Wikipedysta:Morus kot/brudnopis
Plakat do filmu | |
Gatunek |
dramat |
---|---|
Rok produkcji |
1964 |
Kraj produkcji |
Stany Zjednoczone |
Język |
angielski, niemiecki, hiszpański |
Czas trwania |
116 min. |
Reżyseria |
Sidney Lumet |
Scenariusz |
Morton S. Fine, Morton S. Fine |
Główne role | |
Budżet |
930 000 $ |
Lombardzista (org. The Pawnbroker) – amerykański dramat filmowy z 1964 roku w reż. Sidney'a Lumeta. Adaptacja powieści Edward Lewis Wallant z 1961 roku pod tym samym tytułem[1].
Fabuła
Historia Sola Nazermana – starzejącego się właściciela lombardu w ubogiej dzielnicy Nowego Jorku. Jest to Żyd ocalały z Holocaustu. Nik nie wie o jego przeszłości, jednak ta z czasem coraz bardziej zaczyna prześladować go we wspomnieniach, czyniąc jego zachowanie irracjonalnym i niezrozumiałym dla otoczenia.
Obsada
- Rod Steiger – Sol Nazerman
- Geraldine Fitzgerald – Marilyn Birchfield
- Brock Peters – Rodriguez
- Jaime Sánchez – Jesus
- Thelma Oliver – dziewczyna Jesusa
- Eusebiia Cosme - matka Jesusa
- Marketa Kimbrell – Tessie
- Baruch Lumet – Mendel
- Juano Hernández – Smith
- Linda Geiser – Ruth Nazerman
- Nancy R. Pollock – Bertha
- Raymond St. Jacques – Tangee
- Charles Dierkop – Robinson
- Morgan Freeman – człowiek na ulicy
- Tony Lawrence – policjant
i inni.
Zdjęcia
Film kręcony był w Nowym Jorku jesienią 1963 roku. Większość zdjęć miała miejsce na Park Avenue w Harlemie. Niektóre sceny zostały sfilmowane również w Connecticut, Jerychu, Nowym Jorku i Lincoln Center (z wewnętrznymi i zewnętrznymi ujęciami nowowybudowanych apartamentów Lincoln Towers)[2].
Premiera
Film miał swoją premierę w czerwcu 1964 roku na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie. W Stnach zjednoczinych został pokazany dopiero rok póxniej (premiera ), ze wzgledu na klopoty z cenzurą, t.j. PCA (Production Code Administration) – organizacji odpowiedzialnej za respektowanie w filmach amerykańskich norm Kodeks Haysa, wedłóg którego pokazywanie nagich kobiet (biusty widoczne w niektórych scenach filmu) było nie dopuszczalne. Ostatecznie został dopuszczony do dystrybucji w Stanach po dowołniu sie Lumeta do MPA. Jej werdykt stworzył presecedens na podstawie którego w 1968 roku zniesiono obowiazujacy od blisko 30 lat Kodeks Haysa i zastapiono go obowiazujacym do dzisiaj system ograniczeń wiekowych dla widzów[3].
Odbiór
Film spotkał sie z bardzo dobrym przyjęciem krytyków. Chwalono aktorsto, w szczególności kreacje Steigera, ale nie szczedzono pochwał róniez aktorm drugoplanowym[4]. Bosley Crowther z The New York Timesa nazwał go „niezwykłym obrazem”[5]. Obecnie uwaza sie ,że odegrał on znaczącą rolę w kształtowaniu amerykańskiego kina z lat 60.[6].
Linki zewnętrzne
- Lombardzista w bazie IMDb (ang.)
- Lombardzista w bazie Filmweb
Gatunek |
sensacyjny |
---|---|
Scenariusz |
Tom Mankiewicz, Robert Katz |
Skrzyżowanie Kassandra – film sensacyjny
Obsada
- Sophia Loren – Jennifer Rispoli Chamberlain
- Richard Harris – Jonathan Chamberlain
- Burt Lancaster – płk. Stephen MacKenzie
- Martin Sheen – Robby Navarro
- Lee Strasberg – Herman Kaplan
- Ava Gardner – Nicole Dressler
- Ingrid Thulin – Elena Stradner
- O. J. Simpson – Haley
- Lionel Stander – Max the Conductor
- Ann Turkel – Susan
- John Phillip Law – Major Stack
- Alida Valli – Nanny
- Lou Castel – Eklund
- Ray Lovelock – Tom
- John P. Dulaney – Bobby
- Thomas Hunter – Captain Scott
- Stefano Patrizi – Lar
- Fausta Avelli – Caterina
- Carlo De Mejo – Alvin
- Renzo Palmer – Alberti
i in.
Titanic Belfast – muzeum poświęcone RMS "Titanic" w Belfaście. Znajduje się ono na terenie istniejącej do dzisiaj stoczni Harland and Wolff, jej opuszczonej części, gdzie okręt ten został zbudowany i zwodowany.
