Naar inhoud springen

Wereldkampioenschap voetbal 2014 (Groep B) Spanje - Nederland

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK voetbal 2014

Vlag van Spanje

Vlag van Nederland
Spanje Nederland
1 5

Dit artikel gaat over de wedstrijd in de groepsfase in groep B tussen Spanje en Nederland die gespeeld werd op 13 juni 2014 tijdens het wereldkampioenschap voetbal 2014. Het was het derde duel van het toernooi, één dag na de openingswedstrijd. Op dezelfde dag werden de wedstrijden Mexico – Kameroen en Chili – Australië gespeeld.

Voorafgaand aan de wedstrijd

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Spanje en Nederland stonden op het vorige wereldkampioenschap voetbal (Zuid-Afrika 2010) tegen elkaar in de finale.
  • Spanje stond bij aanvang van het toernooi op de eerste plaats van de FIFA-wereldranglijst. Dat was geen noviteit: na de winst van de finale van het Europees kampioenschap voetbal 2008 steeg het land op de lijst van juli 2008 naar de eerste plaats. Daarmee passeerde Spanje Argentinië, Brazilië en Italië. Sindsdien stond het slechts in zeven maanden de eerste positie af: zesmaal aan Brazilië, eenmaal aan tegenstander Nederland (augustus 2011). In juni stond Duitsland op de tweede plaats met 185 punten achterstand.[1]
  • Nederland stond bij aanvang van het toernooi op de vijftiende plaats van de mondiale ranglijst. Het land kende vanaf de zomer van 2011 een vrijwel continue daling op de lijst, met als dieptepunt de vijftiende positie in april 2014; Nederland stond niet meer zo laag genoteerd sinds juli 2002, in het jaar van het wereldkampioenschap waarvoor Nederland zich niet kwalificeerde. In mei en juni 2014 bleef het elftal als vijftiende gerangschikt.[2] Daarmee was Nederland het negende land op de zonale ranglijst, achter Griekenland.
  • De confrontatie tussen de nationale elftallen van Spanje en Nederland vond tienmaal eerder plaats. Ze ontmoetten elkaar voor het eerst op 5 september 1920 in het Olympisch Stadion in het Belgische Antwerpen voor een duel op de Olympische Zomerspelen. De Spanjaarden wonnen de wedstrijd met 1–3; Ber Groosjohan redde de Nederlandse eer. Statistisch gezien, door het geringe verschil in overwinningen – Spanje won vijf duels, Nederland vier duels, eenmaal werd gelijkgespeeld – viel geen favoriet aan te wijzen. Spanje had wel een beter doelsaldo: het maakte vijf doelpunten meer dan Nederland (zestien respectievelijk elf doelpunten).[3]
  • Op 10 juni maakte de FIFA bekend dat de Italiaan Nicola Rizzoli het duel zou leiden, waarbij hij geassisteerd zou worden door zijn landgenoten Renato Faverani en Andrea Stefani. De vierde official was de Noor Svein Oddvar Moen.[4] Rizzoli werd eenmaal eerder aangesteld als scheidsrechter bij een interland van Spanje: hij was de arbiter bij de kwartfinale van het Europees kampioenschap voetbal 2012 tussen Spanje en Frankrijk (2–0). Een wedstrijd van het Nederlands elftal floot hij driemaal eerder in zijn carrière. Dit deed hij het laatst op hetzelfde EK: het duel tussen Portugal en Nederland stond onder zijn leiding.[5]
  • Beide landen verschenen voorafgaand aan het duel met een volledig fitte selectie, bestaande uit 23 spelers.[6][7] Diego Costa was de enige zorg bij de Spaanse selectie; door meerdere hamstringblessures aan het einde van het seizoen was deelname aan het toernooi voor hem geen zekerheid, maar enkele dagen voor dit duel gaf hij aan fit te zijn.[8]

