il-protezzjoni personali tiegħu. Hitler qabel u ngħata t-titlu ta' "Protettur Għoli tal-Muntanja Sagra" (bil-Ġermaniż: Hoher Protektor des heiligen Berges) mingħand il-patrijiet. Il-komunità monastika rnexxielha b'hekk tevita li ġġarrab ħsarat estensivi matul il-gwerra.
Żminijiet kontemporanji
[immodifika | immodifika s-sors]Wara l-gwerra, Assemblea Doppja Speċjali għaddiet il-karta kostituzzjonali tal-komunità monastika, li mbagħad ġiet irratifikata mill-Parlament Grieg.
Fl-1953, Cora Miller, għalliema Amerikana tal-Programm ta' Fulbright, żbarkat għal żmien qasir flimkien ma' żewġ nisa oħra, u qajmet kontroversja sħiħa fost il-patrijiet lokali.
Wara x-xoljiment tar-reġim Komunista Jugoslav u l-Jugoslavja Soċjalista, bosta Presidenti u Prim Ministri tas-Serbja żaru l-Muntanja Athos.
Riżoluzzjoni tal-2003 tal-Parlament Ewropew talbet biex il-projbizzjoni kontra n-nisa titneħħa għaliex tkasbar "il-prinċipju rikonoxxut universalment tal-ugwaljanza bejn il-ġeneri".
Fis-26 ta' Mejju 2008, ħames Moldovani daħlu illegalment fil-Greċja mit-Turkija, u spiċċaw fil-komunità monastika. Erba' minn dawn il-migranti kienu nisa. Il-patrijiet ħafrulhom talli daħlu fit-territorju monastiku u infurmawhom dwar il-projbizzjoni kontra n-nisa.
Fl-2008, grupp ta' nisa Griegi kisru l-projbizzjoni kontra n-nisa li ilha 1,000 sena matul protesta, wara li ħames monasteri sostnew li kellhom il-jedd fuq 8,100 ettaru (20,000 akru) ta' art fil-peniżola ta' Chalkidiki fil-qrib. Madwar 10 nisa qabżu ċ-ċint diviżorju tal-muntanja u qattgħu madwar 20 minuta fit-territorju tal-muntanja, u ngħaqdet magħhom il-Membru Parlamentari Litsa Ammanatidou-Paschalidou.
Fl-2018, il-komunità monastika kienet fil-mira ta' kwistjoni taħraq bejn il-Greċja u r-Russja meta l-gvern Grieg ċaħad id-dħul lil membri tal-kleru Russi li riedu jżuru l-komunità monastiku. Il-mezzi tax-xandir irrapportaw allegazzjonijiet li l-Federazzjoni Russa kienet qed tuża lill-komunità monastika bħala bażi għall-operazzjonijiet tal-intelligence fil-Greċja. F'Ottubru 2018, il-Patriarkat ta' Moska kisirha minn mal-Patriarkat Ekumeniku u pprojbixxa lill-aderenti tiegħu milli jżuru s-siti kkontrollati mill-Patriarka Bartilmew I ta' Kostantinopli, inkluż il-komunità monastika, bħala ritaljazzjonijiet għad-deċiżjoni tiegħu li jagħti awtoċefalija lill-Knisja Ortodossa tal-Ukrajna.
Fil-kuntest tal-invażjoni Russa tal-Ukrajna u s-sanzjonijiet relatati, fl-2022 l-awtorità tal-ħasil tal-flus tal-Greċja nediet investigazzjoni rigward it-trasferiment suspettuż ta' fondi kbar mir-Russja lill-patrijiet u lill-monasteri midħla tar-Russi fil-Muntanja Athos. Diversi uffiċjali Russi għoljin kienu żaru l-Muntanja Athos fix-xhur ta' qabel.
