Andy Ram
Andy Ram (ur. 10 kwietnia 1980 w Montevideo) – izraelski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w deblu i mikście.
Wimbledon 2013 | |
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
10 kwietnia 1980 |
Wzrost |
180 cm |
Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny |
1998 |
Zakończenie kariery |
2014 |
Trener |
Ronen Moralli |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 |
Najwyżej w rankingu |
187 (14 sierpnia 2000) |
Wimbledon |
1R (2004) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
19 |
Najwyżej w rankingu |
5 (7 lipca 2008) |
Australian Open |
W (2008) |
Roland Garros |
SF (2010) |
Wimbledon |
SF (2003) |
US Open |
SF (2009) |
Jego ojciec Ami (zm. w maju 2005) był piłkarzem, zawodnikiem klubu Beitar Jerozolima, matka pracowała jako dentystka dziecięca.
Kariera tenisowa
edytujKarierę zawodową rozpoczął w 1998 roku, a zakończył w 2014 roku[1].
Był tenisistą praworęcznym, wykonującym jednoręczny backhand. W grze pojedynczej pierwszy sukces odniósł w roku 1999, wygrywając rozgrywki z serii ITF Men’s Circuit w Stambule (F3). W sezonie 2000 wygrał turniej tej samej rangi w Mumbaju (F3) oraz odniósł pierwsze zwycięstwo w kategorii ATP Challenger Tour w Denver. Tegoż samego roku wywalczył tytuł ATP Challenger Tour w Bristol, a w sezonie 2006 wygrał rozgrywki ITF Men’s Circuit w Izraelu (F2). Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był w sierpniu 2000, na 187. miejscu.
W grze podwójnej Ram wygrał 19 turniejów rangi ATP World Tour. Większość z nich (15 turniejów) zwyciężył grając w parze z Jonatanem Erlichem. Do największych sukcesów deblowych Izraelczyka zalicza się zwycięstwo w deblowym Australian Open z 2008 roku, w grze wspólnie z Erlichem. W meczu finałowym pokonali francuski duet Arnaud Clément–Michaël Llodra 7:5, 7:6(4). Był również półfinalistą Wimbledonu z 2003 (z Erlichem) oraz US Open z 2009 (z Maksem Mirnym). W roku 2009 doszedł z Mirnym do finału deblowego turnieju ATP World Tour Finals, jednak pojedynek finałowy przegrał z parą Bob Bryan–Mike Bryan 6:7(5), 3:6. Wśród klasyfikacji deblistów najwyższą pozycję rankingową osiągnął w lipcu 2008, zajmując 5. pozycję.
Podczas igrzysk olimpijskich w Atenach (2004) i igrzysk olimpijskich w Londynie (2012) doszedł do ćwierćfinału gry podwójnej startując z Jonatanem Erlichem. W Pekinie (2008) debel Erlich–Ram odpadł w 1. rundzie.
Andy Ram był również dwukrotnym zwycięzcą wielkoszlemowych turniejów w grze mieszanej. Pierwszy triumf odniósł w roku 2006, wygrywając Wimbledon. Partnerką Izraelczyka była Wiera Zwonariowa, a w finale pokonał 6:3, 6:2 parę Venus Williams–Bob Bryan. Drugą wygraną odniósł na French Open 2007, będąc w parze z Nathalie Dechy. W pojedynku finałowym zwyciężyli zespół Katarina Srebotnik–Nenad Zimonjić 7:5, 6:3. Był również finalistą miksta podczas Wimbledonu z 2003 (grał razem z Anastasiją Rodionową) oraz Australian Open z 2009 (z Nathalie Dechy).
Od roku 2000 był regularnym reprezentantem Izraela w Pucharze Davisa. Do największych sukcesów Rama w tej konkurencji zalicza się awans wraz z drużyną (sezon 2008) do grupy światowej, w której gra 16 najlepszych męskich reprezentacji. W roku 2009 doszedł wspólnie z zespołem do półfinału rozgrywek grupy światowej, eliminując Szwecję i Rosję. Rundę o finał Izraelczycy przegrali z późniejszymi triumfatorami imprezy, Hiszpanami.
