Włodzimierz Lubański: verschil tussen versies

Włodzimierz Lubański was een aanvaller die van 1963 tot 1975 voetbalde voor de Poolse topclub [[Górnik Zabrze]] waarmee hij zes keer kampioen speelde. In 1975 kon het ambitieuze Belgische [[KSC Lokeren]] de al wat oudere centrumspits, die opnieuw fit was na een twee jaren durende revalidatie ten gevolge van een zware [[meniscus (anatomie)|meniscus]]blessure, voor een bescheiden bedrag aankopen van Zabrze. Omdat Lubanski's sportprestaties wellicht toch niet meer het topniveau van weleer zouden halen, kreeg hij, ook omwille van zijn sportieve verdiensten voor zijn vaderland, zeer uitzonderlijk, twee jaar voor de vereiste leeftijd van dertig jaar, toch al de toestemming van het [[communistische]] regime in Polen voor een transfer naar het buitenland. Het regime stelde wel als voorwaarde dat hij niet naar een Europese topclub (zoals het geïnteresseerde [[Real Madrid]] of AS Monaco) zou verhuizen. De ervaren Pool met een rijkgevuld palmares integreerde zich vlot in de Lokerse gemeenschap waar hij erg populair werd en zich met zijn gemoedelijk karakter, technisch vermogen en tactisch inzicht al snel opwierp tot één van de leiders van de ploeg en vaderfiguur voor de jongere spelers. Met Wlodek Lubanski werd Sporting Lokeren een subtopper waarvoor hij zeven seizoenen speelde. In die jaren kreeg hij o.m. het gezelschap van zijn landgenoot [[Grzegorz Lato]] en de Deen [[Preben Larsen]] waarmee hij een succesvol aanvalstrio, de zgn. "drie L'en" vormde. Zo werd hij met Lokeren [[herfstkampioen]] in het seizoen 1979-1980 en [[vice-kampioen]], Belgisch bekerfinalist en kwartfinalist in de [[UEFA-cup]] in het seizoen 1980-1981.