RFC de Liège
Royal Football Club de Liège of FC Luik is een Belgische voetbalclub uit Luik. Vaak wordt de club in het Nederlands nog Club Luik genoemd hoewel het die naam officieel enkel tussen 1991 en 1995 droeg. De club is aangesloten bij de KBVB met stamnummer 4 en heeft rood-marineblauw als kleuren. De club is in 1892 opgericht en behoorde tot de nationale top in de beginjaren van de competitie. De club werd 5 keer Belgisch kampioen, de laatste keer in 1953.
FC Luik | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Naam | Royal Football Club de Liège | |||||
Bijnaam | Les Sang et Marine, Le Great Old Wallon, Club Liégois, Le Matricule 4 | |||||
Stamnummer | 4 | |||||
Opgericht | 1892 | |||||
Plaats | Luik | |||||
Stadion | Stade de Rocourt | |||||
Capaciteit | 3.000 | |||||
Voorzitter | Jean-Paul Lacomble | |||||
Sportief directeur | Gaetan Englebert | |||||
Trainer | Gaetan Englebert | |||||
Topscorer(s) | Paul Dechamps (241) | |||||
Meeste wedstrijden | Bernard Wégria (491) | |||||
Kledingmerk | Patrick | |||||
Competitie | Eerste klasse B (m) Eerste klasse (v) | |||||
Website | https://fcliege.be/fr/ | |||||
| ||||||
Geldig voor 2018/19 | ||||||
|
Geschiedenis
bewerkenDe club werd opgericht in 1892 als Liège Football Club en toen de Belgische voetbalbond UBSSA werd opgericht in 1895 werd de club lid als Football Club Liégeois. In 1920 kon de club zich Koninklijk noemen (Royal FC Liégeois) toen die 25 jaar aangesloten was, de club had ondertussen al drie landstitels behaald. Vanaf 1921 speelde de club in het stadion Jules Georges met wielerpiste te Rocourt. In 1952 en 1953 werd telkens de landstitel behaald. Jarenlang speelde de ploeg met het succesvolle aanvallerstrio Paul Deschamps, José Moës en Pol Anoul. De ploeg had in die tijd een zeer grote aanhang: de wedstrijd waarin de landstitel van 1952 werd behaald werd bijgewoond door circa 50.000 toeschouwers. Tijdens de jaren 60 speelde Liège vijf maal in de Europese Beker der Jaarbeurssteden, en haalde daar in 1964 de halve finale. In 1985, 1988 en 1989 kon de ploeg ook spelen in de UEFA Cup. In 1988 speelde men tegen Juventus voor 39.000 toeschouwers en in 1989/90 werd daarin zelfs de kwartfinale gehaald. In 1989 werd de naam Royal FC de Liège, in 1991 zou dit Royal Club Liégeois worden.
In 1987 had Liège nog de Belgische bekerfinale verloren, in 1990 won het de beker in een finale tegen Germinal Ekeren. Daarna haalde men ook in de Beker voor Bekerwinnaars in 1990/91 de kwartfinale.
In de jaren 90 kon het bankroet niet vermeden worden. Het stadion te Rocourt werd in het seizoen 1994/95 afgebroken ten voordele van een groot bioscoopcomplex en de club week uit naar Tilleur. Een fusie van de club met Royal FC Tilleur - Saint Nicolas (stamnummer 21) werd door de voetbalbond niet goedgekeurd, maar de club werd toch omgedoopt tot Royal Tilleur FC de Liège in 1995. Tilleur met stamnummer 21 verdween. Uiteindelijk liet men in 2000 het woord Tilleur weer vallen en noemde de club zich weer Royal FC de Liège. Na de fusie ging de club van start in de derde klasse en promoveerde direct naar tweede. In 2003, wegens het niet behalen van zijn licentie, degradeerde Liège echter opnieuw naar derde klasse, en het seizoen erop direct naar vierde wegens financiële problemen. In 2006 kon de club dan via de eindronde terugkeren naar de derde klasse. De club moest tegen degradatie vechten maar kon uiteindelijk toch het behoud verzekeren.
Het seizoen 2007/08 werd de heropstanding van Club Luik; de ploeg stond bijna onafgebroken vanaf de eerste speeldag aan de leiding van het klassement en verloor slechts één wedstrijd. Eén week nadat stadsgenoot Standard landskampioen werd, kon ook Club Luik de titel binnenhalen. Na vijf jaar keerde men zo terug in Tweede Klasse.