Finały w turniejach ATP World Tour
edytujLegenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (19–18)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 27 lipca 2003 | Indianapolis | Twarda | Mario Ančić | Diego Ayala Robby Ginepri |
2:6, 7:6(3), 7:5 |
Zwycięzca | 2. | 28 września 2003 | Bangkok | Twarda (hala) | Jonatan Erlich | Andrew Kratzmann Jarkko Nieminen |
6:3, 7:6(4) |
Zwycięzca | 3. | 12 października 2003 | Lyon | Dywanowa (hala) | Jonatan Erlich | Julien Benneteau Nicolas Mahut |
6:1, 6:3 |
Finalista | 1. | 11 stycznia 2004 | Ćennaj | Twarda | Jonatan Erlich | Rafael Nadal Tommy Robredo |
6:7(3), 6:4, 3:6 |
Finalista | 2. | 22 lutego 2004 | Rotterdam | Twarda (hala) | Jonatan Erlich | Paul Hanley Radek Štěpánek |
7:5, 6:7(5), 5:7 |
Zwycięzca | 4. | 10 października 2004 | Lyon | Dywanowa (hala) | Jonatan Erlich | Jonas Björkman Radek Štěpánek |
7:6(2), 6:2 |
Zwycięzca | 5. | 20 lutego 2005 | Rotterdam | Twarda (hala) | Jonatan Erlich | Cyril Suk Pavel Vízner |
6:4, 4:6, 6:3 |
Zwycięzca | 6. | 19 czerwca 2005 | Nottingham | Trawiasta | Jonatan Erlich | Simon Aspelin Todd Perry |
4:6, 6:3, 7:5 |
Finalista | 3. | 31 lipca 2005 | Los Angeles | Twarda | Jonatan Erlich | Rick Leach Brian MacPhie |
3:6, 4:6 |
Finalista | 4. | 14 sierpnia 2005 | Montreal | Twarda | Jonatan Erlich | Wayne Black Kevin Ullyett |
7:6(5), 3:6, 0:6 |
Finalista | 5. | 2 października 2005 | Bangkok | Twarda (hala) | Jonatan Erlich | Paul Hanley Leander Paes |
6:5(5), 1:6, 2:6 |
Finalista | 6. | 16 października 2005 | Wiedeń | Twarda (hala) | Jonatan Erlich | Mark Knowles Daniel Nestor |
3:5, 4:5(2) |
Zwycięzca | 7. | 8 stycznia 2006 | Adelaide | Twarda | Jonatan Erlich | Paul Hanley Kevin Ullyett |
7:6(4), 7:6(10) |
Finalista | 7. | 26 lutego 2006 | Rotterdam | Twarda (hala) | Jonatan Erlich | Paul Hanley Kevin Ullyett |
6:7(4), 6:7(2) |
Finalista | 8. | 14 maja 2006 | Rzym | Ceglana | Jonatan Erlich | Mark Knowles Daniel Nestor |
4:6, 7:5, 11–13 |
Zwycięzca | 8. | 25 czerwca 2006 | Nottingham | Trawiasta | Jonatan Erlich | Igor Kunicyn Dmitrij Tursunow |
6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 9. | 28 sierpnia 2006 | New Haven | Twarda | Jonatan Erlich | Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski |
6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 10. | 1 października 2006 | Bangkok | Twarda (hala) | Jonatan Erlich | Andy Murray Jamie Murray |
6:2, 2:6, 10–4 |
Finalista | 9. | 4 marca 2007 | Las Vegas | Twarda | Jonatan Erlich | Bob Bryan Mike Bryan |
6:7(6), 2:6 |
Finalista | 10. | 18 marca 2007 | Indian Wells | Twarda | Jonatan Erlich | Martin Damm Leander Paes |
4:6, 4:6 |
Finalista | 11. | 5 sierpnia 2007 | Waszyngton | Twarda | Jonatan Erlich | Bob Bryan Mike Bryan |
6:7(5), 6:3, 7–10 |
Zwycięzca | 11. | 19 sierpnia 2007 | Cincinnati | Twarda | Jonatan Erlich | Bob Bryan Mike Bryan |
4:6, 6:3, 13–11 |
