Andreas Felder

austriacki skoczek narciarski

Andreas Felder (ur. 6 marca 1962 w Solbad Hall) – austriacki skoczek narciarski i trener, srebrny medalista olimpijski, sześciokrotny medalista mistrzostw świata, mistrz świata w lotach, były współrekordzista świata, brązowy medalista mistrzostw świata juniorów, zdobywca Pucharu świata w skokach, Pucharu świata w lotach i Puchar KOP.

Andreas Felder
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1962
Solbad Hall

Klub

HSV Absam

Wzrost

183 cm

Debiut w PŚ

4 stycznia 1980 w Innsbrucku (68. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

6 stycznia 1981 w Bischofshofen (13. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

13 lutego 1981 w Ironwood (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

8 grudnia 1984 w Thunder Bay

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
srebro Albertville 1992 skoki narciarskie
(drużynowo)
Mistrzostwa świata
złoto Oberstdorf 1987 duża skocznia
złoto Val di Fiemme 1991 drużynowo
srebro Oslo 1982 drużynowo
srebro Seefeld 1985 skocznia normalna
srebro Seefeld 1985 drużynowo
brąz Oberstdorf 1987 drużynowo
Mistrzostwa świata w lotach
złoto Tauplitz 1986 indywidualnie
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Örnsköldsvik 1980 indywidualnie
Inne nagrody
Puchar świata
Kryształowa Kula
1990/1991
2. miejsce
1984/1985
3. miejsce
1985/1986
3. miejsce
1986/1987
3. miejsce
1989/1990
3. miejsce
1991/1992
Puchar Świata w lotach
brąz 3. miejsce
1991/1992
Turniej Czterech Skoczni
srebro 2. miejsce
1990/1991
Puchar KOP
złoto 1. miejsce
1985/1986
Tydzień Lotów Narciarskich
złoto 1. miejsce
1986

Przebieg kariery

edytuj

4 stycznia 1980 zadebiutował w zawodach Pucharu Świata w skokach, zajmując 68. miejsce. Pierwszy sukces osiągnął w lutym 1980, gdy zdobył brązowy medal mistrzostw świata juniorów (wyprzedzili go Steve Collins oraz Władimir Bojarincew).

W 1982 zdobył srebrny medal w konkursie drużynowym na mistrzostwach świata w Oslo. W tamtej drużynie obok niego wystąpili Armin Kogler, Hans Wallner oraz Hubert Neuper. W 1985 na mistrzostwach świata w Seefeld zdobył srebrny medal w konkursie na normalnej skoczni, przegrywając tylko z Jensem Weißflogiem. Na tych samych mistrzostwach zdobył również srebrny medal drużynowo z Ernstem Vettorim, Güntherem Strannerem oraz Arminem Koglerem.

W 1986 zwyciężył na mistrzostwach świata w lotach w Tauplitz. W jednym ze skoków osiągnął 191m, czym wyrównał ówczesny rekord świata w długości skoku (w 1985 taką odległość w Planicy osiągnął Matti Nykänen). Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie został mistrzem świata na normalnej skoczni. Na tych samych mistrzostwach zdobył też brązowy medal w konkursie drużynowym (w drużynie Austrii skakali również: Ernst Vettori, Richard Schallert oraz Franz Neuländtner). Złoty medal w konkursie drużynowym wywalczył też na mistrzostwach świata w Val di Fiemme (razem skakali: Heinz Kuttin, Ernst Vettori i Stefan Horngacher).

Na igrzyskach olimpijskich w Albertville zdobył srebrny medal w drużynie. Obok Feldera w skład drużyny wchodzili: Heinz Kuttin, Ernst Vettori oraz Martin Höllwarth.

