Elektrisk blues

Elektrisk blues syner til forskjellige former for blues som vert framført med elektrisk forsterka musikkinstrument. Gitaren var det første instrumentet som vart forsterka og brukt av tidlege pionerar som T-Bone Walker seint i 1930-åra og John Lee Hooker og Muddy Waters i 1940-åra. Stilen deira utvikla seg til West Coast-blues, Detroit-blues og etterkrigstida sin Chicago-blues, som skilde seg frå den tidlegare, hovudsakleg akustiske bluesen. Tidleg i 1950-åra spelte Little Walter bluesmunnspel inn i ein liten handheldt mikrofon, som sendte signala inn i ein gitarforsterkar. Sjølv om det tok litt lengre tid, tok den elektriske bassgitaren gradvis over for kontrabassen innan starten av 1960-åra. Elektriske orgel og andre klaverinstrument vart seinare mykje nytta i elektrisk blues.

Elektrisk blues
Stilmessig opphav	Blues
Kulturelt opphav	Slutten av 1930-åra i USA
Typiske instrument	Elektrisk gitar munnspel trommer klaverinstrument bassgitar saksofon piano
Avleidde former	Bluesrock Britisk blues Hardrock Rock and roll
Musikalske scener
West Coast-blues Chicago-blues Memphis-blues Detroit-blues Texas-blues New Orleans-blues

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Electric blues» frå Wikipedia på engelsk, den 23. september 2016.