Bradjbhakha
Bradjbhakha er eit vestleg hindispråk som blir tala i store delar av Uttar Pradesh og over grensa i Rajasthan.
| Bradjbhakha andre namn: bradjbhasja, bradj, bridjbhasha, antarbedi, antarvedi, bri, bridju, brudj | ||
| Klassifisering | Indoeuropeisk indoiransk indoarisk vestleg hindi hindi | |
| Bruk | ||
| Tala i | Hovudsakleg India | |
| Område | Uttar Pradesh, Rajasthan, Haryana, Bihar, Madhya Pradesh, Delhi | |
| Bradjbhakhatalande i alt | 44 000 (1997) | |
| Skriftsystem | Devanagari | |
| Offisiell status | ||
| Offisielt språk i | India | |
| Språkkodar | ||
| ISO 639-2 | bra | |
| ISO 639-3 | bra | |
Særskilde kjennteikn ved språket er hannkjønnssubstantivendinga /o:/ i nominativ, fleirtalsendingane /an/ og /ani/ (og /õ/) i oblik form, verbendingane /tu/ eller /at/ for perfektiv partisipp og /jau/ eller /au/ for perfektiv partisipp.
Bradjbhakha er rekna som språket til bhaktirørsla i mellomalderen, og har ei rik krisjnadikting frå 1400- til 1700-talet. Den vidkjende diktaren Surdas skreiv på bradj. Amir Khusro skreiv på khariboli med innverknad frå bradjbhakha. Det finst også mange dadrasongar på språket.
Kjelder
endre- Ethnologue-rapport
- G. A. Zograph: Languages of South Asia, 1960 (translated by G.L. Campbell, 1982), Routledge, London.