W swojej karierze 51 razy stawał na podium zawodów Pucharu Świata. Odniósł 25 zwycięstw, 15 razy był drugi oraz 9 razy trzeci. Sześć razy stał na podium klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, w tym raz na najwyższym stopniu w sezonie 1990/1991. W sezonie 1984/1985 zajął drugie miejsce (za Mattim Nykänenem). Zwyciężył w czterech konkursach z rzędu, stając się jednym z pierwszych skoczków w historii Pucharu Świata, którzy triumfowali w czterech kolejnych zawodach (wcześniej dokonali tego Ole Bremseth w 1982 i Jens Weißflog w 1984 roku). W sezonie 1985/1986 zajął trzecie miejsce, ustępując ponownie Nykänenowi oraz swojemu rodakowi Ernstowi Vettoriemu. W następnym sezonie znowu zajął trzecie miejsce (triumfował Vegard Opaas, drugi ponownie był Vettori). Kolejne trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął w sezonie 1989/1990. Znowu wyprzedził go Vettori, a triumfatorem został Ari-Pekka Nikkola. Czwarty raz trzecie miejsce przypadło mu w sezonie 1991/1992, który był ostatnim w jego karierze. Kryształową Kulę zdobył wówczas Toni Nieminen, a drugie miejsce zajął Werner Rathmayr. Jest jedynym skoczkiem w historii, który odniósł zwycięstwo w swoich ostatnich zawodach Pucharu Świata. 29 marca 1992 roku w Planicy pokonał Heinza Kuttina o 23,1 punktu.

W 39. Turnieju Czterech Skoczni zajął drugie miejsce. Zdobył Puchar KOP w sezonie 1985/1986, w sezonach 1980/1981 oraz 1986/1987 był drugi, a w sezonie 1991/1992 zajął trzecie miejsce.

Po sezonie 1991/1992 zakończył sportową karierę.

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
6. 12 lutego 1984   Sarajewo Skocznia normalna indywidualnie 205,6 pkt 9,6 pkt   Jens Weißflog
28. 18 lutego 1984   Sarajewo Skocznia duża indywidualnie 170,3 pkt 60,9 pkt   Matti Nykänen
12. 14 lutego 1988   Calgary Skocznia normalna indywidualnie 192,1 pkt 37,0 pkt   Matti Nykänen
6. 23 lutego 1988   Calgary Skocznia duża indywidualnie 203,9 pkt 20,1 pkt   Matti Nykänen
5. 24 lutego 1988   Calgary Skocznia duża drużynowo[1] 577,6 pkt 56,8 pkt   Finlandia
6. 9 lutego 1992   Albertville Skocznia normalna indywidualnie 213,5 pkt 9,3 pkt   Ernst Vettori
2.  14 lutego 1992   Albertville Skocznia duża drużynowo[2] 642,9 pkt 1,5 pkt   Finlandia
9. 16 lutego 1992   Albertville Skocznia duża indywidualnie 176,9 pkt 62,6 pkt   Toni Nieminen
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
5. 21 lutego 1982   Oslo Skocznia normalna indywidualnie 243,9 pkt 5,4 pkt   Armin Kogler
2.  26 lutego 1982   Oslo Skocznia duża drużynowo[3] 717,6 pkt 0,9 pkt   Norwegia
12. 28 lutego 1982   Oslo Skocznia duża indywidualnie 229,7 pkt 28,2 pkt   Matti Nykänen
4. 26 lutego 1984   Engelberg Skocznia duża drużynowo[4] 561,0 pkt 57,3 pkt   Finlandia
7. 20 stycznia 1985   Seefeld in Tirol Skocznia duża indywidualnie 215,7 pkt 8,5 pkt   Per Bergerud
2.  22 stycznia 1985   Seefeld in Tirol Skocznia duża drużynowo[5] 579,2 pkt 3,8 pkt   Finlandia
2.  26 stycznia 1985   Seefeld in Tirol Skocznia normalna indywidualnie 216,1 pkt 9,2 pkt   Jens Weißflog
1.  15 lutego 1987   Oberstdorf Skocznia duża indywidualnie 216,0 pkt - -
3.  17 lutego 1987   Oberstdorf Skocznia duża drużynowo[6] 587,5 pkt 46,6 pkt   Finlandia
50. 20 lutego 1987   Oberstdorf Skocznia normalna indywidualnie 178,8 pkt 45,6 pkt   Jiří Parma
18. 20 lutego 1989   Lahti Skocznia duża indywidualnie 171,5 pkt 47,0 pkt   Jari Puikkonen
6. 22 lutego 1989   Lahti Skocznia duża drużynowo[7] 576,5 pkt 68,5 pkt   Finlandia
9. 10 lutego 1991   Val di Fiemme Skocznia duża indywidualnie 192,9 pkt 24,6 pkt   Franci Petek
1.  14 lutego 1991   Val di Fiemme Skocznia duża drużynowo[8] 567,6 pkt - -
4. 16 lutego 1991   Val di Fiemme Skocznia normalna indywidualnie 218,4 pkt 4,5 pkt   Heinz Kuttin
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
15. 17 marca 1985   Planica Loty indywidualnie 476,0 pkt 104,5 pkt   Matti Nykänen
1.  9 marca 1986   Tauplitz Loty indywidualnie 745,0 pkt - -
33. 13 marca 1988   Oberstdorf Loty indywidualnie 278,5 pkt 85,5 pkt   Ole Gunnar Fidjestøl
4. 25 lutego 1990   Vikersund Loty indywidualnie 346,4 pkt 11,3 pkt   Dieter Thoma
31. 22 marca 1992   Harrachov Loty indywidualnie 243,5 pkt 149,0 pkt   Noriaki Kasai
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
10. 18 lutego 1979   Mont-Sainte-Anne Skocznia normalna indywidualnie 215,5 pkt 24,9 pkt   Horst Bulau
3.  28 lutego 1980   Örnsköldsvik Skocznia normalna indywidualnie 241,6 pkt 13,6 pkt   Steve Collins

