Corpus Aristotelicum: Różnice pomiędzy wersjami

Do IX w. znane było ''O interpretacji'' w tłumaczeniach [[Mariusz Wiktoryn|Mariusza Wiktoryna]] i [[Anicius Manlius Severinus Boethius|Boecjusza]]. Pod koniec wieku X znane były również jego ''Kategorie'' (tłum. Boecjusza). W tzw. [[renesans XII wieku|renesansie XII w.]] odkryto kolejne dzieła Stagiryty: pierwszą księgę ''Analityk pierwszych'', ''Topiki'' i ''O dowodach sofistycznych''. Lokalnie znane były także druga księga ''Analityk pierwszych'' i ''Analityki wtóre'', lecz nie były rozpowszechniane. Pod koniec XII wieku powszechnie znany był już cały ''Organon'', zaczynają się też pojawiać tłumaczenia innych dzieł Arystotelesa: fragmenty ''Fizyki'', ''Metafizyki'' czy ''O duszy''<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Swieżawski| imię = Stefan| autor link= Stefan Swieżawski|tytuł = Dzieje europejskiej filozofii klasycznej| wydawca = PWN| miejsce = Warszawa - Wrocław| rok = 2000| strony=465|isbn = 83-01-13188-8}}</ref>. W konsekwencji, przez większość średniowiecza, Arystoteles był znany przede wszystkim jako [[logika|logik]]. Przekonanie to utwierdza było także przez dostępne opracowania i komentarze do jego dzieł. Szczególnie popularne były ''[[Isagoga]]'' [[Porfiriusz (filozof)|Porfiriusza]] i komentarze do ''Kategorii'' i ''O interpretacji'' Boecjusza. Dopiero od XII wieku więcej tekstów staje się dostępne. Znane jest ok. 2000 rękopisów przekładów Stagiryty. Faktyczna ich liczba musiała więc być większa<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Grant| imię = Edward| tytuł = Średniowieczne podstawy nauki nowożytnej w kontekście religijnym, instytucjonalnym oraz intelektualnym| miejsce = Warszawa| strony=45|rok = 2005}}</ref>. Od XII wieku rośnie znaczenie jego tekstów z [[filozofia przyrody|filozofii przyrody]] i metafizyki. Dodatkowo w średniowieczu krążyło wiele tekstów niesłusznie przypisywanych Arystotelesowi (obok wymienionych w powyższym spisie, także ''Liber de causis'' czy ''Secretum secretorum'').