Andrzej Rapacz

polski biathlonista

Andrzej Rapacz (ur. 1 września 1948 w Zakopanem, zm. 7 lutego 2022 w Kościelisku[1]) – polski biathlonista i biegacz narciarski, dwukrotny medalista mistrzostw świata.

Andrzej Rapacz
Data i miejsce urodzenia

1 września 1948
Zakopane

Data i miejsce śmierci

7 lutego 2022
Kościelisko

Klub

WKS Legia Zakopane

Wzrost

162 cm

Debiut w PŚ

13.01.1978, Ruhpolding (7. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

13.01.1978, Ruhpolding
(7. miejsce – b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
brąz Hämeenlinna 1971 sztafeta
brąz Anterselva 1975 sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Altenberg 1967 sztafeta
srebro Zakopane 1969 b.indywidualny
srebro Zakopane 1969 sztafeta

Kariera

edytuj

Pierwszy sukces osiągnął w 1967, kiedy na mistrzostwach świata juniorów w Altenbergu zdobył złoto w sztafecie, a w biegu indywidualnym był piąty. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata juniorów w Zakopanem był drugi w obu konkurencjach.

Podczas mistrzostw świata w Hämeenlinna w 1971 wraz z Aleksandrem Klimą, Józefem Różakiem i Józefem Stopką zdobył brązowy medal w sztafecie. Zajął tam także 16. miejsce w biegu indywidualnym. Wynik ten reprezentacja Polski w składzie: Jan Szpunar, Andrzej Rapacz, Ludwik Zięba i Wojciech Truchan powtórzyła na rozgrywanych w 1975 mistrzostwach świata w Anterselvie. Był też między innymi szósty w sztafecie podczas mistrzostw świata w Östersund w 1970 roku i dziewiąty w sprincie podczas mistrzostw świata w Ruhpolding dziewięć lat później.

W 1972 wystartował na igrzyskach olimpijskich w Sapporo, gdzie zajął 33. miejsce w biegu indywidualnym i siódme w sztafecie. Brał też udział w igrzyskach w Innsbrucku w 1976, zajmując 46. miejsce indywidualnie i dwunaste w sztafecie.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 13 stycznia 1978 w Ruhpolding, zajmując siódme miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze punkty. Nigdy nie stanął na podium zawodów tego cyklu, choć był między innymi dwukrotnie czwarty w sztafecie. W Pucharze Świata startował do 1980 roku.

W mistrzostwach Polski w biathlonie złoto zdobywał 17-krotnie, trzy razy zdobywał srebro. Zdobywał także medale w narciarstwie klasycznym: złote w sztafecie w latach 1969, 1971-1972 oraz srebrne w biegu na 15 km w latach 1969 i 1973 i sztafecie w latach 1968 i 1976.

Został odznaczony Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Po zakończeniu kariery pracował jako trener. Był żonaty, miał dwoje dzieci, mieszkał w Kościelisku[2].

Osiągnięcia

edytuj
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1972 Sapporo 33. nd. nd. nd. 7. nd.
1976 Innsbruck 46. nd. nd. nd. 12. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1970 Östersund 16. nd. nd. nd. 6. nd.
1971 Hämeenlinna 18. nd. nd. nd. 3. nd.
1974 Mińsk 19. 23. nd. nd. 11. nd.
1975 Anterselva 23. 15. nd. nd. 3. nd.
1976 Anterselva nd. 22. nd. nd. nd. nd.
1979 Ruhpolding 15. 9. nd. nd. 9. nd.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
1977/1978 ?
1978/1979 ?
1979/1980 ?

Miejsca na podium chronologicznie

edytuj

Rapacz nigdy nie stanął na podium indywidualnych zawodów PŚ.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj