Jan Podiebradowicz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne
poprawa linków
Linia 64:
Urodził się jako czwarty syn i dziesiąte dziecko [[Karol I Podiebradowicz|Karola I]] (1476–1536), księcia ziębicko-oleśnickiego, oraz jego żony [[Anna żagańska (ok. 1480–1541)|Anny]] (ok. 1480–1541), [[Księstwo żagańskie|księżniczki żagańskiej]], córki [[Jan II Szalony|Jana II Szalonego]] (1435–1504). Miał liczne rodzeństwo, braci: Henryka ''Starszego'' (1491), [[Joachim Podiebradowicz|Joachima]] (1503–1562), [[Henryk II Podiebradowicz|Henryka ''Młodszego'']] (1507–1548) i [[Jerzy II Podiebradowicz|Jerzego]] (1512–1553), oraz siostry: Annę (1499–1504), Katarzynę (1500–1507), [[Małgorzata Podiebradówna|Małgorzatę]] (1501–1551), [[Kunegunda Podiebradówna|Kunegundę]] (1504–1532), [[Urszula Podiebradówna|Urszulę]] (1505–1539), [[Jadwiga Podiebradówna|Jadwigę]] (1508–1531) i [[Barbara Podiebradówna|Barbarę]] (1511–1539).
 
Jeszcze za życia ojca został dopuszczony wraz z braćmi Joachimem i Henrykiem Młodszym do współrządzenia w księstwach ziębickim i oleśnickim. Wspólnie dbali o rozwój rzemiosł swoich ziem, czego wydatnym dowodem było nadanie [[Srebrna Góra (miastowojewództwo dolnośląskie)|Srebrnej Górze]] statusu ''wolnego miasta górniczego'' (25 czerwca 1535)''.'' W odróżnieniu do braci i ojca będących [[Luteranizm|luteranami]], pozostał [[Katolicyzm|katolikiem]] i zapewnił [[Wolność religijna|równouprawnienie różnowierców]] w księstwach (1537). 20 lutego 1536 w [[Szydłowiec|Szydłowcu]] ożenił się z Krystyną Katarzyną (1519–1556), hrabiną szydłowiecką, córką [[Krzysztof Szydłowiecki|Krzysztofa]] (1466–1532), [[Kanclerz wielki koronny|kanclerza wielkiego koronnego]], i Zofii Targowickiej. Został dopuszczony do zarządu tymi dobrami na równi z żoną. Wraz ze śmiercią ojca (31 maja 1536) i objęciem władzy przez brata Henryka Młodszego, został [[Dziedziczny książę|dziedzicznym księciem]] ziębicko-oleśnickim. W czasie zaślubin króla węgierskiego [[Jan Zápolya|Jana Zápolyi]] (1487–1540) z [[Izabela Jagiellonka|Izabelą Jagiellonką]] (1519–1559), 23 lutego 1539 w [[Buda (Budapeszt)|Budzie]] został odznaczony [[Zakon Smoka|Orderem Smoka]].
 
Po kreacji brata Henryka na [[Księstwo bierutowskie|księcia bierutowskiego]] przez [[Księstwo legnickie|legnickiego]] [[Fryderyk II legnicki|Fryderyka II Wielkiego]] (1480–1547) został jedynowładcą w Oleśnicy. 29 kwietnia [[1542 w polityce|1542]] w [[Legnica|Legnicy]] zawarł układ z braćmi potwierdzający swoje wyłączne prawo do rządów w księstwie i ustalający prawo [[Seniorat|senioratu]] dla dziedziczenia tych ziem.