Biologia medyczna

dyscyplina naukowa z pogranicza biologii i medycyny, obejmująca działy nauki i techniki posiadające zwykle w nazwie przedrostek "bio-", znajdujące jednocześnie zastosowanie w ochronie zdrowia i/lub diagnostyce laboratoryjnej.

Biologia medyczna – dyscyplina naukowa z pogranicza biologii i medycyny, obejmująca działy nauki i techniki posiadające zwykle w nazwie przedrostek "bio-", znajdujące jednocześnie zastosowanie w ochronie zdrowia[1] i/lub diagnostyce laboratoryjnej[2]. Biologia medyczna od kilku lat stanowi osobny kierunek nauczania na poziomie uniwersyteckim[3][4][5] i doktoranckim[6][7], jak również specjalizację wielu zakładów naukowo-badawczych[8][9][10][11][12][13][14][15].

Alternatywne nazewnictwo dziedzin biologicznych mających zastosowanie w medycynie (podział w zależności od profilu i przedmiotu zainteresowań)[9][16][17]:

Działy specjalizacji biologia medyczna

edytuj

Działy związane z metodologią biologii molekularnej

edytuj

Dyscypliny związane z biologią medyczną i wykorzystujące metodologię biologii molekularnej stanowią podstawę naukowo-technologiczną rozwijającej się medycyny molekularnej[19]. Biologia molekularna znajduje zastosowanie w ochronie zdrowia, w metodach analitycznych, diagnostycznych i terapeutycznych, na poziomie genomu, transkryptomu, proteomu i metabolomu pojedynczej komórki. Metody biologii molekularnej wykorzystywane są w badaniach zależności między strukturą różnych cząsteczek a ich funkcją w komórce, umożliwiają przewidywanie fizjologicznych/patologicznych konsekwencji mutacji/zmian genetycznych, badanie przepływu informacji między poszczególnymi strukturami molekularnymi: DNARNAbiałko – przewidywany efekt biologiczny (cecha), dostarczają narzędzi do tworzenia nowej predykcyjnej i prewencyjnej medycyny molekularnej[20], a w przyszłości umożliwią prowadzenie rutynowych zabiegów polegających na ukierunkowanej zmianie procesów biologicznych wybranych komórek (np rutynowej terapii genowej). Technologie wykorzystujące metody biologii molekularnej umożliwiły pozytywne zakończenie jednego z największych, wieloletnich programów międzynarodowych Projektu Poznania Ludzkiego Genomu (en. Human Genome Project, HUGO Project[21][22]), jak również rozpoczęcie bardziej skomplikowanego technologicznie projektu "TCGA" budowania atlasu genomu raka (en. The Cancer Genome Atlas)[23][24]. Metody biologii molekularnej znajdują swoje zastosowanie zarówno w badaniach naukowych jak i w wynikających z nich aplikacjach medycznych i diagnostycznych[25][26][27][28][29]

biochemia

edytuj

Dział: biochemia, wykorzystywana również powszechnie w ochronie zdrowia i diagnostyce laboratoryjnej, gdzie nacisk kładzie się na badanie chemicznych właściwości cząsteczek występujących w organizmach żywych (głównie organicznych), jakościową oraz ilościową analizę biochemiczną, oznaczanie aktywności enzymatycznej itp.[30][31]

biofizyka

edytuj

Dział: biofizyka, zwłaszcza molekularna, wykorzystywana w ochronie zdrowia np. w celu: oceny wpływu fizykochemicznych właściwości oddziaływania powierzchni komórek z innymi komórkami jak również z różnymi biomateriałami, stosowania terapii fotodynamicznych nowotworów, badania wewnątrzkomórkowych zjawisk energetycznych i mechanicznych, diagnostyki z wykorzystaniem zjawiska Elektronowego Rezonansu Magnetycznego (EMR) jak również Magnetycznego Rezonansu Jądrowego (MNR)[32].

biologia komórki

edytuj

Dział: biologia komórki, wykorzystywana w ochronie zdrowia np. w celu: analizy morfometrycznej, parametrów przyżyciowych komórek i tkanek, zajmująca się hodowlą komórkową w tym keratynocytów (hodowla skóry dla pacjentów po oparzeniach), diagnostyką przyżyciową komórek (np namnażaniem wyselekcjonowanej puli komórek o określonych parametrach lub namnażaniem komórek w celu diagnostyki wewnątrzkomórkowych pasożytów, bakterii i wirusów) badaniami nad hodowlą komórek, tkanek i narządów do transplantacji, terapią ex-vivo, badaniem komórek nowotworowych[33][34],

