ဖိလိပ္ပိဩဝါဒစာ: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

သို့သော် ဖိလိပ္ပိသားများသည်ဖိလိပ္ပိဿားများသည် ထိုစကားထက်သာ၍ ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့သူများဖြစ်သည်။ ဤအခန်း(၄)ခုပါသော ဩဝါဒစာတွင် (၁၂)ကြိမ်တိတိ '''ဝမ်းမြောက်ခြင်း'''ဟူသော စကားတွေ့ရသည်။ လေမုန်တိုင်းထန်သည့်ကာလတွင်ပင် ဝမ်းသာ ရမည့်အကြောင်း ရှင်ပေါလုနားလည်သည် (၄:၁၁)။ ဤစာစောင်တွင် ဆန့်ကျင်ဘက်တရားနှစ်ခု၏ အဖြေကိုတွေ့ရမည်။

''ရှင်ပေါလု၏'' ''လက်ရာဟုတ်မှန်ကြောင်း'' ''တံဆိပ်ခေါင်းကပ်နှိပ်ထားပါသည်။တံဆိပ်ခေါင်းကပ်နှိပ်ထားသည်။'' ''ခံစားချက်ရသအပြည့်၊'' ''တားဆီးမရသော'' ''ရင်တွင်းပွင့်ထွက်မှု'' ''ဖြစ်သည်။၁''

'''         '''ရှင်ပေါလု၏ တရောမြို့သို့ ဒုတိယအခေါက် သာသနာ့ခရီးရှည်သည် ခရစ်ယာန်သာသနာပြုလုပ်ငန်းတွင် ဖျောက်မရ အောင် အထင်အရှားရှိနေသည်။ ထိုတရောမြို့သည် အာရှမိုင်းနားအနောက်မြောက် ပင်လယ်ကမ်းခြေအရပ်တွင်ရှိသည်။ Aegean ဂရိပြည်မှ ပင်လယ်ကိုဖြတ်၍ ကုန်းတတန် ရေတတန်ဖြင့် သွားရသည်။ တညသောအခါ ရှင်ပေါလု၏ ရူပါရုံတွင် မာကေဒေါနိသားတစ်ယောက် ပေါ်ပေါက်လာပြီး ”မာကေဒေါနားသို့ကူးပါ။ ငါ့ကိုမစပါ” (တ ၁၆း၉၁၆:၉)ဟု လာပြောသည်။ လန့်နိုးနိုးခြင်း ရှင်ပေါလုသည် တိမောသေ၊ လုကာ၊ သိလတို့နှင့်အတူ ခရီးပြင်ဆင်ကြသည်။ ပထမဦးဆုံး နိဘပိုလိမြေသို့ ခြေချကြသည်။ ထိုမှတဆင့် ဖိလိပ္ပိသို့ ခရီးဆက်ကြသည်။ ထိုမြို့သည် ရောမအစိုးရကအုပ်ချုပ်သော ကိုလိုနီနယ်ဖြစ်သည်။  ရောမနိုင်ငံသားများသည် အခွင့်ထူးခံလူတန်းစားများဖြစ်ကြသည်။

မိန်းမများသည် ဥပုသ်နေ့တွင် ဆုတောင်းစည်းဝေးလေ့ရှိကြသည့်အတိုင်း မြစ်ကမ်းတွင်သွားရောက်၍ ဆုတောင်းကြ သည်။ တရားဟောဆရာများက တရားဓမ္မသွန်သင်ကြသည် (တ ၁၆း၁၃၁၆:၁၃)။ ထိုအမျိုးသမီးတပ်ထဲတွင် အထည်အလိပ် ရောင်းသူ သွာတိရဲမြို့မှ လုဒိသည် ဧဝံဂေလိသတင်းကောင်းကို လက်ခံ၍ ဥရောပတွင် ပထမဦးဆုံး အသက်တာပြောင်းလဲသူ ဖြစ်သည်။

ရှင်ပေါလု၏ ဖိလိပ္ပိခရီးစဉ်သည် ငြိမ်းချမ်းခြင်းမရှိ။ ဝိညာဉ်တော်တန်ခိုးပိုင်ဆိုင်သော အမျိုးသမီးငယ်တစ်ယောက် (ရှေ့ဖတ်)က တခါတရံ ပေါလုတို့နောက်သို့လိုက်လျက် ”ဤသူများသည် အမြင့်ဆုံးသော ဘုရားသခင်၏ အစေခံများဖြစ် သည်။  ကယ်တင်ခြင်းတရားဟောကြားမည့်သူများဖြစ်သည်” (တ ၁၆း၁၇၁၆:၁၇) ဟု လိုက်လံကြွေးကြော်သည်။ ထိုသို့ဟစ်ကြွေး ခြင်းသည် ဝိညာဉ်တော်အားဖြင့်မဟုတ်။ နတ်ဆိုး၏စေခိုင်းခြင်းဖြစ်သောကြောင့် ထိုနတ်ဆိုးအား ရှင်ပေါလုက မောင်းထုတ်ခဲ့ သည်။ ထိုသတင်းစကားကို လူများကြားသိကြသောအခါ ရှင်ပေါလုအား ဒေါသအမျက်ထွက်လျှက် ဈေးပွဲတွင် တရားဟော နေသော သိလနှင့်အတူဖမ်းဆီးပြီး ရောမအာဏာပိုင်များထံပို့ဆောင်သည်။ ရိုက်နှက်ထုထောင်းပြီး ထောင်ချသည်။

