Grunntal

Eit grunntal i eit talsystem er dei mengda element av ein viss orden som utgjer eininga av den næraste høgare ordenen. I vårt talsystem er grunntalet 10 og eininga av den næraste høgare ordenen 100 = 10 · 10 = 10². Neste eining 1000 = 100 · 10 = 10³ osv.

Grunntalet i ein potens aⁿ er talet a.

Grunntal kan òg vise til kardinaltal.

Innan grammatikk syner grunntal til eit talord som viser til ei mengd, til dømes tre, sju, åtti. Dette er til skilnad frå ordenstala tredje, sjuande, åttiande osv.

Sjå òg

• logaritme

Kjelder

• grunntall (2011-11-15) I Store norske leksikon. Henta frå http://snl.no/grunntall.