Naar inhoud springen

F4U Corsair

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door VolkovBot (overleg | bijdragen) op 5 aug 2008 om 17:17. (robot Erbij: tr:F4U)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
F4U Corsair
F4U Corsair
Algemeen
Rol Jachtvliegtuig
Bemanning 1
Varianten AU-1, F4U-4B, F4U-4C, F4U-4P, F4U-5N
Afmetingen
Lengte 10,30 m
Hoogte 4,90 m
Spanwijdte 12,50 m
Vleugeloppervlak 32,50 m²
Gewicht
Leeggewicht 4175 kg
Startgewicht 6350 kg
Max. gewicht 6654 kg
Krachtbron
Motor(en) Pratt & Whitney R-2800-18W Double Wasp 18-cilinder radiaal
Vermogen 1827 kW
Prestaties
Topsnelheid 717 km/u
Klimsnelheid 15,8 m/s
Actieradius met externe brandstoftanks 2510 km
Dienstplafond 12650 m
Bewapening
Boordgeschut 6 × 12,5 mm Browning M2 mitrailleurs, 4×20 mm Hispano Mk.II kanon op varianten F4U-4B and -4C
Bommen 2×450 kg bommen zonder raketten
Raketten 8×127 mm raketten zonder bommen
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart

De Vought F4U Corsair is een jachtvliegtuig uit de Tweede Wereldoorlog.

Het is vooral bekend om zijn karakteristieke "inverted-gull" vleugel. Die was ontworpen om het landingsgestel zo klein mogelijk te houden. De F4U was eigenlijk bedoeld als een vliegdekschip-vliegtuig, maar werd vooral in de Grote Oceaan ingezet als grondjager en jager voor de "dog fights" tegen de Japanners.

De Vought F4U serie jachtvliegtuigen, Corsair genaamd, was één van de 'groten' in de luchtgevechten van de Tweede Wereldoorlog. De machine was snel, stevig gebouwd en kon met zijn zes mitrailleurs een geduchte vuurkracht ontwikkelen, terwijl ook de bommenlading niet te verwaarlozen was. Wegens de grote landingssnelheid werd de Corsair aanvankelijk door de Amerikaanse marine geweigerd als jachtvliegtuig voor de vliegdekschepen. Maar na de successen bij de mariniers en het gebruik als carrier-vliegtuig bij de Britse marine, werd de Corsair toch door de Amerikaanse marine aanvaard.

Het eerste type vloog in mei 1940 en kwam in februari 1943 in de oorlog terecht. De Corsair was vooral bewapend met bommen, geïntegreerde machinegeweren en raketten. Het type werd zelfs nog na de Tweede Wereldoorlog gemaakt, maar de wartime varianten zijn het meest geproduceerd; van de F4U-1 zijn er 4399 in vijf varianten gemaakt, van de F4U-4 zijn 2615 vliegtuigen ook in vijf varianten gemaakt. Er zijn ook F4U's in andere fabrieken gemaakt: 4006 bij Goodyear gebouwde FG-1's in drie varianten en 735 bij Brewster gebouwde F3A-1's, in drie varianten.

Landen in dienst

Meer afbeeldingen

Warbirds informatie over dit type

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina F4U Corsair op Wikimedia Commons.