Uniciteit
Uniciteit betekent in de wiskunde en logica dat een eigenschap voor precies één element van een verzameling geldt. De bijbehorende unieke existentiekwantor wordt genoteerd als .
Voorbeeld
[bewerken | brontekst bewerken]De volgende uitspraak is waar: er is precies één positief reëel getal x zodanig dat . Dit geldt namelijk voor . Wiskundigen noteren dit als:
De volgende uitspraak is echter onjuist: er is precies één reëel getal x zodanig dat . Dit geldt namelijk voor en . Dat er niet precies één reëel getal x is zodanig dat (dus dat er nul of ten minste twee zijn) wordt genoteerd als:
In het eerste geval geldt unieke existentie, in het tweede geval niet.
Bewijzen van uniciteit
[bewerken | brontekst bewerken]De meest gebruikte techniek om uniciteit te bewijzen, is om eerst te bewijzen dat een element met de gegeven eigenschap bestaat, en vervolgens te bewijzen dat 2 zulke elementen gelijk aan elkaar moeten zijn.