Naar inhoud springen

Ingo Kühl: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Labels: Visuele tekstverwerker Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website Geavanceerde mobiele bewerking
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website Geavanceerde mobiele bewerking
Regel 69: Regel 69:


== Externe links ==
== Externe links ==
* [https://d-nb.info/gnd/11856756X Ingo Kühl] in de [[Nationale Bibliotheek van Duitsland]]
* {{de}} [https://portal.dnb.de/opac.htm?method=simpleSearch&cqlMode=true&query=nid%3D11856756X Deutsche Nationalbibliothek: Ingo Kühl]
* [https://www.ingokuehl.com Website Ingo Kühl]]
* [https://www.ingokuehl.com Website Ingo Kühl]]



Versie van 4 jan 2024 22:27

Ingo Kühl
Ingo Kühl im Atelier Berlin 2015
Ingo Kühl im Atelier Berlin 2015
Persoonsgegevens
Geboren 29 juni 1953
Geboorteland Duitsland
Nationaliteit Duits
Beroep(en) schilder, beeldhouwer, graficus en architect
Oriënterende gegevens
Jaren actief circa 1977 – heden
Stijl(en) Neo-expressionisme
[www.ingokuehl.com Website]
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur
Geboorteplaats van Ingo Kühl, voormalig politiebureau aan de Bundesstraße 202 in Bovenau, 1957
Papoea-Nieuw-Guinea, regio Oost-Sepik, district Maprik, in een huis Tambaran, Ingo Kühl, Tomulopa Deko en inheemse mannen (van links naar rechts), 2012

Ingo Kühl (Bovenau, 29 juni 1953) is een Duitse schilder, beeldhouwer en architect.

Leven

Ingo Kühl studeerde van 1973 tot 1976 architectuur aan de Universiteit voor toegepaste wetenschappen in Kiel en van 1977 tot 1984 architectuur en beeldende kunst aan de Universiteit voor de Kunsten Berlijn. Al schilderend reisde hij door vele landen binnen en buiten Europa, waaronder IJsland, Nieuw-Zeeland, Papoea-Nieuw-Guinea en Vuurland. Gedurende één jaar woonde hij in de Stille Zuidzee. Momenteel woont hij in Berlijn en op Sylt.

Oeuvre

Schilderen

Beeldhouwwerken

Tentoonstellingen

Solotentoonstellingen

Groepstentoonstellingen

  • ’'Hommage (à Hermann Finsterlin), Obere Galerie – Haus am Lützowplatz, Kunstamt Tiergarten, Berlijn, 1984 [7] en ’’Tod und Leben, 1986.[8]
  • Villa Massimo Bewerbungen für das Rom-Stipendium, Schleswig-Holsteinisches Landesmuseum, Schloss Gottorf, Schleswig, 1988[9] en Wilhelm-Hack-Museum, Ludwigshafen am Rhein, 1991.[10]
  • Felsenküste – Azoren, Schleswig-Holsteinisches Landesmuseum, Norddeutsche Galerie, Schloss Gottorf, Schleswig, 2018-2023.[11][12]
  • H2O, Galerie Michael W. Schmalfuss, Contemporary Fine Arts, Berlijn, 2020/2021.[13]

Literatuur

  • Kühl, Ingo: Auf dem Weg ins Unbekannte. Monografie und Werkverzeichnis der Ölbilder 1978–2007, Kettler Verlag, Bönen 2007; ISBN 978-3-939825-32-6
  • Kühl, Ingo: In der Nähe des Meeres. Monografie und Werkverzeichnis der Ölbilder 2007–2017, Kettler Verlag, Bönen 2015; ISBN 978-3-86206-693-3
  • Irro, Werner: Ingo Kühl. Tagebuch eines Malers, Biografie, Kettler Verlag, Dortmund 2023.; ISBN 978-3-98741-065-9
Zie de categorie INGO KÜHL van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.