De terugkeer in Tweede Klasse duurde niet lang. Na twee seizoenen degradeerde men in 2010 weer naar Derde Klasse en daar zette de neergang zich voort. RFCL werd er op ruime afstand allerlaatste van zijn reeks en zakte in 2011 verder weg naar Vierde Klasse. Wegens de hoge schuldenberg besliste de club op dat moment om vrijwillig in vereffening te gaan.
Na een periode van vier jaar wederopbouw in Vierde Klasse (met vier keer een eindklassering in de top van het klassement) werd RFCL in het seizoen 2014-15 kampioen met 13 punten voorsprong en promoveerde zo naar Derde Klasse. Vanaf 2018-19 speelde RFCL in de eerste amateurklasse, tot de promotie in 2022-23.
Vanaf het seizoen 2023-24 treedt RFC Luik aan in de Challenger Pro League, het tweede niveau in België. Het was de eerste keer sinds 2009-2010 dat de club weer op het tweede niveau speelde. Luik startte het seizoen goed en stond na 11 speeldagen 5de.
Stadion
bewerkenNa jaren spelen zonder een eigen stadion werd in maart 2015 besloten om een nieuw stadion te bouwen in Rocourt (Rue de la Tonne). In eerste instantie speelt RFCL een jaar op een terrein dat eveneens gebruikt wordt door de jeugd in afwachting van de voltooiing van het hoofdterrein. Het stadion zal bij voltooiing een capaciteit hebben van ongeveer 8000 toeschouwers. Deze capaciteit kan, indien nodig, nog opgetrokken worden.
Stadions
bewerken- 1892 (herfst) - eind 1893: velodroom in het Parc de la Boverie, Luik
- 1893 - 1896: tuinen van het Château de Sclessin, Luik
- 1896 - 1897: Terril du Bois d'Avroy, Luik
- 1897 - 1915: Plaine du Champs des Oiseaux, wijk Cointe, Luik
- 1915 - 1921: terrein in Renory, Angleur
- 1921 - 1994: Stade Vélodrome de Rocourt, Rocourt
- 1994 - 1995: Maurice Dufrasnestadion, Luik en Kehrwegstadion, Eupen
- 1995 - 2000: Buraufossestadion, Tilleur
- 2000 - 2004: Pairaystadion, Seraing
- 2004 - 2008: Rue Gilles Magnéestadion, Ans
- 2008 - 2009: Bielmontstadion, Verviers en Pairaystadion, Seraing
- 2009 - 2015: Pairaystadion, Seraing
- 2015 - heden: Site de la Tonne, Rocourt
Erelijst
bewerken- Winnaar (1x): 1986
- finalist (1x): 1973
- finalist (1x): 1990
- winnaar (1x): 2014/15
Individuele trofeeën
- Enkele spelers behaalden een prijs toen ze voor de club speelden:
- Topscorer (6)
- 1896 en 1897 (Samuel C Hickson), 1959,1960, 1961 en 1963 (Victor Wegria)
- Ebbenhouten schoen (1)
- 1993 (Victor Ikpeba)
Spelers
bewerkenResultaten
bewerkenEuropese wedstrijden
bewerkenUitslagen vanuit gezichtspunt RFC de Liège
Seizoen | Competitie | Ronde | Land | Club | Totaalscore | 1e W | 2e W | PUC |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1963/64 | Jaarbeursstedenbeker | 1R | Aris Bonnevoie | 2-0 | 2-0 (U) | 0-0 (T) | 12.0 | |
1/8 | Arsenal FC | 4-2 | 1-1 (U) | 3-1 (T) | ||||
1/4 | TJ Spartak ZJŠ Brno | 2-2 BW 1-0 (T) | 2-0 (T) | 0-2 (U) | ||||
1/2 | Real Zaragoza | 2-2 BW 0-2 (U) | 1-0 (T) | 1-2 (U) | ||||
1964/65 | Jaarbeursstedenbeker | 1R | Valencia CF | 4-2 | 1-1 (U) | 3-1 (T) | 9.0 | |
