Kimon

Kimon (ok. 510–449 p.n.e.), wódz grecki i polityk, syn Miltiadesa.

Był ateńskim arystoktratą przychylnym Sparcie. Dążył do sojuszu wszystkich polis greckich i wspólnej walki z Persją. Był przeciwnikiem ustroju demokratycznego. Protestował przeciw antylakońskiej polityce Temistoklesa i jego następców. Po wygnaniu z kraju Temistoklesa objął ważną funkcję w polis i zajął się upiększaniem miasta Ateny.

Jego ważnym sukcesem militarnym były zwycięstwa nad wojskami Perskimi (m.in. sławna bitwa pod Eurymedonem (468) lub zdobycie Bizancjum w 476). Przyczyniły się one istotnie do umocnienia Ateńskiego Związku Morskiego. Polityka Kimona wobec Sparty zmieniła się w 462; rok później został skazany na wygnanie (sąd za pomocą ostrakonów). Po pięciu latach odwołany z banicji brał udział w podpisywaniu pokoju ze Spartą (450).

Zginął na Cyprze, podczas wyprawy przeciw Persji.