Geneza
Pomysł budowy muzeum słynnego okrętu w miejscu gdzie został zbudowany i zwodowany, narodził się na początku XXI wieku, wraz z przejęciem w 2001 roku przez firmę deweloperską "Harcourt Developments" (185 hektarów) części terenów stoczni "Harland and Wolff". Obok apartamentowców, centrów rekreacyjno-wypoczynkowych i zachowanych obiektów muzealno-historycznych takich jak suwnice portowe "Samson" i "Goliath" miała to być główna atrakcja turystyczna nowoplanowanej dzielnicy "Titanic Quarter". Projekt budowy muzeum gotowy był w 2005 roku, natomiast budowę ukończyć planowano w 2012 roku - w setną rocznicę rejsu "Titanica".
Konstrukcja
Z pośród wielu zgłoszonych projektów (m.in. rekonstrukcji suwnicy za pomocą której zbudowano statek lub iluminowanego kadłuba samego okrętu w doku) w 2008 roku wybrano ostatecznie projekt znany jako "Titanic Signature Project". Finansowany w połowie przez rząd Irlandii Płn. i w połowie przez siostrzaną spółkę "Harcourt Developments" – "Titanic Quarter Ltd" oraz dodatkowo przez radę miejską Belfastu, pomysł amerykańsko-brytyjskiego architekta Erica Kuhne opierał się na koncepcji budowy jednolitego budynku opartego na silnie zarysowanych figurach geometrycznych, przypominających dziób słynnego statku oraz góry lodowe. Jego elewacja to ponad 3 000 kawałków płytek aluminiowych, a wysokość budynku to dokładnie wysokość kadłuba "Titanica" – 126 stóp (38 m). Główna architektoniczna koncepcja projektu nawiązywała do projektu Muzeum Guggenheima w Bilbao autorstwa Frank Gehry. Jej autorem był amerykańsko-brtyjski architekt Eric Robert Kuhne. Koszt budowy zamknął się sumą 77 milionów funtów plus dodtkowe 24 miliony wydane na rozbudowe okolicznej infrastruktury miejskiej. Fundamenty budynku to 4200 m sześcienych szybkoschnącego betonu wylanego wciągu 24 godzin (największy wylew betonowy w kraju).
Powierzcnia użytkowa muzeum to 12 000 metrów kwadratowych, na których ulokowanie głwonie retrospektywne galerie tematyczne medialne przedstawiajace przebieg budowy, wodowanie, konstrukcje i wyposażenie oraz okoliczności zatonięcia Titanica ukazane na tle epoki przełomu XIX i XX wieku. Muzeum to również sala konferencyjna (największa w Belfaści) mogącsa pomieścić 750 osób usytuowan na najwyższym piętrze muzeum.
Ekspozycje
Ewa i Paweł
Innokientij Michajłowicz Smoktunowski (ur. 28 marca 1925 we wsi Tatianowka w obwodzie tomskim, zm. 3 sierpnia 1994 w Moskwie) - radziecki i rosyjski aktor filmowy i teatralny, uważany za jednego z najwybitniejszych w historii kina radzieckiego[7].
Biografia
Innokientij urodził się na Syberii, w niedużej wsi Tatianowka obwodu tomskiego. Jego przodkowie pochodzili z Polski, jego pradziad był zesłańcem po powstaniu 1863 roku[8]Dzieciństwo spędził w Krasnojarsku, gdzie wraz z rodziną mieszkał w jednej izbie, żyjąc w bidzie. Jego ojciec zginął na wojnie, a wkrótce on sam poszedł na front jako ochotnik. Dostał się do niewoli niemieckiej z której uciekł. Dostał się do oddziału partyzanckiego wraz z nim znalazł się następnie w szerach regularnej armii. Był na froncie o konńca wojn - brał uział w wyzwoleniu Polski, dozł do Berlina. W 1945 po dwóch i pół rou frntowej służby powrócił o domu. Początkoo zamerzał sdiowaćw Insuytucie Technologii tewna (ob.Państwoa Poitechnika Sybryka w Krasnojarsku) jednak na wieśo naboze akoów do szoły ziałaacej przy Teatru Dramatycznego .im. Puszkina w Krasnojarsku tawił se przed komisja kwafilifiacyną. Zota pryęty, jednak nie zabawił tam długo mejsca. W 194 rou Wjechał o Norylksa gzie Zaolarnym Tat Dramaycnym im maakowsieo rozpoczął wo aktorką karierę. Później rzebywał w innych miastach - gywał w prowincjonanych teatrach - m.in. w Wołgogradzie, Groźńym, Machackale. W 1954 zdcydwał se ostatczne posukac szęścia w Moskwie. Poszukując angazu, w siedmiu nawaznijzych teatrach stołcznych usłyszał uprema odmowę. Doiero drugorzęny teatr . Leninowsiego Komsomołu zapronował mu dorywze zajęcie . Nie poiaaąc meldunku