Wedstrijdgegevens

[bewerken | brontekst bewerken]
Datum 13 juni 2014
Wedstrijdnummer 3
Stadion Arena Fonte Nova, Salvador
Toeschouwers 48.173
Scheidsrechter Vlag van Italië Nicola Rizzoli
Assistenten Vlag van Italië Renato Faverani
Vlag van Italië Andrea Stefani
Vierde official Vlag van Noorwegen Svein Oddvar Moen
Man van de wedstrijd Vlag van Nederland Robin van Persie
Spanje Vlag van Spanje Vlag van Nederland Nederland
Doelpunten 1 5
Gele kaarten 1 3
Rode kaarten 0 0
Wissels 3 3
Schoten op doel 6 11
Schoten naast doel 3 2
Overtredingen 5 18
Hoekschoppen 4 1
Buitenspel 5 5
Balbezit (tijd) 33 24
Balbezit (%) 57 43
Spanje Vlag van Spanje 1 – 5 Vlag van Nederland Nederland
Xabi Alonso Goal 27' (pen.) goals (assists) Goal 44' Robin van Persie (Daley Blind)
Goal 53' Arjen Robben (Daley Blind)
Goal 65' Stefan de Vrij (Wesley Sneijder)
Goal 72' Robin van Persie
Goal 80' Arjen Robben (Wesley Sneijder)
Vicente del Bosque Vlag van Spanje bondscoach Vlag van Nederland Louis van Gaal
Iker Casillas Aanvoerder
César Azpilicueta
Gerard Piqué
Sergio Ramos
Jordi Alba
Xavi Hernández
Xabi Alonso Werd na 62 minuten van het veld gehaald 62'
Sergio Busquets
David Jiménez Silva Werd na 78 minuten van het veld gehaald 78'
Diego Costa Werd na 62 minuten van het veld gehaald 62'
Andrés Iniesta
opstellingen Jasper Cillessen
Daryl Janmaat
Ron Vlaar
Werd na 77 minuten van het veld gehaald 77' Stefan de Vrij
Bruno Martins Indi
Daley Blind
Werd na 62 minuten van het veld gehaald 62' Jonathan de Guzman
Wesley Sneijder
Nigel de Jong
Arjen Robben (Aanvoerder 79')
Aanvoerder Werd na 79 minuten van het veld gehaald 79' Robin van Persie
Pedro Rodríguez Werd na 62 minuten in het veld gebracht 62'
Fernando Torres Werd na 62 minuten in het veld gebracht 62'
Cesc Fàbregas Werd na 78 minuten in het veld gebracht 78'
wissels Werd na 62 minuten in het veld gebracht 62' Georginio Wijnaldum
Werd na 77 minuten in het veld gebracht 77' Joël Veltman
Werd na 79 minuten in het veld gebracht 79' Jeremain Lens
Iker Casillas Kreeg in de 65e minuut geel 65' gele kaarten Kreeg in de 25e minuut geel 25' Jonathan de Guzman
Kreeg in de 41e minuut geel 41' Stefan de Vrij
Kreeg in de 66e minuut geel 66' Robin van Persie
rode kaarten
  • Spanje verloor de wedstrijd met 1–5. Dit was de grootste nederlaag van de Spanjaarden sinds 1963, toen met 6–2 van Schotland werd verloren.
  • Voor Nederland scoorden Robin van Persie en Arjen Robben tweemaal, waarmee zij de eerste Oranjespelers werden die op drie WK's wisten te scoren. Stefan de Vrij maakte zijn eerste doelpunt voor het Nederlands elftal. Wesley Sneijder speelde zijn honderdste interland.
  • Doelman Iker Casillas ging enkele malen in de fout. Na afloop bood hij zijn excuses aan aan het Spaanse volk, net als onder meer Xavi Hernández.[9]
Groepswedstrijden
Groep A Groep B Groep C Groep D Groep E Groep F Groep G Groep H
Brazilië – Kroatië Spanje – Nederland Colombia - Griekenland Uruguay – Costa Rica Zwitserland – Ecuador Argentinië – Bosnië Duitsland – Portugal België – Algerije
Mexico – Kameroen Chili – Australië Ivoorkust – Japan Engeland – Italië Frankrijk – Honduras Iran – Nigeria Ghana – U.S.A. Rusland – Zuid-Korea
Kameroen – Kroatië Australië – Nederland Japan – Griekenland Italië – Costa Rica Honduras – Ecuador Nigeria – Bosnië U.S.A. – Portugal Zuid-Korea – Algerije
Brazilië – Mexico Spanje – Chili Colombia – Ivoorkust Uruguay – Engeland Zwitserland – Frankrijk Argentinië – Iran Duitsland – Ghana België – Rusland
Kameroen – Brazilië Australië – Spanje Japan – Colombia Italië – Uruguay Honduras – Zwitserland Nigeria – Argentinië U.S.A. – Duitsland Zuid-Korea – België
Kroatië – Mexico Nederland – Chili Griekenland – Ivoorkust Costa Rica – Engeland Ecuador – Frankrijk Bosnië – Iran Portugal – Ghana Algerije – Rusland
Achtste finales
Brazilië
Chili
Colombia
Uruguay
Frankrijk
Nigeria
Duitsland
Algerije
Nederland
Mexico
Costa Rica
Griekenland
Argentinië
Zwitserland
België
Verenigde Staten
Kwartfinales
Brazilië – Colombia Frankrijk – Duitsland Nederland – Costa Rica Argentinië – België
Halve finales
Brazilië – Duitsland Nederland – Argentinië
Troostfinale
Brazilië – Nederland
Finale
Duitsland – Argentinië