biotechnologia

edytuj

Dział: biotechnologia, znajdująca zastosowanie w ochronie zdrowia i diagnostyce laboratoryjnej, obejmująca opracowywanie i wdrażanie technologii związanych z profilaktyką, diagnostyką i terapią chorób w tym genetycznych jak również zakaźnych, umożliwia rozwój technologii molekularnych na rzecz mikrobiologii, wirusologii i parazytologii, opracowywanie nowoczesnych metod i systemów diagnostycznych, opracowywanie technologii biofarmaceutycznych (np. leków białkowych jak insulina, hormon wzrostu, leki genetyczne tj. aptamer pegaptanib stosowany w leczeniu zwyrodnienia plamki żółtej związanej z wiekiem (AMD)[35]). Biotechnologia wraz z bioinformatyką mają największy wpływ na postęp technologiczny biomedycyny[18][36][37],

bioinformatyka

edytuj

Dział: bioinformatyka medyczna, intensywnie rozwijający się dział biologii medycznej (mierzony liczbą publikacji bioinformatycznych)[38] mający zastosowanie w ochronie zdrowia, a zwłaszcza w badaniach in silico genomu, transkryptomu, proteomu i metabolomu komórki jak również w diagnostyce laboratoryjnej np. w analizie mikromacierzy ekspresyjnych, analizie wyników badań spektrometrii masowej. Bioinformatyka ma również zastosowanie w medycznym modelowaniu biologicznym w tym przewidywania aktywności substancji farmaceutycznych, budowie użytecznych wizualizacji anatomicznych i funkcjonalnych, medycynie obrazowej i tworzeniu coraz bardziej użytecznego w ochronie zdrowia oprogramowania bio-medycznego[39][40][41],

biologia systemowa

edytuj

Dział: biologia systemowa, zajmującą się badaniem złożonych oddziaływań i zależności genomu transkryptomu, proteomu i metabolomu na poziomie wzajemnego oddziaływania poszczególnych szlaków sygnałowych, oddziaływań całych systemów funkcjonalnych komórki i organizmu[42][43],

nanobiotechnologia

edytuj

Dział: nanobiotechnologia medyczna, dział biotechnologii zajmujący się tworzeniem struktur/urządzeń o rozmiarach nanometrycznych (na poziomie pojedynczych atomów i cząsteczek)[44][45][46],

tkankowa bioinżynieria materiałowa

edytuj

Dział: tkankowa bioinżynieria materiałowa, mająca zastosowanie w ochronie zdrowia przez opracowywanie materiałów biomedycznych nowej generacji, określania właściwości i przydatności różnych biomateriałów do bezpośredniego zastosowania w organizmie człowieka lub też dla działu biologii komórki (np. kolagenowe trójwymiarowe hodowle komórkowe)[47][48]

molekularna laboratoryjna biologia medyczna

edytuj

Dział: molekularna laboratoryjna biologia medyczna – dział diagnostyki laboratoryjnej, wykorzystującej metody biologii molekularnej, w tym amplifikacji DNA/RNA, technik immunohistochemicznych, spektrometrii masowej białek i metabolitów, mikromacierzy ekspresyjnych, SNP, sekwencjonowania genomowego[49], sekwencjonowanie białek itp.[50][51][52]

terapia molekularna

edytuj

Dział: terapia molekularna, rozwijający się coraz intensywniej dział operujący wiedzą w zakresie biologii molekularnej (etap opracowania technologicznego) i medycyny molekularnej (etap badań klinicznych)[53][54],

Biologia medyczna oparta na metodach biologii molekularnej łączy w sobie wszystkie zagadnienia rozwijającej się medycyny molekularnej, obejmującej wielkoskalowe zależności strukturalne i funkcjonalne między genomem, transkryptomem, proteomem i metabolomem człowieka, stanowiące podstawę systemu kształcenia w naukach biomedycznych, zwłaszcza w kierunkach nazywanych często "life science”.

Działy związane z biologią klasyczną

edytuj
  • cytologia
  • fizjologia człowieka
  • fizjologia rozwoju z embriologią
  • fizjologia żywienia – nauczanie na tym kierunku obejmuje też elementy toksykologi, parazytologii i ekologii; absolwenci znajdują zatrudnienie w przemyśle farmaceutycznym, medycznym i spożywczym jak też laboratoriach medycznych oraz placówkach dydaktycznych i naukowo badawczych;

Działy biologii, mające szczególne zastosowanie w ochronie zdrowia

edytuj

Działy te wyodrębniane są z biologii medycznej jako zupełnie niezależne dziedziny mające zastosowanie w ochronie zdrowia i diagnostyce laboratoryjnej.

Biomedycyna, w której skład wchodzą wymienione powyżej działy biologii medycznej, została również ujęta w Konwencji o Prawach Człowieka i Biomedycynie (Europejskiej Konwencji Bioetycznej).

