Herb Nowej Zelandii
Herb państwowy nadał Nowej Zelandii 26 sierpnia 1911 roku król Jerzy V, a obecna wersja pochodzi z nadania w 1956 przez królową Elżbietę II.
Do 1911 Nowa Zelandia używała herbu Wielkiej Brytanii, lecz po przekształceniu w 1907 dotychczasowej kolonii w dominium postanowiono nadać mu własny herb. Herb składa się z czwórdzielnej tarczy herbowej - w pierwszej ćwiartce znajduje się konstelacja Krzyża Południa, widniejąca również na fladze, w drugiej złote runo będące symbolem hodowli zwierząt, w trzeciej snop zboża reprezentujący rolnictwo, a w czwartej dwa młoty reprezentujące kopalnie i przemysł. Ponadto na tarczy umieszczono pionowy pas z trzema statkami reprezentującymi gospodarkę morską oraz imigracyjne pochodzenie mieszkańców.