Naar inhoud springen

Eurovisiesongfestival 2010

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eurovisiesongfestival 2010
Share the moment
Gastland Vlag van Noorwegen Noorwegen
Locatie Telenor Arena, Oslo
Omroep NRK
Halve finale 1 25 mei 2010
Halve finale 2 27 mei 2010
Finale 29 mei 2010
Presentatoren Erik Solbakken
Haddy N'jie
Nadia Hasnaoui
Winnaar
Land Vlag van Duitsland Duitsland
Lied Satellite
Artiest Lena Meyer-Landrut
Tekst Julie Frost en John Gordon
Componist Julie Frost en John Gordon
Andere gegevens
Stem­gegevens Elk land verdeelt 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 en 12 punten, 50 % via televoting, 50 % via een vakjury
Aantal landen 39 (25 in finale)
Terugkerend Vlag van Georgië Georgië
Terugtrekkend Vlag van Andorra Andorra
Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Montenegro Montenegro
Vlag van Tsjechië Tsjechië
Openingsact
Finale Alexander Rybak
Intervalact
Finale Madcon
Chronologie
◄ 2009 – 2011 ►

Het Eurovisiesongfestival 2010 was de 55ste editie van de liedjeswedstrijd. Deze editie van het Eurovisiesongfestival werd georganiseerd door Noorwegen, de winnaar van het Eurovisiesongfestival 2009. Het songfestival werd gewonnen door Lena Meyer-Landrut uit Duitsland met het Engelstalige lied Satellite met 246 punten.

Het was de derde keer dat Noorwegen het Eurovisiesongfestival organiseerde, na 1986 en 1996. Duitsland won het festival voor de tweede maal, na 1982. Het was de eerste keer sinds de hereniging van Duitsland dat men het festival kon winnen, en tevens de eerste keer dat een land van de Grote Vier het Eurovisiesongfestival kon winnen, sinds in 2000 de regel werd ingevoerd dat deze landen automatisch mogen deelnemen aan de finale van het festival.

De Telenor Arena daags voor de eerste halve finale.

De twee halve finales vonden plaats op 25 en 27 mei, de finale op 29 mei 2010.[1] Oorspronkelijk zou het evenement een week eerder plaatsvinden, maar dan zou het samenvallen met de finale van de UEFA Champions League. De Noorse omroep NRK maakte daarop bekend het evenement een week te verschuiven, zodat beide evenementen niet op dezelfde dag zouden vallen.[2] Aanvankelijk was er een budget van 150 miljoen Noorse kronen (of zo'n 17 miljoen euro) ter beschikking gesteld voor de organisatie van het evenement. Dit bedrag werd bevestigd door Trond Giske, Noors minister voor Cultuur, en Hans-Tore Bjerkaas, directeur van Norsk Rikskringkasting. Dit budget was ruim hoger dan dat van het festival van 2007 in het Finse Helsinki, maar ook ruim lager dan dat van Moskou in 2009. Na afloop van het festival raakte bekend dat het festival in totaal veel meer had gekost: 211 miljoen Noorse kronen, of zo'n 24 miljoen euro.

Aanloop naar het festival

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 3 juli 2009 maakte de Noorse omroep bekend dat het festival zou plaatsvinden in de Telenor Arena, op zo'n 15 minuten van Oslo.[3] Het organiseren van de finale kostte de omroep dermate veel, dat zij genoodzaakt was om de uitzendrechten voor de eindronde van het wereldkampioenschap voetbal 2010 te verkopen.[4]

Vanaf 2010 kan er zowel tijdens de halve finales als de finale gestemd worden vanaf het moment dat het eerste liedje wordt gezongen, en dit tot vijftien minuten nadat de laatste artiest heeft opgetreden. Dit systeem wordt ook al toegepast bij het Junior Eurovisiesongfestival.[5] Er werd tevens geopperd om de landen te laten begeleiden door een orkest, zoals dit tot en met 1998 gebeurde. Dit voorstel werd echter niet gesteund door de EBU.

Net zoals in 2008 en 2009 werden de acts voorafgegaan door een postkaart van elk land. Het traditionele concept werd wel vernieuwd, daar tijdens het festival de clips te zien waren in de zaal, boven de hoofden van de mensen in het publiek. In elk filmpje is een groep fans te zien die samenkomen op een plein, meestal in het centrum van de hoofdstad. Daar juichen en dansen de mensen om te supporteren voor hun land. Na afloop van het filmpje was de vlag van het land in de zaal te zien. Aan het begin van het filmpje werd de vorm van het land weergegeven. Echter, bij sommige landen werd niet de volledige omtrek van het land weergegeven omwille van grensconflicten. Dit was het geval met de kaarten van Azerbeidzjan, Israël en Servië.

