Ekstrakcja: Różnice pomiędzy wersjami

'''Ekstrakcja''' – wyodrębnianie składnika lub składników [[Mieszanina|mieszanin]] metodą [[dyfuzja|dyfuzji]] do cieczy lepiej [[rozpuszczalnik|rozpuszczających]] te [[związek chemiczny|związki chemiczne]]. Pojęcie ekstrakcji odnosi się najczęściej do procesów prowadzonych w układach ciecz – ciecz, w obszarze [[mieszalność cieczy|ograniczonej mieszalności]]. Ekstrakcją nazywa się również analogiczny proces, prowadzony w układach ciecz – [[ciało stałe]] ([[ługowanie]], [[enfleurage]])<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Bursa| imię = Stanisław |tytuł = Chemia fizyczna |wydanie = Wyd. 2 popr |wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe| miejsce = Warszawa |rok = 1979| isbn = 83-01-00152-6| język = pl}}</ref><ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Ciborowski |imię = Janusz |tytuł = Podstawy inżynierii chemicznej |wydanie = Wyd. 1 |wydawca = Wydawnictwa Naukowo-Techniczne| miejsce = Warszawa |rok = 1965|język = pl}}</ref><ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Basiński |imię = Antoni |nazwisko2 = Bielański |imię2 = Adam |nazwisko3 = Gumiński |imię3 = Kazimierz |autor4 = i inni |tytuł = Chemia fizyczna |wydanie = Wyd. 3 |wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe| miejsce = Warszawa |rok = 1966|język = pl}}</ref>.

|Plik:Aparat_Graefego.svg|[[Aparat Graefego]]</small>

[[Śruta poekstrakcyjna|Śruta]] opuszczająca ekstraktor jest odciskana (odzyskanie części rozpuszczalnika), a następnie ogrzewana [[Para wodna|parą wodną]] – pośrednio i bezpośrednio (odparowanie reszty rozpuszczalnika). Odzyskiwany z mieszaniny par heksan zawraca się do ekstraktora<ref name="Wielopolski">{{cytuj książkę |nazwisko = Wielopolski| imię = Aleksander |tytuł = Technologia chemiczna organiczna| wydanie = 1 |wydawca = PWN |miejsce = Warszawa| rok = 1959 |strony = 211–226, 446–448 |język = pl}}</ref>.

[[Węgiel brunatny]] i torfy zawierają [[Bitumy|bituminy]] (10–20%), które są wyodrębniane z rozdrobnionego materiału metodą ekstrakcji na gorąco takimi rozpuszczalnikami, jak benzyna ekstrakcyjna lub mieszaniny benzenu z etanolem. Dodatek etanolu – rozpuszczalnika hydrofilowego – jest korzystny ze względu na zawartość wilgoci w surowcach (do 20%). Ekstrakcję prowadzi się w bateriach żelaznych ekstraktorów, wypełnianych rozdrobnionym surowcem, umieszczonym na rusztach. Do aparatów są wprowadzane pary rozpuszczalnika, które kondensują na złożu materiału i spływają w dół. Roztwór gromadzący się w dolnej części ekstraktora, zawierający bituminy, jest kierowany do wyparki, Po odparowaniu – rozpuszczalnika pozostaje bitumin, spływający do form, w których zastyga. Pary skraplają się z utworzeniem kondensatu dwufazowego (benzen – wodny roztwór alkoholu). Dwuskładnikowy rozpuszczalnik benzen-etanol jest odzyskiwany i zawracany do ekstraktora po rozdzieleniu fazy wodnej metodą rektyfikacji.