2R | DOS Utrecht | 4-0 | 2-0 (U) | 2-0 (T) | ||||
1/8 | Atlético Madrid | 1-2 | 1-0 (T) | 0-2 (U) | ||||
1965/66 | Jaarbeursstedenbeker | 1R | NK Zagreb | 1-2 | 1-0 (T) | 0-2 (U) | 2.0 | |
1966/67 | Jaarbeursstedenbeker | 2R | Lokomotive Leipzig | 1-2 | 0-0 (U) | 1-2 (T) | 1.0 | |
1967/68 | Jaarbeursstedenbeker | 1R | PAOK Saloniki | 5-2 | 2-0 (U) | 3-2 (T) | 4.0 | |
2R | Dundee FC | 2-7 | 1-3 (U) | 1-4 (T) | ||||
1985/86 | UEFA Cup | 1R | Wacker Innsbruck | 4-1 | 1-0 (T) | 3-1 (U) | 4.0 | |
2R | Athletic Bilbao | 1-4 | 0-1 (T) | 1-3 (U) | ||||
1988/89 | UEFA Cup | 1R | Union Luxemburg | 11-1 | 7-1 (U) | 4-0 (T) | 7.0 | |
2R | SL Benfica | 3-2 | 2-1 (T) | 1-1 (U) | ||||
1/8 | Juventus FC | 0-2 | 0-1 (T) | 0-1 (U) | ||||
1989/90 | UEFA Cup | 1R | ÍA Akranes | 6-1 | 2-0 (U) | 4-1 (T) | 12.0 | |
2R | Hibernian FC | 1-0 | 0-0 (U) | 1-0 nv (T) | ||||
1/8 | Rapid Wien | 3-2 | 0-1 (U) | 3-1 (T) | ||||
1/4 | Werder Bremen | 3-4 | 1-4 (T) | 2-0 (U) | ||||
1990/91 | Europacup II | 1R | Viking FK | 5-0 | 2-0 (U) | 3-0 (T) | 7.0 | |
1/8 | Estrela da Amadora | 2-1 | 2-0 (T) | 0-1 (U) | ||||
1/4 | Juventus FC | 1-6 | 1-3 (T) | 0-3 (U) |
Totaal aantal punten voor UEFA-coëfficiënten: 58.0
Zie ook
bewerkenTrainers
bewerken- 1958-1960 András Dolgos
- trainer tussen juli 1960 en juni 1966 is niet bekend
- 1966-1967 Arthur Ceuleers
- 1967-1968 Ladislav Dupal
- trainer tussen december 1968 en juni 1969 is niet bekend
- 1969-1971 Michel Pavić
- trainer tussen juli 1971 en juni 1975 is niet bekend
- 1975-1976 Werner Biskup
- trainer tussen juli 1976 en december 1978 is niet bekend
- 1979-1982 Silvester Takac
- trainer tussen juli 1982 en juni 1983 is niet bekend
- 1983-1992 Robert Waseige
- 1991-1994 / Dominique D'Onofrio
- 1992-1994 Eric Gerets
- trainer tussen juli 1994 en december 1998 is niet bekend
- 1999-2000 Bernard Wégria
- 2000 Nebojša Malbaša
- trainer tussen januari 2001 en maart 2001 is niet bekend
- 2001 Marc Grosjean
- trainer tussen mei 2001 en januari 2003 is niet bekend
- 2003 Henri Depireux
- trainer tussen juni 2003 en juni 2005 is niet bekend
- 2005-2006 Christian Piot
- 2006-2007 Christian Piot
- 2008-2009 Raphaël Quaranta
- 2009-2010 Raphaël Quaranta
- 2010-2011 Nico Claesen, Serge Kimoni, Christophe Kinet
- 2011-2012 Christophe Kinet
- 2012-2013 Christophe Kinet
- 2013-2014 Christophe Kinet
- 2014-2015 Alain Bettagno
- 2015-2016 Alain Bettagno, Bernard Wégria, Alex Czerniatynski
- 2016-2017 Dante Brogno
- 2017-2018 Dante Brogno
- 2018-2019 Dante Brogno
- 2019-2020 Marc Grosjean, Dražen Brnčić
- 2020-2021 Dražen Brnčić
- 2021-2022 Dražen Brnčić, Gaetan Englebert
- 2022-2023 Gaetan Englebert
- 2023-2024 Gaetan Englebert
Sponsorgeschiedenis
bewerkenIn de loop der jaren pronkten er heel wat sponsors op het shirt van RFC de Liège. Hieronder volgen enkele van de shirtsponsors:
- Goal Jacques
- Sodibat Pollyvilla
- Cézar Meubles
- Buvez du Lait
- Ajja
- Gan Assurances
- Go Pass
- Dambois
- VOO