Stanisław Godziński: Różnice pomiędzy wersjami

'''Stanisław Godziński''' (ur. [[22 sierpnia]] [[1939]] w [[Pewel Wielka|Pewli Wielkiej]]{{r|Hübners}}) – [[Polska|polski]] [[mongolistyka|mongolista]] i [[tybetologia|tybetolog]], [[ambasador]] RP w [[Mongolia|Mongolii]] (1991–1995), profesor [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]].

W 1962 ukończył studia na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]], broniąc pracy magisterskiej ''Postopozycje we współczesnym języku mongolskim'' napisanej pod kierunkiem [[Stanisław Kałużyński|Stanisława Kałużyńskiego]]<ref>''Album magistrów Instytutu Orientalistycznego (1951-19921951–1992)'', wyd. UW, Warszawa 1993, s. 74</ref>.

Od 1962 był pracownikiem macierzystej uczelni, kolejno jako asystent (1962-19651962–1965), starszy asystent (1965-19711965–1971). W 1970 obronił [[Dysertacja|pracę doktorską]] ''Sufiksy imienne we współczesnym języku mongolskim'' napisaną pod kierunkiem [[Stanisław Kałużyński|Stanisława Kałużyńskiego]] i od 1971 pracował na macierzystej uczelni jako [[adiunkt]]. W 1984 [[Habilitacja|habilitował]] się na podstawie pracy ''Język średniomongolski: słowotwórstwo, odmiana wyrazów, składnia'', w 1986 został mianowany docentem. W latach 1991-19951991–1995 był [[Ambasada RP w Ułan Bator|ambasadorem RP w Mongolii]], w latach 1997-2004 kierownikiem Zakładu Turkologii i Ludów Azji Środkowej [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]] (UW), w 1999 mianowany profesorem UW{{r|Hübners}}<ref>Agata Bareja-Starzyńska ''Mongolistyka i tybetologia'', w: ''75 lat Instytutu Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego'', wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 150-151</ref>.