De drie shows werden gepresenteerd door Nadia Hasnaoui, Erik Solbakken en Haddy N'jie. De namen van de presentatoren werden vrijgegeven op 10 maart 2010. Solbakken en N'jie openden de shows, stelden de artiesten voor en interviewden artiesten in de green room tijdens de show. Hasnaoui verzorgde op haar beurt de stemmingsprocedure. Het was voor de tweede maal in de geschiedenis, na 1999, dat er drie presentatoren waren.

Deelnemende landen

[bewerken | brontekst bewerken]

In totaal namen 39 landen deel aan het Eurovisiesongfestival 2010, drie minder dan het jaar voordien. Andorra, Hongarije, Montenegro en Tsjechië zeiden het festival vaarwel, officieel omwille van de slechte economische situatie en de daaraan gekoppelde besparingen bij de openbare omroepen. De vier landen presteerden de afgelopen jaren ook allesbehalve goed op het festival.

Georgië was er na een jaar afwezigheid opnieuw bij. In 2009 nam het land niet deel in de Russische hoofdstad Moskou vanwege de Russisch-Georgische Oorlog rond Zuid-Ossetië in 2008.

Finale

[bewerken | brontekst bewerken]
Lena zingt haar winnend lied Satellite voor Duitsland.

In het begin van de puntentelling was het nog spannend tussen Denemarken, België en Duitsland om de koppositie, maar werd duidelijk dat Duitsland op de overwinning afstevende. Turkije werd vrij afgetekend tweede, gevolgd door Roemenië. Opmerkelijk is dat tussen plaatsen vier en negen slechts een marge was van dertien punten. Het Verenigd Koninkrijk werd voor de derde keer in acht jaar tijd laatste.

In de finale kreeg België van 22 landen punten. Er kwam één maximum van twaalf punten uit Duitsland en zes tienen, van Denemarken, Ierland, IJsland, Malta, Polen en Slowakije. Verder kreeg België zeven punten van Litouwen en Zwitserland, zes van Griekenland, Finland en Nederland, vijf van Portugal, Rusland en Servië, vier van Roemenië en Letland, drie van Estland en Noorwegen, twee van Zweden en één punt van Oekraïne. Met een eindscore van 143 punten werd België zesde.

België zelf gaf in de finale 1 punt aan Spanje, 2 aan Denemarken en 3 aan Albanië. Voor Georgië hadden de Belgen vier punten veil, voor Azerbeidzjan vijf en zes voor Turkije. De hoogste punten waren voor Armenië (7), IJsland (8), uiteindelijke winnaar Duitsland (10) en Griekenland (12).

Nederland gaf één punt aan Servië, twee aan Denemarken, drie aan Griekenland, vier aan Duitsland en vijf aan Roemenië. Opmerkelijk was dat Nederland slechts zes punten gaf aan België. Daarnaast gaf men zeven punten aan Oekraïne, acht aan Turkije en tien aan Israël. De twaalf punten gingen uiteindelijk naar Armenië.

Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1 Vlag van Duitsland Duitsland Engels Lena Meyer-Landrut Satellite 246
2 Vlag van Turkije Turkije Engels MaNga We could be the same 170
3 Vlag van Roemenië Roemenië Engels Paula Seling & Ovidiu Cernăuțeanu Playing with fire 162
4 Vlag van Denemarken Denemarken Engels Chanée & N'evergreen In a moment like this 149
5 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan Engels Səfurə Əlizadə Drip drop 145
6 Vlag van België België Engels Tom Dice Me and my guitar 143
7 Vlag van Armenië Armenië Engels Eva Rivas Apricot stone 141
8 Vlag van Griekenland Griekenland Grieks Giorgos Alkaios & Friends OPA 140
9 Vlag van Georgië Georgië Engels Sopho Nizjaradze Shine 136
10 Vlag van Oekraïne Oekraïne Engels Alyosha Sweet people 108
11 Vlag van Rusland Rusland Engels Peter Nalitch Lost and forgotten 90
12 Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Jessy Matador Allez ola olé 82
13 Vlag van Servië Servië Servisch Milan Stanković Ovo je Balkan 72
14 Vlag van Israël Israël Hebreeuws Harel Skaat Milim 71
15 Vlag van Spanje Spanje Spaans Daniel Diges Algo pequeñito 68
16 Vlag van Albanië Albanië Engels Juliana Pasha It's all about you 62
17 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina Engels Vukašin Brajić Thunder and lightning 51
18 Vlag van Portugal Portugal Portugees Filipa Azevedo Há dias assim 43
19 Vlag van IJsland IJsland Engels Hera Björk Je ne sais quoi 41
20 Vlag van Noorwegen Noorwegen Engels Didrik Solli-Tangen My heart is yours 35
21 Vlag van Cyprus Cyprus Engels Jon Lilygreen & The Islanders Life looks better in spring 27
22 Vlag van Moldavië Moldavië Engels Sun Stroke Project & Olia Tira Run away 27
23 Vlag van Ierland Ierland Engels Niamh Kavanagh It's for you 25
24 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland Engels 3+2 Butterflies 18
25 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Josh Dubovie That sounds good to me 10

