Naar inhoud springen

F4U Corsair: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
verbeteren typo's en tekst corrigeren
Maarten.020 (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
 
(3 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven)
Regel 24: Regel 24:
}}
}}


De [[Vought]] '''F4U Corsair''' is een [[jachtvliegtuig]] uit de [[Tweede Wereldoorlog]].
De [[Vought]] '''F4U Corsair''' is een Amerikaans [[jachtvliegtuig]] uit de [[Tweede Wereldoorlog]].


De Corsair is vooral bekend om zijn karakteristieke "inverted-gull" [[vleugel (vliegtuig)|vleugel]]. Deze was ontworpen om het [[landingsgestel]] zo klein mogelijk te houden. De F4U was eigenlijk bedoeld om ingezet te worden vanaf een [[vliegdekschip]], maar is vooral in de Grote Oceaan ingezet als grondjager en als jachtvliegtuig tegen de Japanners.
De Corsair is vooral bekend om zijn karakteristieke "inverted-gull" [[vleugel (vliegtuig)|vleugel]]. Deze was ontworpen om het [[landingsgestel]] zo klein mogelijk te houden. De F4U was eigenlijk bedoeld om ingezet te worden vanaf een [[vliegdekschip]], maar is vooral in de Grote Oceaan ingezet als grondjager en als jachtvliegtuig tegen de Japanners.


De Vought F4U-serie jachtvliegtuigen, Corsair genoemd, was een van de 'groten' in de luchtgevechten van de [[Tweede Wereldoorlog]]. De machine was snel, stevig en had met zes mitrailleurs grote vuurkracht. Ook kon het vliegtuig met bommen uitgerust worden. Vanwege de hoge landingssnelheid werd de Corsair geweigerd door de Amerikaanse marine, maar na het succes van het vliegtuig bij de Britse Marine werd het vliegtuig toch in gebruik genomen door de Amerikaanse marine.
De Vought F4U-serie jachtvliegtuigen, Corsair genoemd, was een van de 'groten' in de luchtgevechten van de [[Tweede Wereldoorlog]]. De machine was snel, stevig en had met zes mitrailleurs grote vuurkracht. Ook kon het vliegtuig met bommen uitgerust worden. Vanwege de hoge landingssnelheid werd de Corsair geweigerd door de [[Amerikaanse marine]], maar na het succes van het vliegtuig bij de [[Britse marine]] werd het vliegtuig toch in gebruik genomen door de Amerikaanse marine.


Het eerste type vloog in mei 1940 en de Corsair werd sinds 1943 in de oorlog gebruikt. De Corsair was vooral bewapend met geïntegreerde [[machinegeweer|machinegeweren]] en ofwel [[Bom (wapen)|bommen]] ofwel [[Raket (apparaat)|raketten]].
Het eerste type vloog in mei 1940 en de Corsair werd sinds 1943 in de oorlog gebruikt. De Corsair was vooral bewapend met geïntegreerde [[machinegeweer|machinegeweren]] en ofwel [[Bom (wapen)|bommen]] ofwel [[Raket (apparaat)|raketten]].
Regel 53: Regel 53:


== Externe link ==
== Externe link ==
* [http://www.warbirds.be/web/content.php?article.1000890 Warbirds informatie over dit type]{{dode link|datum=september 2017 |bot=InternetArchiveBot }}
* [https://web.archive.org/web/20210127094553/http://www.warbirds.be/web/content.php?article.1000890 Warbirds informatie over dit type]
{{Navigatie vliegtuigen Verenigde Staten Tweede Wereldoorlog}}

{{Commons|F4U Corsair}}
{{Commons|F4U Corsair}}



Huidige versie van 5 jun 2022 om 16:24

F4U Corsair
F4U Corsair
Algemeen
Rol Jachtvliegtuig
Bemanning 1
Varianten AU-1, F4U-4B, F4U-4C, F4U-4P, F4U-5N
Status
Gebruik Verenigde Staten (1942-?)
Afmetingen
Lengte 10,30 m
Hoogte 4,90 m
Spanwijdte 12,50 m
Vleugeloppervlak 32,50 m²
Gewicht
Leeggewicht 4175 kg
Startgewicht 6350 kg
Max. gewicht 6654 kg
Krachtbron
Motor(en) Pratt & Whitney R-2800-18W Double Wasp 18-cilinder radiaal
Vermogen 1827 kW
Prestaties
Topsnelheid 717 km/h
Klimsnelheid 15,8 m/s
Actieradius met externe brandstoftanks 2510 km
Dienstplafond 12650 m
Bewapening
Boordgeschut 6 × 12,7 mm Browning M2 mitrailleurs, 4×20 mm Hispano Mk.II kanon op varianten F4U-4B and -4C
Bommen 2×450 kg bommen zonder raketten
Raketten 8×127 mm raketten zonder bommen
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart

De Vought F4U Corsair is een Amerikaans jachtvliegtuig uit de Tweede Wereldoorlog.

De Corsair is vooral bekend om zijn karakteristieke "inverted-gull" vleugel. Deze was ontworpen om het landingsgestel zo klein mogelijk te houden. De F4U was eigenlijk bedoeld om ingezet te worden vanaf een vliegdekschip, maar is vooral in de Grote Oceaan ingezet als grondjager en als jachtvliegtuig tegen de Japanners.

De Vought F4U-serie jachtvliegtuigen, Corsair genoemd, was een van de 'groten' in de luchtgevechten van de Tweede Wereldoorlog. De machine was snel, stevig en had met zes mitrailleurs grote vuurkracht. Ook kon het vliegtuig met bommen uitgerust worden. Vanwege de hoge landingssnelheid werd de Corsair geweigerd door de Amerikaanse marine, maar na het succes van het vliegtuig bij de Britse marine werd het vliegtuig toch in gebruik genomen door de Amerikaanse marine.

Het eerste type vloog in mei 1940 en de Corsair werd sinds 1943 in de oorlog gebruikt. De Corsair was vooral bewapend met geïntegreerde machinegeweren en ofwel bommen ofwel raketten.

Ook na de Tweede Wereldoorlog werd de Corsair geproduceerd, maar de varianten gebruikt in de Tweede Wereldoorlog zijn het meest geproduceerd; er zijn 4399 F4U-1's geproduceerd in vijf varianten. Ook van de F4U-4 bestaan vijf varianten. Er zijn eveneens F4U's in andere fabrieken geproduceerd: 4006 bij Goodyear gebouwde FG-1's in drie varianten en 735 bij Brewster gebouwde F3A-1's, ook in drie varianten.

Landen in dienst

[bewerken | brontekst bewerken]

Meer afbeeldingen

[bewerken | brontekst bewerken]
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina F4U Corsair op Wikimedia Commons.