Naar inhoud springen

Riz Ortolani: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 19: Regel 19:


'''Riz Ortolani''' ([[Pesaro]], [[25 maart]] [[1926]] - [[Rome (stad)|Rome]], [[23 januari]] [[2014]]<ref>[http://www.repubblica.it/spettacoli/musica/2014/01/23/news/morto_riz_ortolani-76771932/?ref=HREC1-9 Repubblica.it]]</ref>) is een [[Italië|Italiaanse]] [[componist]] en [[orkestratie|orkestrator]] , die de muziek voor ongeveer 300 films schreef.
'''Riz Ortolani''' ([[Pesaro]], [[25 maart]] [[1926]] - [[Rome (stad)|Rome]], [[23 januari]] [[2014]]<ref>[http://www.repubblica.it/spettacoli/musica/2014/01/23/news/morto_riz_ortolani-76771932/?ref=HREC1-9 Repubblica.it]]</ref>) is een [[Italië|Italiaanse]] [[componist]] en [[orkestratie|orkestrator]] , die de muziek voor ongeveer 300 films schreef.
Op 12-jarige leeftijd ging hij naar het Conservatorio Gioacchino Rossini van zijn geboortestad Pesaro, om [[compositie]] en [[fluit]] te studeren. Aan het begin van de jaren '50 trok hij naar Rome en kwam in dienst bij de [[RAI]] als arrangeur bij het symfonieorkest van die omroep.
Op 12-jarige leeftijd ging hij naar het Conservatorio Gioacchino Rossini van zijn geboortestad Pesaro, om [[compositie]] en [[fluit]] te studeren. Aan het begin van de jaren '50 trok hij naar Rome en kwam in dienst bij de [[Radiotelevisione_Italiana|RAI]] als arrangeur bij het symfonieorkest van die omroep.


Van 1955 tot 1960 werkte hij in het buitenland als dirigent van dansorkesten om in 1961 terug te keren in zijn vaderland. Samen met [[Nino Oliviero]] schreef hij de [[soundtrack]] voor de film ''[[Mondo cane (film)|Mondo cane]]'' van [[Gualtiero Jacopetti]], [[Paolo Cavara]] en [[Franco Prosperi]]. Het titelnummer (''[[More (Theme from Mondo Cane)|More]]'') won een [[Grammy|Gammy Award]] en dong in 1963 mee naar een [[Oscar_voor_Beste_Originele_Nummer|Oscar voor het beste originele nummer]]. In 1970 kreeg de song ''Till love touches your life'' eenzelfde nominatie.
Van 1955 tot 1960 werkte hij in het buitenland als dirigent van dansorkesten om in 1961 terug te keren in zijn vaderland. Samen met [[Nino Oliviero]] schreef hij de [[soundtrack]] voor de film ''[[Mondo cane (film)|Mondo cane]]'' van [[Gualtiero Jacopetti]], [[Paolo Cavara]] en [[Franco Prosperi]]. Het titelnummer (''[[More (Theme from Mondo Cane)|More]]'') won een [[Grammy|Gammy Award]] en dong in 1963 mee naar een [[Oscar_voor_Beste_Originele_Nummer|Oscar voor het beste originele nummer]]. In 1970 kreeg de song ''Till love touches your life'' eenzelfde nominatie.

Versie van 24 jan 2014 01:22

Riz Ortolani
Riz Ortolani
Algemene informatie
Geboren 25 maart 1926
Geboorteplaats Pesaro
Overleden Rome, 23 januari 2014
Overlijdensplaats RomeBewerken op Wikidata
Land Italië
Werk
Jaren actief 1961 - 2007
Genre(s) Filmmuziek
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Riz Ortolani (Pesaro, 25 maart 1926 - Rome, 23 januari 2014[1]) is een Italiaanse componist en orkestrator , die de muziek voor ongeveer 300 films schreef. Op 12-jarige leeftijd ging hij naar het Conservatorio Gioacchino Rossini van zijn geboortestad Pesaro, om compositie en fluit te studeren. Aan het begin van de jaren '50 trok hij naar Rome en kwam in dienst bij de RAI als arrangeur bij het symfonieorkest van die omroep.

Van 1955 tot 1960 werkte hij in het buitenland als dirigent van dansorkesten om in 1961 terug te keren in zijn vaderland. Samen met Nino Oliviero schreef hij de soundtrack voor de film Mondo cane van Gualtiero Jacopetti, Paolo Cavara en Franco Prosperi. Het titelnummer (More) won een Gammy Award en dong in 1963 mee naar een Oscar voor het beste originele nummer. In 1970 kreeg de song Till love touches your life eenzelfde nominatie.

De bekendste films waarin filmmuziek van Ortolani te horen is zijn Kill Bill vol. 1 en vol. 2 van regisseur Quentin Tarantino.

Referentie