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
1980/1981 13.
1981/1982 14.
1982/1983 46.
1983/1984 15.
1984/1985 2.
1985/1986 3.
1986/1987 3.
1987/1988 23.
1988/1989 14.
1989/1990 3.
1990/1991 1.
1991/1992 3.

Miejsca na podium

edytuj
Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce razem
1979/1980 - - - -
1980/1981 - 2 1 3
1981/1982 - - 1 1
1982/1983 - - - -
1983/1984 - - - -
1984/1985 6 - 1 7
1985/1986 3 3 1 7
1986/1987 2 2 2 6
1987/1988 - - 1 1
1988/1989 - 1 1 2
1989/1990 3 3 1 7
1990/1991 7 2 - 9
1991/1992 4 2 2 8
suma 25 15 11 51

Miejsca na podium chronologicznie

edytuj
Lp. Data Miejscowość Skocznia Nota Pozycja Strata Zwycięzca
1. 13 lutego 1981   Ironwood Copper Peak ? 2. ? Alois Lipburger
2. 14 lutego 1981   Ironwood Copper Peak ? 2. ? Alois Lipburger
3. 22 lutego 1981   Thunder Bay Big Thunder ? 3. ? John Broman
4. 12 marca 1982   Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm 372,0 pkt 3. 13,5 pkt Matti Nykänen
5. 8 grudnia 1984   Thunder Bay Normal Thunder 244,6 pkt 1. - -
6. 9 grudnia 1984   Thunder Bay Big Thunder 233,2 pkt 1. - -
7. 15 grudnia 1984   Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 225,5 pkt 1. - -
8. 16 grudnia 1984   Lake Placid MacKenzie Intervale K-120 228,9 pkt 1. - -
9. 30 grudnia 1984   Oberstdorf Schattenbergschanze 220,4 pkt 3. 15,0 pkt Ernst Vettori
10. 3 marca 1985   Lahti Salpausselkä 243,3 pkt 1. - -
11. 8 marca 1985   Falun Lugnet 227,4 pkt 1. - -
12. 15 lutego 1986   Vikersund Vikersundbakken 360,0 pkt 1. - -
13. 16 lutego 1986   Vikersund Vikersundbakken 361,5 pkt 1. - -
14. 19 lutego 1986   Sankt Moritz Olympiaschanze 205,6 pkt 2. 0,1 pkt Rolf Åge Berg
15. 23 lutego 1986   Engelberg Gross-Titlis-Schanze 215,7 pkt 1. - -
16. 16 marca 1986   Oslo Holmenkollbakken 213,6 pkt 3. 13,9 pkt Ernst Vettori
17. 22 marca 1986   Planica Srednija Velikanka 224,6 pkt 2. 3,1 pkt Matti Nykänen
18. 24 marca 1986   Planica Bloudkova velikanka 236,8 pkt 2. 5,5 pkt Ernst Vettori
19. 30 grudnia 1986   Oberstdorf Schattenbergschanze 191,6 pkt 3. 4,1 pkt Vegard Opaas
20. 10 stycznia 1987   Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B 222,5 pkt 2. 4,1 pkt Vegard Opaas
21. 4 marca 1987   Örnsköldsvik Paradiskullen 233,3 pkt 2. 0,4 pkt Ari-Pekka Nikkola