Sit ta' Wirt Dinji
[immodifika | immodifika s-sors]Il-Muntanja Athos ġiet iddeżinjata bħala Sit ta' Wirt Dinji tal-UNESCO fl-1988.[2]
Il-valur universali straordinarju tas-sit ġie rrikonoxxut abbażi ta' sitt kriterji tal-għażla tal-UNESCO: il-kriterju (i) "Rappreżentazzjoni ta' kapulavur frott il-kreattività tal-bniedem"; il-kriterju (ii) "Wirja ta' skambju importanti ta' valuri umani, tul perjodu ta' żmien jew fi ħdan żona kulturali fid-dinja, dwar l-iżviluppi fl-arkitettura jew it-teknoloġija, l-arti monumentali, l-ippjanar tal-bliet jew id-disinn tal-pajsaġġ"; il-kriterju (iv) "Eżempju straordinarju ta' tip ta' bini, ta' grupp ta' siti jew ta' pajsaġġ arkitettoniku jew teknoloġiku li joħroġ fid-dieher stadju/i sinifikanti fl-istorja tal-bniedem"; il-kriterju (v) "Eżempju straordinarju ta' insedjament uman tradizzjonali, ta' użu tal-art jew ta' użu tal-baħar, li jirrappreżenta kultura (jew kulturi), jew interazzjoni umana mal-ambjent, speċjalment meta jkun sar vulnerabbli minħabba l-impatt ta' bidla irreversibbli"; il-kriterju (vi) "Assoċjazzjoni diretta jew tanġibbli ma' avvenimenti jew ma' tradizzjonijiet ħajjin, ma' ideat jew ma' twemmin, jew ma' xogħlijiet artistiċi jew letterarji ta' valur universali straordinarju"; il-kriterju (vii) "Post fejn iseħħu fenomeni naturali tal-għaġeb jew fejn hemm żoni ta' ġmiel naturali u ta' importanza estetika eċċezzjonali".[2]
Monasteri
[immodifika | immodifika s-sors]Monasteru tal-Lavra l-Kbira | Monasteru ta' Vatopedi | Monasteru ta' Iviron | Monasteru ta' Helandariou | Monasteru ta' Dionysiou |
---|---|---|---|---|
Μεγίστη Λαύρα | Βατοπέδι | Ιβήρων
ივერთა მონასტერი (Georgjan) |
Χιλανδαρίου
Хиландар (Serb) |
Διονυσίου |
Monasteru ta' Koutloumousiou | Monasteru ta' Pantokratoros | Monasteru ta' Xeropotamou | Monasteru ta' Zografou | Monasteru ta' Docheiariou |
Κουτλουμούσι | Παντοκράτορος | Ξηροποτάμου | Ζωγράφου
Зограф (Bulgaru) |
Δοχειαρίου |
Monasteru ta' Karakalou | Monasteru ta' Filotheou | Monasteru ta' Simonos Petras | Monasteru ta' Agiou Pavlou | Monasteru ta' Stavronikita |
Καρακάλλου | Φιλοθέου | Σίμωνος Πέτρα | Αγίου Παύλου
Mănăstirea Sfântul Pavel (Rumen) |
Σταυρονικήτα |
Monasteru ta' Xenophontos | Monasteru ta' Osiou Grigoriou | Monasteru ta' Esphigmenou | Monasteru ta' Agiou Panteleimonos | Konstamonitou Monastery |
Ξενοφώντος | Οσίου Γρηγορίου | Εσφιγμένου | Αγίου Παντελεήμονος
Пантелеймонов (Russu) |
Κωνσταμονίτου |
Referenzi
[immodifika | immodifika s-sors]- ^ "Why are women banned from Mount Athos?" (bl-Ingliż). 2016-05-26. Miġbur 2024-04-20.
- ^ a b ċ Centre, UNESCO World Heritage. "Mount Athos". UNESCO World Heritage Centre (bl-Ingliż). Miġbur 2024-04-20.
- ^ Davie, Grace; Leustean, Lucian N. (2021). The Oxford Handbook of Religion and Europe. Oxford University Press. p. 487. ISBN 978-0-19-257106-9.
- ^ Speake, Graham (2014). Mount Athos: renewal in paradise (2nd ed.). Limni, Evia, il-Greċja. p. 32. ISBN 978-960-7120-34-2.
- ^ Herodotus, Histories, book VI ("Erato"); Aeschylus, The Persians.
- ^ Diodorus Siculus, Bibliotheca historica XIII 41, 1–3.
- ^ UNEP-WCMC (2017-05-22). "MOUNT ATHOS". World Heritage Datasheet (bl-Ingliż). Miġbur 2024-04-20.
- ^ Speake, Graham (2014). Mount Athos: renewal in paradise (2nd ed.). Limni, Evia, il-Greċja. p. 33. ISBN 978-960-7120-34-2.
- ^ Speake, Graham (2014). Mount Athos: renewal in paradise (2nd ed.). Limni, Evia, il-Greċja. p. 34. ISBN 978-960-7120-34-2.
- ^ Cosgrove, Denis E.; Della Dora, Veronica (2009). High places: cultural geographies of mountains, ice and science. Londra: I.B. Tauris & Co. ISBN 978-1-4416-2965-4.
- ^ S. Dafis, ‘Anthrōpines drastēriotētes kai fysiko perivallon’, in S. Dafis et al. (eds.), Fysekai Perivallon sto Agion Oros, Thessaloniki, 1998.
- ^ G. Sideropoulos, Agion Oros: anafores stēn anthropogeōgrafia, Athens, 2000, p. 28.
- ^ O. Rackham, ‘Our Lady’s Garden: the historical ecology of the Holy Mountain’, Friends of Mount Athos, Annual Report (2000), p. 50.
- ^ D. Babalonas, ‘Chlōrida kai endemismos tou Agiou Orous’, in M. Parcharidou and M. Fountoulēs (eds.), Agion Oros: fysē, latreia, technē, Vol. I, Thessalonica, 1999, p. 119.
- ^ Speake, Graham (2014). Mount Athos: renewal in paradise (2nd ed.). Limni, Evia, il-Greċja. p. 37. ISBN 978-960-7120-34-2.
- ^ Grimmett, R. & Jones, T. (eds) (1989). Important Bird Areas in Europe. Technical Publication #9, ICBP, Cambridge, ir-Renju Unit.
- ^ Heath, M. & Evans, M. (eds) (2000). Important Bird Areas in Europe: Priority Sites for Conservation Vol.2. BirdLife International, Cambridge, ir-Renju Unit.
- ^ "Mythology and History of Chalkidiki (Halkidiki)". chalkidiki.com. Miġbur 2024-04-20.