Zwycięzca | 12. | 26 stycznia 2008 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jonatan Erlich | Arnaud Clément Michaël Llodra |
7:5, 7:6(4) |
Zwycięzca | 13. | 23 marca 2008 | Indian Wells | Twarda | Jonatan Erlich | Daniel Nestor Nenad Zimonjić |
6:4, 6:4 |
Finalista | 12. | 3 sierpnia 2008 | Cincinnati | Twarda | Jonatan Erlich | Bob Bryan Mike Bryan |
6:4, 6:7(2), 7–10 |
Zwycięzca | 14. | 12 października 2008 | Wiedeń | Twarda (hala) | Maks Mirny | Philipp Petzschner Alexander Peya |
6:1, 7:5 |
Zwycięzca | 15. | 26 października 2008 | Lyon | Dywanowa (hala) | Michaël Llodra | Stephen Huss Ross Hutchins |
6:3, 5:7, 10–8 |
Finalista | 13. | 22 lutego 2009 | Marsylia | Twarda (hala) | Julian Knowle | Arnaud Clément Michaël Llodra |
3:6, 6:3, 8–10 |
Finalista | 14. | 22 marca 2009 | Indian Wells | Twarda | Maks Mirny | Mardy Fish Andy Roddick |
6:3, 1:6, 12–14 |
Zwycięzca | 16. | 6 kwietnia 2009 | Miami | Twarda | Maks Mirny | Ashley Fisher Stephen Huss |
6:7(4), 6:2, 10–7 |
Finalista | 15. | 16 sierpnia 2009 | Montreal | Twarda | Maks Mirny | Mahesh Bhupathi Mark Knowles |
4:6, 3:6 |
Finalista | 16. | 29 listopada 2009 | Londyn | Twarda (hala) | Maks Mirny | Bob Bryan Mike Bryan |
6:7(5), 3:6 |
Finalista | 17. | 14 listopada 2010 | Paryż | Twarda (hala) | Mark Knowles | Mahesh Bhupathi Maks Mirny |
5:7, 5:7 |
Zwycięzca | 17. | 18 czerwca 2011 | Eastbourne | Trawiasta | Jonatan Erlich | Grigor Dimitrow Andreas Seppi |
6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 18. | 27 sierpnia 2011 | Winston-Salem | Twarda | Jonatan Erlich | Christopher Kas Alexander Peya |
7:6(2), 6:4 |
Finalista | 18. | 8 stycznia 2012 | Ćennaj | Twarda | Jonatan Erlich | Leander Paes Janko Tipsarević |
4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 19. | 6 maja 2012 | Belgrad | Ceglana | Jonatan Erlich | Martin Emmrich Andreas Siljeström |
4:6, 6:2, 10–6 |
Gra mieszana (2–2)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 6 lipca 2003 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Anastasija Rodionowa | Martina Navrátilová Leander Paes |
3:6, 3:6 |
Zwycięzca | 1. | 9 lipca 2006 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Wiera Zwonariowa | Venus Williams Bob Bryan |
6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 10 czerwca 2007 | French Open, Paryż | Ceglana | Nathalie Dechy | Katarina Srebotnik Nenad Zimonjić |
7:5, 6:3 |
Finalista | 2. | 1 lutego 2009 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Nathalie Dechy | Sania Mirza Mahesh Bhupathi |
3:6, 1:6 |
Przypisy
edytuj- ↑ Rafał Smoliński: Paul Capdeville i Andy Ram ogłosili zakończenie zawodowej kariery (wideo). sportowefakty.pl, 2014-05-04. [dostęp 2014-05-04]. (pol.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-31] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-31] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-31] (ang.).