Jan Podiebradowicz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
poprawa linków |
||
Linia 64:
Urodził się jako czwarty syn i dziesiąte dziecko [[Karol I Podiebradowicz|Karola I]] (1476–1536), księcia ziębicko-oleśnickiego, oraz jego żony [[Anna żagańska (ok. 1480–1541)|Anny]] (ok. 1480–1541), [[Księstwo żagańskie|księżniczki żagańskiej]], córki [[Jan II Szalony|Jana II Szalonego]] (1435–1504). Miał liczne rodzeństwo, braci: Henryka ''Starszego'' (1491), [[Joachim Podiebradowicz|Joachima]] (1503–1562), [[Henryk II Podiebradowicz|Henryka ''Młodszego'']] (1507–1548) i [[Jerzy II Podiebradowicz|Jerzego]] (1512–1553), oraz siostry: Annę (1499–1504), Katarzynę (1500–1507), [[Małgorzata Podiebradówna|Małgorzatę]] (1501–1551), [[Kunegunda Podiebradówna|Kunegundę]] (1504–1532), [[Urszula Podiebradówna|Urszulę]] (1505–1539), [[Jadwiga Podiebradówna|Jadwigę]] (1508–1531) i [[Barbara Podiebradówna|Barbarę]] (1511–1539).
Jeszcze za życia ojca został dopuszczony wraz z braćmi Joachimem i Henrykiem Młodszym do współrządzenia w księstwach ziębickim i oleśnickim. Wspólnie dbali o rozwój rzemiosł swoich ziem, czego wydatnym dowodem było nadanie [[Srebrna Góra (
Po kreacji brata Henryka na [[Księstwo bierutowskie|księcia bierutowskiego]] przez [[Księstwo legnickie|legnickiego]] [[Fryderyk II legnicki|Fryderyka II Wielkiego]] (1480–1547) został jedynowładcą w Oleśnicy. 29 kwietnia [[1542 w polityce|1542]] w [[Legnica|Legnicy]] zawarł układ z braćmi potwierdzający swoje wyłączne prawo do rządów w księstwie i ustalający prawo [[Seniorat|senioratu]] dla dziedziczenia tych ziem.
|