22. 8 marca 1987   Falun Lugnet 211,2 pkt 3. 5,4 pkt Matti Nykänen
23. 14 marca 1987   Planica Velikanka 398,0 pkt 1. - -
24. 21 marca 1987   Oslo Holmenkollbakken 229,1 pkt 1. - -
25. 24 stycznia 1988   Engelberg Gross-Titlis-Schanze 211,6 pkt 3. 3,4 pkt Jens Weißflog
26. 25 marca 1989   Planica Srednija Velikanka 207,2 pkt 2. 15,3 pkt Jens Weißflog
27. 26 marca 1989   Planica Bloudkova velikanka 218,0 pkt 3. 9,0 pkt Jens Weißflog
28. 4 grudnia 1989   Thunder Bay Normal Thunder 229,4 pkt 2. 6,0 pkt Risto Laakkonen
29. 10 grudnia 1989   Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 229,1 pkt 3. 7,5 pkt Ari-Pekka Nikkola
30. 16 grudnia 1989   Sapporo Miyanomori 214,6 pkt 2. 13,7 pkt Risto Laakkonen
31. 17 stycznia 1990   Zakopane Wielka Krokiew 204,0 pkt 2. 3,0 pkt Jens Weißflog
32. 4 marca 1990   Lahti Salpausselkä 217,5 pkt 1. - -
33. 7 marca 1990   Örnsköldsvik Paradiskullen 115,5 pkt 1. - -
34. 17 marca 1990   Raufoss Lønnbergbakken 218,2 pkt 1. - -
35. 1 grudnia 1990   Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 226,5 pkt 1. - -
36. 8 grudnia 1990   Thunder Bay Normal Thunder 224,7 pkt 1. - -
37. 9 grudnia 1990   Thunder Bay Big Thunder 213,7 pkt 1. - -
38. 31 grudnia 1990   Oberstdorf Schattenbergschanze 202,0 pkt 2. 1,9 pkt Jens Weißflog
39. 1 stycznia 1991   Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze 204,3 pkt 1. - -
40. 6 stycznia 1991   Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze 225,8 pkt 1. - -
41. 12 stycznia 1991   Oberhof Hans-Renner-Schanze 225,2 pkt 2. 8,3 pkt Dieter Thoma
42. 2 marca 1991   Lahti Salpausselkä 217,6 pkt 1. - -
43. 3 marca 1991   Lahti Salpausselkä 214,9 pkt 1. - -
44. 1 stycznia 1992   Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze 218,5 pkt 1. - -
45. 4 stycznia 1992   Innsbruck Bergisel 213,9 pkt 3. 15,1 pkt Toni Nieminen
46. 17 stycznia 1992   Sankt Moritz Olympiaschanze 214,1 pkt 1. - -
47. 19 stycznia 1992   Engelberg Gross-Titlis-Schanze 231,1 pkt 1. - -
48. 25 stycznia 1992   Oberstdorf Heini-Klopfer-Skiflugschanze 367,0 pkt 2. 2,5 pkt Werner Rathmayr
49. 26 stycznia 1992   Oberstdorf Heini-Klopfer-Skiflugschanze 364,0 pkt 2. 1,0 pkt Werner Rathmayr
50. 1 marca 1992   Lahti Salpausselkä 199,5 pkt 3. 43,5 pkt Toni Nieminen
51. 29 marca 1992   Planica Bloudkova velikanka 237,8 pkt 1. - -

