Szablogrzbiet waleniożerny: Różnice pomiędzy wersjami

[[Takson]] po raz pierwszy opisany przez [[Richard Owen|R. Owena]] w 1846 roku pod nazwą ''Phocaena crassidens''{{r|Owen}}. Jako [[miejsce typowe]] na podstawie [[Szczątki subfosylne|subfosyliów]] autor wskazał [[Anglia|Anglię]] ([[język angielski|ang.]]: „in the great fen of Lincolnshire beneath the turf, in the neighborhood of the ancient town of Stamford”){{r|Owen}}. Jedyny żyjący współcześnie przedstawiciel rodzaju '''szablogrzbiet'''{{r|miiz}} (''Pseudorca'') utworzonego przez [[Johannes Theodor Reinhardt|J. T. Reinhardta]] w 1862 roku{{r|Reinhardt}}.

Szablogrzbiet waleniożerny ma ciemnoszarą skórę, bez zwykłych dla delfinów plam czy pasków na bokach. Na brzusznej stronie ciała, na poziomie płetw piersiowych orki karłowate mają jedyny, jasnoszary pas. Pysk tych delfinów nie ma dzioba, ale jest mimo to długi, górna szczęka jest bardziej wysunięta niż żuchwa, jak u niektórych innych gatunków. Nazwę „szablogrzbiet”, zwierzęta te zawdzięczają dość ostro postawionej płetwie grzbietowej samców. Wynurzającego się z wody szablogrzbieta zdarza się mylić z [[orka oceaniczna|orką]], mimo iż ta jest od niego znacznie większa.

Podobnie jak u innych [[Zębowce|zębowców]], kiedy jakiś osobnik osiadłszy na mieliźnie czy plaży będzie wzywał pomocy innych orek, niekiedy całe stado osiada na brzegu, próbując mu pomóc i zbytnio się zbliżając. {{r|wlf}}

Tak jak inne delfinowate, szablogrzbiety waleniożerne można znaleźć w [[Delfinarium|delfinariach]], gdzie poddawane są tresurze. W 1985 w delfinarium Sea Life Park w [[Waimānalo]] na [[Hawaje|Hawajach]] zdarzyło się, że chowany we wspólnym basenie z [[butlonos]]ami samiec szablogrzbieta waleniożernego skrzyżował się z samicą [[butlonos zwyczajny|butlonosa zwyczajnego]]. Mieszaniec, który się narodził, został nazwany "wholphinem". Samicę tątę nazwano Kekaimalu. Jej skóra była szaro-czarna; miał sylwetkę ciała szablogrzbieta, ale kształt głowy i pyska butlonosa. W marcu dała ona potomstwo z innym butlonosem zwyczajnym. Małe, w jednej czwartej szablogrzbieta waleniożernego, nazwano Kawili Kai. W marcu 2020 oba "wholphiny" pozostawały w niewoli w Sea Life Park.{{r|nbc}}{{r|sealifepark}}