Alexander Schallenberg
Alexander Schallenberg | ||||
---|---|---|---|---|
Schallenberg in oktober 2021
| ||||
Geboren | 20 juni 1969 Bern | |||
Politieke partij | ÖVP | |||
Bondskanselier van Oostenrijk | ||||
Aangetreden | 11 oktober 2021 | |||
Einde termijn | 6 december 2021 | |||
President | Alexander Van der Bellen | |||
Voorganger | Sebastian Kurz | |||
Opvolger | Karl Nehammer | |||
Minister van Buitenlandse Zaken | ||||
Huidige functie | ||||
Aangetreden | 6 december 2021 | |||
Premier | Karl Nehammer | |||
Voorganger | Michael Linhart
| |||
Aangetreden | 3 juni 2019 | |||
Einde termijn | 11 oktober 2021 | |||
Premier | Brigitte Bierlein (2019–2020) Sebastian Kurz (2020–2021) | |||
Voorganger | Karin Kneissl | |||
Opvolger | Michael Linhart | |||
|
Alexander Georg Nicolas Christoph Wolfgang Tassilo Schallenberg (Bern, 20 juni 1969) is een Oostenrijkse politicus namens de christendemocratische ÖVP. Sinds december 2021 is hij (opnieuw) minister van Buitenlandse Zaken, een functie die hij tussen juni 2019 en oktober 2021 ook bekleedde. Van 11 oktober tot 6 december 2021 was hij kortstondig bondskanselier van Oostenrijk.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Jeugd
[bewerken | brontekst bewerken]Schallenberg werd in 1969 geboren in de Zwitserse bondsstad Bern. Als zoon van een Oostenrijkse ambassadeur groeide hij op in India, Spanje en Frankrijk. Van 1989 tot 1994 studeerde hij rechten aan de Universiteit van Wenen en aan de Universiteit van Parijs II Panthéon-Assas. Na zijn afstuderen vervolgde hij zijn studie aan het Europacollege tot 1995.
Loopbaan
[bewerken | brontekst bewerken]Vanaf 1997 was Schallenberg vele jaren werkzaam voor het Oostenrijkse ministerie van Buitenlandse Zaken. Op 3 juni 2019 volgde hij Karin Kneissl op als minister van Buitenlandse Zaken van Oostenrijk. Hij behield deze functie in het kabinet-Kurz II, dat op 7 januari 2020 werd beëdigd.
Toen bondskanselier Sebastian Kurz op 11 oktober 2021 aftrad vanwege een corruptieschandaal, werd Schallenberg benoemd tot de nieuwe bondskanselier van Oostenrijk. Kort daarop kwam hij internationaal in het nieuws door voor de gehele Oostenrijkse bevolking een vaccinatieplicht tegen het coronavirus in te stellen. Oostenrijk was het eerste Europese land dat deze vaccinatie verplichtte.[1]
De ÖVP moest door het vertrek van Kurz op zoek naar een nieuwe partijleider. Schallenberg, die zelf niet de ambitie had om deze taak op zich te nemen, verklaarde het bondskanselierschap aan de nieuwe partijleider te zullen overdragen. Op 3 december 2021 werd minister van Binnenlandse Zaken Karl Nehammer door de partijleiding naar voren geschoven voor de functie. Op 6 december, slechts zeven weken na zijn beëdiging als bondskanselier, trad Schallenberg terug ten gunste van Nehammer.[2][3] Vervolgens keerde Schallenberg terug als minister van Buitenlandse Zaken.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Oostenrijk voert als eerste Europese land verplichte vaccinatie in en gaat in strenge lockdown (VRT Nieuws, 19 november 2021)
- ↑ (de) Reuters/dpa/tba/gub/saw, Österreichs Kanzler Schallenberg kündigt Rücktritt an. Welt.de (3 december 2021).
- ↑ Karl Nehammer wordt de derde bondskanselier van Oostenrijk in 3 maanden. nos.nl. Geraadpleegd op 4 december 2021.