Alexander Hore-Ruthven
Alexander Gore Arkwright Hore-Ruthven (ur. 6 lipca 1872 w Windsorze, zm. 2 maja 1955 w Shipton Moyne) – brytyjski arystokrata i polityk, gubernator generalny Australii, młodszy syn Waltera Hore-Ruthvena, 9. lorda Ruthven of Freeland i lady Caroline Gore, córki 4. hrabiego Arran.
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Alexander Gore Arkwright Hore-Ruthven |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
6 lipca 1872 |
| Data i miejsce śmierci |
2 maja 1955 |
| Gubernator generalny Australii | |
| Okres |
od 23 stycznia 1936 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
                     
| |
Życiorys
edytujMłodość i kariera wojskowa
edytujWykształcenie odbierał w Eton College, ale nie ukończył nauki, gdyż został wydalony ze szkoły z powodu słabego wzroku. W 1898 wstąpił do brytyjskiej armii. Brał udział w walkach w Sudanie jako kapitan 3 regimentu lekkiej piechoty górskiej (3rd Regiment, The Highland Light Infantry). 22 września, podczas walk pod Gedarif, zauważył egipskiego oficera leżącego rannego tuż przed atakującymi derwiszami. Narażając własne życie, Hore-Ruthven pobiegł oficerowi na pomoc i przeniósł go za linie 16 batalionu egipskiego. Za swoją postawę został odznaczony Krzyżem Wiktorii. W 1905 został adiutantem lorda Dudleya, lorda namiestnika Irlandii. Kiedy w 1908 Dudley został mianowany gubernatorem generalnym Australii, powołał Hore-Ruthvena na stanowisko sekretarza wojskowego.
Po dwuletnim pobycie w Australii, w 1910 Hore-Ruthven udał się do Indii, gdzie kontynuował służbę wojskową. Brał udział w I wojnie światowej, na froncie francuskim i pod Gallipoli, gdzie został kilkakrotnie ranny. Wojnę zakończył ze stopniem brygadiera-generała. W latach 1919–1920 dowodził brytyjskimi wojskami w Niemczech. Przez następne lata sprawował różne funkcje w Sztabie Generalnym.
Gubernator w Australii
edytujW 1928 został mianowany gubernatorem Australii Południowej. Był w Londynie, kiedy mecz krykietowy w Adelaide, w 1933, wywołał napięcie w anglo-australijskich stosunkach. Hore-Ruthven odegrał znaczącą rolę w uspokojeniu sytuacji.
Jego kadencja jako gubernatora Australii Południowej dobiegła końca w 1934, ale już rok później został gubernatorem Nowej Południowej Walii oraz baronem Gowrie. W 1936 dokonania wojskowe oraz doświadczenie Gowriego sprawiły, że baron został mianowany 10. gubernatorem generalnym Australii. Na tym stanowisku Gowrie zyskał sobie sympatię Australijczyków, ale nie rzucał się za bardzo w oczy. Inna sprawa, że czasy w których gubernator był faktycznym władcą Australii już minęły, jednak Gowrie ustanowił pewien precedens, będąc pierwszym gubernatorem generalnym, który reprezentował państwo australijskie na zewnątrz (było to podczas wizyty w Holenderskich Indiach Wschodnich w 1938). W kwietniu 1939 zmarł premier Joseph Lyons i Gowrie mianował tymczasowym premierem Earle’a Page’a. Była to jedyna okoliczność, kiedy gubernator decydował o obsadzie urzędów w Australii.
Gowrie starał się również zachować stabilność rządów australijskich, np. w 1940, kiedy to doszło do rozłamu w partii rządzącej UAP, Gowrie wezwał secesjonistów na audiencję i zażądał gwarancji, że poprą oni nowy rząd, co rzeczywiście nastąpiło. Podczas II wojny światowej wspierał brytyjską politykę, również udziałem w konflikcie wojska australijskiego. W 1943 przeprowadził inspekcję alianckich oddziałów w Australii i na Nowej Gwinei. Kadencja Gowriego dobiegła końca we wrześniu 1944, ale sprawował on swoje funkcje do przybycia kolejnego gubernatora, którym został Henryk Windsor, książę Gloucester.
Późniejsze życie
edytujW 1945 wrócił do Wielkiej Brytanii i został mianowany hrabią Gowrie. Otrzymał również tytuły zastępcy konstabla i gubernatora porucznika zamku Windsor. W 1948 został wybrany na prezesa Marylebone Cricket Club. Zmarł w swojej rezydencji w hrabstwie Gloucestershire.
Rodzina
edytuj1 czerwca 1908 poślubił Zarę Pollok (20 stycznia 1879 – 19 lipca 1965), córkę Johna Polloka. Alexander i Zara mieli dwóch synów:
- major Alexander Hardinge Patrick Hore-Ruthven (30 sierpnia 1913 – 24 grudnia 1942), zmarł z ran odniesionych podczas rajdu na Trypolis, ożenił się z Pamelą Fletcher, jego synem jest Alexander Ruthven, 2. hrabia Gowrie
- Alastair Malise Hore-Ruthven (2 sierpnia 1917 – 1918)
Odznaczenia
edytujLord Gowrie był kawalerem Krzyża Wielkiego Orderu św. Michała i św. Jerzego, Krzyża Towarzyskiego Orderu Łaźni oraz Distinguished Service Order. Był członkiem Tajnej Rady. Był również związany z masonerią i wolnomularstwem.