Anna Myszyńska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Psiŏczek (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
Znacznik: Wycofane
Anulowanie wersji 62870021 autorstwa Psiŏczek (dyskusja), bez źródła
Znacznik: Anulowanie edycji
 
Linia 34:
 
Zamieszkała w [[Biała (miasto)|Białej Prudnickiej]]. Zajęła się fotografią dzięki swojemu mężowi Bogdanowi Myszyńskiemu, z którym prowadziła zakład fotograficzny<ref name=":0" />. Po przejściu na [[Emerytura|emeryturę]] została fotoreporterem gazety „Panorama Bialska”. Wzięła udział w konkursie gwary śląskiej „Po naszemu, czyli po Śląsku”, organizowanym przez [[Polskie Radio Katowice]]. Zaczęła pisać do gazety krótkie opowiadania po śląsku „Jak to piyrwej było”, w których wspominała swoje dzieciństwo, młodość, święta kościelne, stare zwyczaje i obrzędy związane z porami roku i z pracą na wsi, nawiązując do obecnych czasów. Ze względu na brak odrębnego alfabetu dla zapisu śląskiej mowy, tekst jako autodydaktyk zapisywała tak, jak sama mówiła i słyszała. W 1994 otrzymała od [[Polskie Radio Opole|Radia Opole]] propozycję współpracy w prowadzonej przez redaktora Andrzeja Russaka dla [[Mniejszość niemiecka w Polsce|mniejszości niemieckiej]] audycji „Nasz Heimat”<ref name=":2" />. Współpracowała też z „[[Tygodnik Prudnicki|Tygodnikiem Prudnickim]]”, dla którego przetłumaczyła na język polski treść powieści ''[[Lato umarłych snów]]'' [[Harry Thürk|Harry’ego Thürka]]. Była pomysłodawcą Konkursu Gwary Śląskiej w Prudniku<ref name=":0" />.
 
W czasie jej współpracy z Radiem Opole napisała ponad 700 opowiadań po śląsku. Część z nich opublikowała w latach 1999 (''{{Link-interwiki|Śląskie rozprawianie|szl}}''), 2006 (''{{Link-interwiki|Śląskie rozprawianie: z okolic Białej, Głogówka i Krapkowic|szl}}'') i 2007 (''{{Link-interwiki|Śląskie rozprawianie: z powiatów Prudnik, Koźle i Krapkowice|szl}}'').
 
Zmarła 7 września 2019 w hospicjum w Nysie<ref name=":1" />.