Zagadnienia formalno-prawne

edytuj

Komitet Badań Naukowych

edytuj
  • Termin biologia medyczna pojawia się w 1999 r. w wykazie dyscyplin naukowych według klasyfikacji KBN[55], wyszczególnionym w uchwale nr 24/99 Komitetu Badań Naukowych z dnia 15 września 1999 r., gdzie wyszczególniono: „…5/ Zespół Nauk Medycznych (P-5):…” z dyscypliną „… P-5.2 biologia medyczna, w tym: anatomia, cytologia, fizjologia, embriologia, biochemia w medycynie, genetyka człowieka, histologia, immunologia medyczna, mikrobiologia lekarska …”, jak również „…4/ Zespół Nauk Biologicznych, Nauk o Ziemi i Ochrony środowiska (P-4): P-4.1 biologia molekularna, biochemia, biofizyka, biotechnologia z inżynierią genetyczną,…”.
  • Określenie biologia medyczna pojawia się ponownie w 2003 r. w wykazie dyscyplin naukowych według klasyfikacji KBN[56], załączonym do uchwały nr 36/2003 Komitetu Badań Naukowych z dnia 18 września 2003 r. w sprawie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych należących do właściwości poszczególnych zespołów Komitetu Badań Naukowych piątej kadencji, gdzie na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o Komitecie Badań Naukowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 33, poz. 389 i z 2003 r. Nr 39, poz. 335) wyszczególniono pod numerem 57 dyscyplinę biologia medyczna.