Eerste halve finale

[bewerken | brontekst bewerken]

België wist de eerste halve finale afgetekend te winnen. Van alle 34 halvefinalisten haalde Tom Dice met 167 veruit de meeste punten en zorgde er zo voor dat België voor het eerst in de geschiedenis de halve finale wist te overleven. Naast België wisten ook Griekenland, IJsland, Portugal, Servië, Albanië, Rusland, Bosnië & Herzegovina, Wit-Rusland en Moldavië zich te kwalificeren voor de finale. Letland werd voor het tweede jaar op rij laatste in de halve finale.

In de halve finale kreeg België punten van alle 19 stemgerechtigde landen: de 17 deelnemers (uitgezonderd België), Duitsland, Frankrijk en Spanje. Er werd vijf keer het maximum van 12 punten aan België verleend: door Duitsland, IJsland, Malta, Polen en Portugal. Finland, Frankrijk, Griekenland, Rusland en Slowakije hadden tien punten veil voor de Belgen; Estland, Letland, Spanje en Wit-Rusland zeven punten. Daarnaast kreeg België zes punten van Moldavië en vier van Albanië, Bosnië & Herzegovina en Macedonië.

België gaf op zijn beurt 1 punt aan Slowakije, 2 punten aan Moldavië, 3 aan Servië, 4 aan Portugal, 5 aan Rusland, 6 aan Polen en 7 aan Finland. De Belgische top drie was Albanië (8), Griekenland, (10) en IJsland (12).

Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1 Vlag van België België Engels Tom Dice Me and my guitar 167
2 Vlag van Griekenland Griekenland Grieks Giorgos Alkaios & Friends OPA 133
3 Vlag van IJsland IJsland Engels Hera Björk Je ne sais quoi 123
4 Vlag van Portugal Portugal Portugees Filipa Azevedo Há dias assim 89
5 Vlag van Servië Servië Servisch Milan Stanković Ovo je Balkan 79
6 Vlag van Albanië Albanië Engels Juliana Pasha It's all about you 76
7 Vlag van Rusland Rusland Engels Peter Nalitch Lost and forgotten 74
8 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina Engels Vukašin Brajić Thunder and lightning 59
9 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland Engels 3+2 Butterflies 59
10 Vlag van Moldavië Moldavië Engels Sun Stroke Project & Olia Tira Run away 52
11 Vlag van Finland Finland Fins Kuunkuiskaajat Työlki ellää 49
12 Vlag van Malta Malta Engels Thea Garrett My dream 45
13 Vlag van Polen Polen Engels en Pools Marcin Mroziński Legenda 44
14 Vlag van Estland Estland Engels Malcolm Lincoln Siren 39
15 Vlag van Noord-Macedonië Macedonië Macedonisch Gjoko Taneski Jas ja imam silata 37
16 Vlag van Slowakije Slowakije Slowaaks Kristína Horehronie 24
17 Vlag van Letland Letland Engels Aisha What for? 11

Tweede halve finale

[bewerken | brontekst bewerken]
Sieneke haalde voor Nederland de finale niet.

Turkije won de tweede halve finale, voor Azerbeidzjan en Georgië. Daarnaast kwalificeerden ook Roemenië Denemarken, Armenië, Oekraïne, Israël, Cyprus en Ierland zich voor de grote finale.

Nederland wist zich voor het zesde jaar op rij niet te plaatsen voor de finale. Sieneke bleef steken op de veertiende plaats, met 29 punten, gekregen van Slovenië (6), Turkije (5), Denemarken en Israël (4), Ierland en Noorwegen (3), Zwitserland (2) en Georgië en Zweden (1).

Nederland gaf zelf één punt aan Azerbeidzjan, twee aan Oekraïne, drie aan Roemenië, vier aan Denemarken, vijf aan Georgië, zes aan Zweden, zeven aan Turkije, acht aan Ierland, tien aan Armenië en twaalf aan Israël.

Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1 Vlag van Turkije Turkije Engels MaNga We could be the same 118
2 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan Engels Səfurə Əlizadə Drip drop 113
3 Vlag van Georgië Georgië Engels Sopho Nizjaradze Shine 106
4 Vlag van Roemenië Roemenië Engels Paula Seling & Ovi Playing with fire 104
5 Vlag van Denemarken Denemarken Engels Chanée & N'evergreen In a moment like this 101
6 Vlag van Armenië Armenië Engels Eva Rivas Apricot stone 83
7 Vlag van Oekraïne Oekraïne Engels Alyosha Sweet people 77
8 Vlag van Israël Israël Hebreeuws Harel Skaat Milim 71
9 Vlag van Cyprus Cyprus Engels Jon Lilygreen & The Islanders Life looks better in spring 67
10 Vlag van Ierland Ierland Engels Niamh Kavanagh It's for you 67
11 Vlag van Zweden Zweden Engels Anna Bergendahl This is my life 62
12 Vlag van Litouwen Litouwen Engels InCulto Eastern European funk 44
13 Vlag van Kroatië Kroatië Kroatisch Feminnem Lako je sve 33
14 Vlag van Nederland Nederland Nederlands Sieneke Ik ben verliefd, sha-la-lie 29
15 Vlag van Bulgarije Bulgarije Bulgaars en Engels Miro Angel si ti 19
16 Vlag van Slovenië Slovenië Sloveens Ansambel Žlindre & Kalamari Narodno zabavni rock 6
17 Vlag van Zwitserland Zwitserland Frans Michael von der Heide Il pleut de l'or 2

Terugkerende artiesten

[bewerken | brontekst bewerken]
Land Artiest Plaats Eerdere deelname Plaats toen
Vlag van Kroatië Kroatië Feminnem HF 13 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 2005 14
Vlag van Ierland Ierland Niamh Kavanagh 23 Vlag van Ierland Ierland 1993 1

Straffen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan: Nadat het land vorig jaar kijkers verhinderde op Armenië te stemmen, kreeg het een onbekend bedrag aan boete.
  • Vlag van Spanje Spanje: Omdat het land vorig jaar niet stemde in de halve finale waarin het moest stemmen (de tweede halve finale), en deze ook niet live uitzond, heeft de EBU een onbekend bedrag aan boete opgelegd aan TVE, het Spaanse televisiestation dat het Songfestival in Spanje uitzendt.

Incident

[bewerken | brontekst bewerken]

De act van Spanje werd verstoord door een toeschouwer die het podium opliep en begon mee te dansen. Hij werd snel door de beveiliging afgevoerd. De man, die Jimmy Jump wordt genoemd, heeft er een sport van gemaakt om grote evenementen te verstoren. Nog tijdens de wedstrijd heeft men besloten Spanje opnieuw te laten optreden, nadat alle andere landen hadden opgetreden.[6] Het is ruim 50 jaar geleden dat een land tweemaal heeft mogen optreden; de vorige keer was het gevolg van een technische storing tijdens de act in 1958 van Italië. Tijdens het Eurovisiesongfestival van 1964 kwam er ook een man op het podium als politiek protest tegen de toenmalige dictatuur in Spanje, maar dit leidde niet tot een tweede keer optreden.

Wijzigingen

[bewerken | brontekst bewerken]

Terugkerende landen

[bewerken | brontekst bewerken]
■ Deelnemende landen
■ Landen die in het verleden deelgenomen hebben
■ Landen uitgeschakeld in de halve finale
  • Vlag van Georgië Georgië: het land keerde terug na één jaar inactiviteit op het Eurovisiesongfestival. Georgië ging in 2009 inactief wegens het feit dat het Eurovisiesongfestival toen in Rusland werd gehouden. De Georgiërs zijn tegen president Poetin, en stuurde een lied waarin getinte protestwoorden zaten tegen de president. De EBU vond dat niet kunnen en accepteerde het lied niet, Georgië gaf daar geen duidelijk gehoor aan en trok zich toen later terug uit het Eurovisiesongfestival.

Terugtrekkende landen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Vlag van Andorra Andorra: de omroep die de deelnames aan het Eurovisiesongfestival verzorgde voor Andorra kwam in een grote geldcrisis terecht, waardoor ze inactief moesten gaan op het festival. In 2011 heeft de omroep het lidmaatschap moeten opzeggen om uit de crisis te komen.
  • Vlag van Hongarije Hongarije: zat ook in een geldcrisis. Het land keerde terug in 2011.
  • Vlag van Montenegro Montenegro: zat ook in een geldcrisis. Het land keerde terug in 2012.
  • Vlag van Tsjechië Tsjechië: na drie slechte resultaten te hebben behaald, besloot de Tsjechische omroep zich terug te trekken uit het Eurovisiesongfestival. Het keerde terug in 2015.

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Eurovision Song Contest 2010 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eurovisiesongfestival_2010&oldid=67804142"