Broom (element)

scheikundig element met symbool Br en atoomnummer 35

Broom is een scheikundig element met symbool Br en atoomnummer 35. Het element behoort tot de groep van de halogenen. Als enkelvoudige stof vormt het diatomische moleculen dibroom (Br2), een stof die op aarde niet in de natuur voorkomt. Het element komt vooral voor onder de vorm van zouten, vooral bromiden en bromaten.

Broom / Bromium
1 18
1 H 2 Periodiek systeem 13 14 15 16 17 He
2 Li Be B C N O F Ne
3 Na Mg 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Al Si P S Cl Ar
4 K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
5 Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
6 Cs Ba Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
7 Fr Ra ↓↓ Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og
 
Lanthaniden La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu
Actiniden Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr
Broom
Broom
Algemeen
Naam Broom / Bromium
Symbool Br
Atoomnummer 35
Groep Halogenen
Periode Periode 4
Blok P-blok
Reeks Halogenen
Kleur Bruin
Chemische eigenschappen
Atoommassa (u) 79,904
Elektronenconfiguratie [Ar]3d10 4s2 4p5
Oxidatietoestanden −1, +1, +5, +7
Elektronegativiteit (Pauling) 2,96
Atoomstraal (pm) 114
1e ionisatiepotentiaal (kJ·mol−1) 1139,87
2e ionisatiepotentiaal (kJ·mol−1) 2103,40
3e ionisatiepotentiaal (kJ·mol−1) 3473,50
Fysische eigenschappen
Dichtheid (kg·m−3) 3119
Smeltpunt (K) 266
Kookpunt (K) 332
Aggregatietoestand Vloeibaar
Smeltwarmte (kJ·mol−1) 5,286
Verdampingswarmte (kJ·mol−1) 15,438
Van der Waalse straal (pm) 185
Kristalstructuur Ortho
Molair volume (m3·mol−1) 25,65·10−6
Specifieke warmte (J·kg−1·K−1) 473
Warmtegeleiding (W·m−1·K−1) 0,12
SI-eenheden en standaardtemperatuur en -druk worden gebruikt,
tenzij anders aangegeven
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Ontdekking

bewerken

Broom (het Griekse woord βρῶμος (brōmos = stinkend) werd in 1826 ontdekt door de Franse chemicus Antoine-Jérôme Balard toen hij experimenteerde met residuen uit verdampt zeewater. Hij isoleerde een stof die een nieuw element leek te zijn. Zijn oudere collega Joseph-Louis Gay-Lussac bevestigde de ontdekking. Broom werd voor het eerst industrieel geproduceerd rond 1860.

Toepassingen

bewerken

Elementair broom wordt op grote schaal gebruikt voor het maken van broomhoudende verbindingen die in de industrie en landbouw worden toegepast. Vroeger werd broom veel gebruikt voor het fabriceren van ethyleendibromide; een toevoeging aan loodhoudende brandstof om het kloppen of pingelen van de motor tegen te gaan.[1] Vanwege de schadelijke effecten hiervan op het milieu wordt dit tegenwoordig vrijwel niet meer gebruikt. Broom wordt wel veelvuldig gebruikt in boorvloeistoffen en in het verleden in pesticiden (meestal in de vorm methylbromide), ook wordt het gebruikt in verfstoffen, parfums, in de farmaceutische industrie en voor fotochemicaliën.[2]

Gebroneerde hydantoïnedrivaten zijn zeer efficiënte biociden voor het steriliseren van zwembadwater, afvalwater en houtpulp. Polymeren vormen een kleine maar belangrijke markt voor broom. Met bijvoorbeeld broombutylrubber worden tubeless banden luchtdicht gemaakt.

Decabromodifenylether (DBDE of deca BDE) werd gebruikt als brandvertragend middel, maar door aangescherpte milieuwetgeving loopt het gebruik hiervan terug; in Canada en de Europese Unie is het middel intussen verboden.[2] Omdat broom met protonen reageert tot waterstofbromide en omdat beiden te verpompen zijn wordt broom ook toegepast in een waterstofbromide-flowbatterij.

Opmerkelijke eigenschappen

bewerken

Broom is het enige niet-metallische element dat vloeibaar is bij standaardtemperatuur en -druk. Onder deze omstandigheden verdampt het gemakkelijk. De roodbruine damp lijkt op stikstofdioxide, maar heeft een karakteristieke chloorachtige geur. Broom is slechts matig oplosbaar in water en zeer goed in koolstofdisulfide. Net als de andere halogenen reageert het makkelijk met veel andere elementen.

Broom is een reagens op dubbele bindingen.

Verschijning

bewerken

Van nature komt broom voor in bromiden, die in lage concentraties voorkomen in zeewater. Ook in zoutmijnen vindt men kaliumbromide en kaliumbromaat.

Jaarlijks wordt meer dan 380.000 ton broom gewonnen. De belangrijkste producenten zijn de Verenigde Staten, China en Israël.[2]

Isotopen

bewerken
  Zie Isotopen van broom voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Stabielste isotopen
Iso RA (%) Halveringstijd VV VE (MeV) VP
76Br syn 16,2 uur β+ 4,963 76Se
77Br syn 57,036 uur β+ 1,365 77Se
78Br syn 6,46 min β+ 3,574 78Se
79Br 50,69 stabiel met 44 neutronen
80Br syn 17,7 min β
β+
2,004
1,871
80Kr
80Se
81Br 49,31 stabiel met 46 neutronen
82Br syn 36 uur β 3,093 82Kr
83Br syn 2,40 uur β 3,896 83Kr
87Br syn 55 sec β 3,896 83Kr

Van broom komen op aarde van nature twee stabiele isotopen (79Br en 81Br) in nagenoeg identieke verhouding voor. Daarnaast is er een aantal radioactieve isotopen bekend met halveringstijden van meestal enkele uren.

Elementair broom is voor mensen zeer giftig. Op de huid aangebracht leidt het tot gele vlekken, die na enige tijd weer verdwijnen. Als het langer kan inwerken, dan sterft de huid af en ontstaan diepe, moeilijk te genezen wonden. Het veroorzaakt bij inademing keelpijn, kortademigheid en duizeligheid, zelfs bij lage concentraties van enkele tientallen ppm. Inslikken kan leiden tot ernstige beschadigingen aan het maag-darm stelsel. Broomdamp irriteert de ogen in ernstige mate. Anorganische bromiden als NaBr en KBr zijn daarentegen veel minder giftig en werden in het verleden zelfs voor medicinale doeleinden gebruikt in vrij grote doses.

bewerken
Zie de categorie Broom van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.