ဖိလိပ္ပိအကျဉ်းထောင်အကြောင်းကိုမူ လူတိုင်းသိကြပါသည်။လူတိုင်းသိကြသည်။ ညဉ့်လယ်ယံရောက်သောအခါ ပေါလုနှင့်သိလသည် ဆုတောင်းပြီး ချီးမွမ်းသီချင်းဟစ်ကြွေးကြသည်။ ချက်ချင်းမြေငလျင်ကြီး တုန်လှုပ်သည်။ ထောင်သားများခတ်ထားသည့် သံကွင်းများ ဖြေလွှတ်ကြပြီး ထောင်တံခါးများအလိုလိုပွင့်ကြသည်။ ထောင်မှူးများသည် ထောင်သားများထွက်မပြေးကြ ကြောင်း ပြောပြသောအခါမှ ထိုထောင်မှူးသည်လည်း သက်ပြင်းချနိုင်သည်။ ”သခင်၊ ကယ်တင်ခြင်းရဖို့ မည်သို့လုပ်ရမည် နည်း” ဟု ထောင်မှူးကိုယ်တိုင် မေးရှာသည်။ ပေါလုကလည်း မှတ်သားလောက်သော အဖြေစကားပေးသည်။ ”သခင်ယေရှု ခရစ်ကိုယုံကြည်လော့၊ ယုံကြည်လျှင် သင်နှင့်သင်၏အိမ်သူအိမ်သားတို့သည် ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်ရှိကြမည်” (တ ၁၆း၃၁၁၆:၃၁)။ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်သည် ဖိလိပ္ပိမြို့တွင် ထပ်မံထင်ရှားသည်။ အာဏာပိုင်အဖွဲ့အစည်းများ ရှင်ပေါလုနှင့် အဖွဲ့များအား ဖိလိပ္ပိမှ ထွက်ခွာခိုင်းကြသည်။ သို့သော် ရှင်ပေါလု ငြင်းဆန်သည်။ နိုင်ငံသားဖြစ်ပါလျှက်နှင့် စစ်ဆေးစီရင် ခြင်းမပြုဘဲ ရိုက်နှက်ထောင်ချခြင်းအတွက် တရားမျှတမှုမရှိဟုဆိုသည်။ အုပ်ချုပ်သူ အာဏာပိုင်များနှင့် ထိုသို့တွေ့ဆုံပြောဆို ပြီးနောက် ပေါလုနှင့်အဖွဲ့သည် လုဒိအိမ်သို့ သွားရောက်လည်ပတ်ပြီးမှ ထွက်ခွာသည် (တ ၁၆:၄ဝ)။

နောက်(၁ဝ)နှစ်ကြာသည့်အခါ ပေါလုကို ဖိလိပ္ပိသားများကဖိလိပ္ပိဿားများက ကရုဏာသက်ကြသဖြင့် အလှူငွေမစကြသည်။ ဧပဖြောဒိတ်က ယူဆောင်သွားပို့သည်။ ဧပဖြောဒိတ်လည်း နေကောင်း ထူထောင်လာသောအခါ အခိုက်အတန့်ကူညီရန် ပေါလုနှင့်အတူနေသည်။ ဧပဖြောဒိတ်သည် သေလုမြောပါး ဖျားနာခဲ့သည်။ သို့သော် ကရုဏာတော်သက်ရောက် ခံစားသော ကြောင့် အကောင်းပကတိအတိုင်း ပြန်လည်ကျန်းမာလာသည်။ သို့နှင့် ရှင်ပေါလု၏ ပေးစာကိုယူဆောင်ပြီး ဖိလိပ္ပိ အသင်းတော်သို့ တဖန်ပြန်လည်ရောက်ရှိသည်။

ဖိလိပ္ပိသားများသည်ဖိလိပ္ပိဿားများသည် ရှင်ပေါလု၏အရေးပါအရာရောက် အသဲစွဲသူများဖြစ်ကြောင်း ဤဩဝါဒစာအရ  နားလည်ရ သည်။ ရှင်ပေါလု ထူထောင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်၍ ရှင်ပေါလု၏သံယောဇဉ် အသင်းတော်ဖြစ်သည်။