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

edytuj
Sezon 1979/1980
                                                  punkty
- - - 68 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1980/1981
                                                punkty
- - 72 13 - - - - - 2 2 - - 21 3 - - 31 31 28 50 32 27 14 60
Sezon 1981/1982
                                            punkty
18 85 - 34 21 - - 25 6 - 5 5 12 10 12 3 5 4 29 10 11 21 71
Sezon 1982/1983
                                                  punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 37 15 7 24 19 24 10
Sezon 1983/1984
                                                punkty
29 29 27 12 5 17 8 34 - 24 10 - - 6 28 15 11 6 27 18 5 6 22 25 75
Sezon 1984/1985
                                          punkty
1 1 1 1 3 11 9 10 - 13 11 13 5 - 9 1 24 1 4 13 26 198
Sezon 1985/1986
                                                  punkty
- - 12 42 - 36 29 10 19 36 6 18 10 7 30 1 1 2 30 1 20 49 3 2 2 170
Sezon 1986/1987
                                            punkty
25 4 8 8 24 3 12 14 41 10 2 9 - - 18 - 2 3 1 14 8 1 177
Sezon 1987/1988
                                        punkty
40 19 29 12 - - 22 24 6 64 - 7 11 3 - - 64 45 - - 38
Sezon 1988/1989
                                        punkty
27 27 13 34 26 34 13 24 43 20 - - 22 38 - 11 6 - 2 3 56
Sezon 1989/1990
                                                  punkty
8 2 15 3 2 15 17 24 9 20 - - 2 4 6 64 13 5 39 1 1 7 1 4 4 236
Sezon 1990/1991
                                            punkty
1 12 1 1 8 26 2 1 13 1 2 6 19 1 1 12 15 25 12 5 18 21 260
Sezon 1991/1992
                                          punkty
4 14 - - 18 1 3 11 29 1 1 2 2 9 3 11 9 6 16 31 1 218
Legenda
 1   2   3   4–10   11–15   poniżej 15 
 –  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Kariera trenerska

edytuj

Andreas Felder po zakończeniu kariery sportowej rozpoczął karierę trenerską. W latach 1992–1997 pracował w reprezentacji Austrii w skokach narciarskich, a w latach 1995–1997 był w niej trenerem głównym[9][10]. Od 1997 do 2000 prowadził reprezentację Niemiec w kombinacji norweskiej[9]. Od 2000 do 2006 trenował reprezentację Austrii w kombinacji[9]. W latach 2014–2018 był trenerem kadry kobiet Austrii[10]. Od kwietnia 2018 do marca 2020 prowadził kadrę mężczyzn reprezentacji Austrii.

Sukcesy podopiecznych Feldera w Austrii w latach 1995–1997 oraz w latach 2018–2020 (chronologicznie)

Medal Zawodnik Zawody Rok
  Reinhard Schwarzenberger Turniej Czterech Skoczni 1996
  Andreas Goldberger Mistrzostwa świata w lotach 1996
  Andreas Goldberger Puchar Świata 1996
  Andreas Goldberger Puchar Świata w lotach 1996
    Austria Puchar Narodów 1996
  Andreas Goldberger Turniej Czterech Skoczni 1997
  Andreas Goldberger Mistrzostwa świata 1997
  Stefan Kraft Mistrzostwa świata 2019
    Austria Mistrzostwa świata 2019
  Stefan Kraft Raw Air 2019
  Stefan Kraft Puchar Świata 2019
  Stefan Kraft Willingen Five 2020
  Stefan Kraft Puchar Świata 2020
  Stefan Kraft Puchar Świata w lotach 2020
    Austria Puchar Narodów 2020

Przypisy

edytuj
  1. Skład drużyny: Ernst Vettori, Heinz Kuttin, Günther Stranner i Andreas Felder
  2. Skład drużyny: Heinz Kuttin, Ernst Vettori, Martin Höllwarth i Andreas Felder
  3. Skład drużyny: Hans Wallner, Hubert Neuper, Armin Kogler i Andreas Felder
  4. Skład drużyny: Armin Kogler, Richard Schallert, Ernst Vettori i Andreas Felder
  5. Skład drużyny: Andreas Felder, Armin Kogler, Günther Stranner i Ernst Vettori
  6. Skład drużyny: Ernst Vettori, Richard Schallert, Franz Neuländtner i Andreas Felder
  7. Skład drużyny: Andreas Felder, Werner Haim, Ernst Vettori i Franz Neuländtner
  8. Skład drużyny: Heinz Kuttin, Ernst Vettori, Stefan Horngacher i Andreas Felder
  9. a b c Andreas Felder wird neuer Coach der ÖSV-Skispringer [online], kurier.at, 20 kwietnia 2018 [dostęp 2019-03-22] (niem.).
  10. a b Skispringen: Andreas Felder ist neuer Cheftrainer der „Adler” [online], kleinezeitung.at, 20 kwietnia 2018 [dostęp 2019-03-22] (niem.).

Linki zewnętrzne

edytuj