w Moskwe i mieszkania , daało mu sę ocowaćw garderobach tetru. ojai si w fimie , gdzie rywałd robne epzody. ze w go kaierz nastąpł w 195 roku, kiedy to odniósł sukces rolą młoego oicera nazwiskie Farber w filie pt. W oopach Stalingradu, od którego to filmu rozpoczęłą sie wlka kariea atora[9]. Po obejreu g na ekranie reżsr Teatru Wieliego Lenngradie Grigorij Towstonogow powierł m roę ks. Myszkina w adaptacji Idioty Dostojewsieg największego wydarznia kurtularnro w sezonie teatralnym 195/1958[10]. W m samm case na ekany n weszły dwa nowe fimy z udziałem Smotwskiego: Salwa o świcie (1958) Fridricha Ermlera i Nocny gość (1959) Władimira Szredela. hciaz recenzenci krytyowali obyda bazy za "schematyzm, banalność i uproszczenia" oraz "brak wiary ich twóców w inteligencę widza:" (zwłaszcza ten drugi fim) sam smoktunws zysał ozytywne onie, jako ator który wniósłdo nich "inwidalnosć, tóej abrakło inym postacn"[11]. Początek lat 60. to mało znaczace dla aktra rle w podrzędnych fimach. Wyjątie były tu dwa obrazy z 1961 roku: Rok prestępny Anatolija Efrosa i Dziewięćdn ednego roku Michaiła Romma(Grand Prix na MFF w Karlovych Varach). Zwłąszcza Rla Gienadija Kuprinowa w obrazie Efrosa przynisą u unanekryyków, według których Smtunosi z epzodycznej postaci liteckiego piwowzoru, w jego ekranizaci stworzł "postać główną, najbardziej przykuwaacą uwagę widza [...] sugeyną, przemującą i bgatą wewnęrznie". [12]
Wybrana filmografia
- 1956: W okopach Stalingradu
- 1956: Zbrodnia przy ulicy Dantego
- 1956: Jak okłamywał jej męża
- 1959: Niewysłany list
- 1962: Dziewięć dni jednego roku
- 1964: Hamlet
- 1966: Złodziej samochodów
- 1968: Żywy trup
- 1969: Czajkowski (nagroda w San Sebastian)
- 1969: Zbrodnia i kara
- 1970: Wujaszek Wania
- 1972: Ujarzmienie ognia
- 1972: W drodze na Kasjopeję
- 1974: Wybór celu
- 1974: Trzecia córka
- 1974: Romanca o zakochanych
- 1974: Zwierciadło
- 1975: Gwiazda zwodniczego szczęścia
- 1975: Oni walczyli za Ojczyznę
- 1977: Legenda o Dylu Sowizdrzale
- 1977: Księżniczka na ziarnku grochu
- 1980: Moskwa nie wierzy łzom
- 1984: Martwe dusze
- 1987: Oczy czarne
- 1990: Dina
- 1991: Geniusz
- 1991: Linia śmierci
- 1993: Złoto
- 1994: Podróż na wschód
Przypisy
- ↑ https://variety.com/1964/film/reviews/the-pawnbroker-1200420737/
- ↑ https://www.nytimes.com/1963/11/03/archives/as-crowds-watch-the-pawnbroker-goes-into-business-in-spanish-harlem.html
- ↑ https://www.bfi.org.uk/features/how-pawnbroker-changed-film-censorship
- ↑ https://variety.com/1964/film/reviews/the-pawnbroker-1200420737/
- ↑ https://www.nytimes.com/1965/04/21/archives/screen-the-pawnbroker-opens-at-3-theaters-rod-steiger-creates-a.html
- ↑ https://www.bfi.org.uk/features/how-pawnbroker-changed-film-censorship
- ↑ Jan Słodowski, Andrzej Roman: Gwiazdy światowego kina. Leksykon. Warszawa: Editions Spotkania, 1992. ISBN 83-85195-83-1.
- ↑ Gazda
- ↑ Gazda , 11
- ↑ Gazda 12
- ↑ Gazda 16
- ↑ Gazda 18, 22
Lini zewnętrzne
Opis fabuły
UFO – restauracja w Bratysławie umieszczona na szczycie pylonu mostu Słowackiego Powstania Narodowego (SPN) nad Dunajem, swoją nazwą i wyglądem nawiązująca do niezidentyfikowanych obiektów latających.
Good morning,
As you known or not yesterday was my last night of work in Southco. Ian informed me there is peace and quiet now and not to much job. So as an unemployed person, I am open to any job offers from Hewett. I am not sure did I told you, but on February I renewed my forklift driving certificate (ITSSAR, TOPS Operator Number 434013) Now I have right to drive counterbalance (electric, LPG); pedestrian pallet stacker (reach); ride on powered pallet truck (PPT); pedestrian powered pallet truck (walk behind)
szkarłatny beret nie jest elementem standartowego umundurowania przypisanego do konkretnego rodzju wojsk. Jest to nagroda-emblemat świadczący o posiadaniu pewnego rodzaju wysokospecjalistycznych umiejętnosci bojowych. Bardziej odznaka niz nakrycie głowy.
тайны кино
É