Marinus Adam

Nederlands dirigent en componist (1900-1977)
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Wikiwerner (overleg | bijdragen) op 27 sep 2020 om 15:03. (Wikipedia:Stemlokaal/Modificatie Amsterdamconstructies, replaced: middelbare school → middelbareschool, vioolviool (hoofdbetekenis) (2), viool (hoofdbetekenis)viool (2) met AWB)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Marinus Adam (Den Haag, 2 augustus 190030 mei 1977) was een Nederlands dirigent, musicus en componist.

Marinus Adam
Marinus Adam
Geboren 2 augustus 1900
Overleden 30 mei 1977
Land Vlag van Nederland Nederland
Beroep(en) dirigent
Instrument(en) viool, altviool, klarinet
Ensemble(s) Noordhollands Philharmonisch Orkest
(en) IMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Klassieke muziek

Achtergrond

Hij werd geboren in het gezin van winkelier Tobias Adam en Susanna Helena Elisabeth Chef d’Hotel. Hij is van 1923 tot 1958 getrouwd geweest met Elisabeth Mathilde Huijkman.[1].Hij scheidde eerder van tafel en bed van haar. Hij kreeg in 1948 een dochter Marieke met de vrouw met wie hij sinds 1939 samenwoonde en waarmee hij in 1965 trouwde. Zij stierf in 1973. In 1977 overleed hij na een kort ziekbed

Muziek

Hij kreeg zijn muziekopleiding aan het Haags Conservatorium. Hij studeerde er viool, altviool, klarinet, harmonieleer, muziektheorie en muziekgeschiedenis. Hij kreeg er onderricht van Laurent Angenot, Christiaan Pieter Willem Kriens, Hendrik Dirk van Ling, Henri Viotta en Johan Wagenaar. Een aanvullende studie werd verricht bij Jos de Klerk in Haarlem (contrapunt en fuga). In 1918 werd hij benoemd tot altist en klarinettist in de Haarlemse Orkest Vereniging. In 1927 kreeg hij er als tweede dirigent een baantje bij, achter Eduard van Beinum. In 1939 werd hij benoemd tot eerste dirigent van het orkest, samen met Toon Verheij. Naast deze werkzaamheden dirigeerde hij ook andere orkesten, zoals het Residentieorkest in 1943. Bekend waren ook zijn concerten voor de middelbareschooljeugd. Hij gaf uitleg over de muziek. In 1958 vierde hij zijn 40-jarig jubileum als musicus in het bijzijn van prinses Margriet. In 1965 nam hij afscheid van het Noord-Hollands Philharmonisch Orkest met de Afscheidssymfonie van Joseph Haydn. Hij kwam er nog slechts zelden terug. Hij was nog wel te zien als dirigent van de muziekopleiding in Kennemerland en als dirigent van Symphonie orkest Haerlem.

Naast musiceren ging zijn belangstelling uit naar componeren. Van zijn hand verscheen een aantal stukken:

  • Het pensionaat
  • De school
  • De universiteit
  • Heer Halwijn
  • De hoedenwinkel
  • Fantasie voor orkest over "Merck toch hoe sterck"
  • een orkestratie van de Schilderijententoonstelling
  • Myrte en de demonen (filmmuziek, gespeeld door het London Philharmonic in juni 1948, achter de camera van de film stonden Bert Haanstra en Dirk de Herder, regisseur: Paul Bruno Schreiber )
  • De ring van de Hertog (kinderoperette)
  • Vredesspel Bezinning, een vredesdans van Tilly Silon naar een tekst van E.Miollee-Riem Vis.