Standardy kształcenia według MNiSW

edytuj
  • W załączniku nr 58 dotyczącym standardów kształcenia w zakresie lekarskiego kierunku studiów[57] przedstawiono oficjalną definicję treści i spodziewanych efektów kształcenia w zakresie biologii medycznej, która została załączona do Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 lipca 2007 r. w sprawie standardów kształcenia dla poszczególnych kierunków oraz poziomów kształcenia, a także trybu tworzenia i warunków, jakie musi spełniać uczelnia, by prowadzić studia międzykierunkowe oraz makrokierunki (Dz. U. z dnia 13 września 2007 r.)[58], zgodnie z art. 9 pkt 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365, z późn. zm.2). Załącznik nr 58 do wymienionego powyżej rozporządzenia zawiera uporządkowane kolejno: „… III. Ramowe treści kształcenia, 3. Treści i efekty kształcenia, A. Grupa treści podstawowych, 3. Kształcenie w zakresie biologii medycznej…”, gdzie zapisano: „Treści kształcenia: Struktura i funkcje genów u Prokaryota i Eukaryota. Genetyka populacyjna. Genetyka rozwoju. Ekogenetyka. Elementy biotechnologii. Parazytologia lekarska – układ pasożyt – żywiciel. Cykle rozwojowe pasożytów człowieka. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia genetycznej regulacji u wirusów i bakterii – organizmów prokariotycznych o nieskomplikowanej budowie genomu; rozumienia złożonej budowy i funkcji genomu organizmów eukariotycznych; oceny wpływu zanieczyszczenia środowiska czynnikami mutagennymi i kancerogennymi na organizm człowieka; rozumienia oddziaływania mutagenów z genomem człowieka; wykorzystywania podstawowych metod biologii molekularnej; rozpoznawania najczęściej spotykanych pasożytów człowieka w oparciu o znajomość ich budowy, cykli życiowych oraz podstawowych objawów chorobowych przez nie wywołanych.”. Kształcenie w zakresie biologii medycznej na kierunku lekarskim przewiduje 60 godzin.
  • W załączniku nr 3 Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 lipca 2007 r. dotyczącego standardów kształcenia w zakresie kierunku analityki medycznej[59], w rozdziale II „Kwalifikacje absolwenta” wymieniono biologię medyczną jako jedną z dziedzin, w których absolwent analityki medycznej powinien uzyskać kwalifikacje zawodowe: „…Absolwent jest przygotowany do pracy w: medycznych laboratoriach diagnostycznych; zakładach opieki zdrowotnej prowadzących badania kliniczne; instytutach naukowo-badawczych i ośrodkach badawczo-rozwojowych; jednostkach kontrolno-pomiarowych i laboratoriach z dziedziny biologii i genetyki medycznej, higieny ogólnej, kontroli i badania żywności oraz ochrony środowiska; urzędach i instytucjach państwowych oraz samorządowych działających w dziedzinie biologii medycznej i ochrony zdrowia…”.
  • Z kolei w załączniku nr 12 Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 lipca 2007 r. dotyczącego standardów kształcenia w zakresie kierunku biologia[60], w rozdziale „… III. Ramowe treści kształcenia, 3. Treści i efekty kształcenia, B. Grupa treści kierunkowych, 1. Kształcenie w zakresie biologii molekularnej i podstaw biotechnologii…”, stanowiącym podstawę naukowo-technologiczną biologii medycznej i rozwijającej się medycyny molekularnej, podkreślono zastosowanie tego kierunku w ochronie zdrowia i diagnostyce laboratoryjnej: „Treści kształcenia: Molekularna organizacja komórki. Struktura i funkcje białek, kwasów nukleinowych, lipidów i węglowodanów. Budowa i funkcja enzymów. Metabolizm -lokalizacja, regulacja i integracja procesów komórkowych. Zaburzenia metabolizmu. Replikacja DNA. Mutacje i naprawa DNA. Rekombinacja genetyczna. Kod genetyczny. Ekspresja genów i jej regulacja. Metody analizy genetycznej. Chromosomowa teoria dziedziczenia. Dziedziczenie pozachromosomowe. Genomika i proteomika. Molekularne podstawy chorób dziedzicznych i nowotworowych. Inżynieria genetyczna i jej podstawowe narzędzia. Diagnostyka molekularna. Terapia genowa. Budowa i zróżnicowanie mikroorganizmów. Fizjologia drobnoustrojów. Wirusologia molekularna. Molekularne podstawy patogenezy mikroorganizmów. Molekularne i komórkowe podstawy odpowiedzi immunologicznej. Tolerancja i nadwrażliwość immunologiczna. Szczepienia i przeszczepy. Biotechnologiawykorzystanie organizmów w medycynie, rolnictwie, przemyśle i ochronie środowiska. Organizmy modyfikowane genetycznie. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: posługiwania się podstawowymi technikami biochemicznymi, genetycznymi, mikrobiologicznymi i immunologicznymi; rozumienia molekularnych podstaw funkcjonowania organizmów prokariotycznych i eukariotycznych; rozumienia możliwości wykorzystywania materiału biologicznego w medycynie, rolnictwie, przemyśle i ochronie środowiska.” Natomiast w punkcie „13. Kształcenie w zakresie genetyki człowieka: Treści kształcenia: Budowa genomu człowieka. Metody badań stosowane w genetyce człowieka – różnice w stosunku do metod używanych w genetyce innych organizmów. Molekularne podstawy zaburzeń genetycznych u człowieka – metody ich wykrywania. Występowanie chorób genetycznych człowieka w różnych populacjach. Możliwości leczenia chorób genetycznych. Różnorodne praktyczne zastosowania metod genetyki molekularnej człowieka – zapłodnienie in vitro, diagnostyka prenatalna, medycyna sądowa. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia specyfiki genomu człowieka i metod stosowanych w genetyce człowieka; rozumienia przyczyn zaburzeń genetycznych człowieka i możliwości ich leczenia; praktycznego wykorzystywania genetyki molekularnej człowieka.”
  • W załączniku nr 13 Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 lipca 2007 r. dotyczącego standardów kształcenia w zakresie kierunku biotechnologia[61], w rozdziale „… III. Ramowe treści kształcenia, 3. Treści i efekty kształcenia, B. Grupa treści kierunkowych, 2. Kształcenie w zakresie biologicznych aspektów biotechnologii…”, stanowiącym podstawę naukowo-technologiczną biologii medycznej i rozwijającej się medycyny molekularnej, podobnie jak w przypadku kierunku biologia podkreślono zastosowanie tej dziedziny w ochronie zdrowia i diagnostyce laboratoryjnej: „Treści kształcenia: Izolacja, identyfikacja i określanie właściwości pojedynczych substancji biologicznie aktywnych. Właściwości enzymów i możliwości ich wykorzystania do prowadzenia procesów biotechnologicznychanaliza i przygotowanie do zastosowań przemysłowych i medycznych. Techniki molekularne i technologie wykorzystywane w badaniach materiału genetycznego: PCR, klonowanie i sekwencjonowanie DNA, analizy genowe i genomowe. Mikroorganizmy o znaczeniu przemysłowym. Techniki sterowania metabolizmem komórkowym u różnych organizmów.Dodatkowo na studiach licencjackich: projektowanie i wykonywanie manipulacji na materiale genetycznym. Wykorzystywanie danych molekularnych w badaniach biologicznych i medycznych. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia możliwości wykorzystania materiału biologicznego w biotechnologii – od pojedynczych cząsteczek, poprzez kompleksy cząsteczki, makrocząsteczki do organizmów jednokomórkowych i wielokomórkowych; stosowania podstawowych technik eksperymentalnych i laboratoryjnych biologii molekularnej.”

Specjalizacje

edytuj

Instytucje

edytuj

Naukowe, medyczne i formalno-prawne zagadnienia dotyczące biologii medycznej stanowią przedmiot zainteresowania wielu jednostek oraz instytucji w Polsce:

  • Powołany decyzją PAN Instytut Biologii Medycznej PAN[63][64],
  • Komitet Biotechnologii Medycznej Polskiej Akademii Nauk[65],
  • Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej] w Sosnowcu – uprawnienia nadawania tytułu doktora w dyscyplinie: biologia medyczna[66],
  • Katedra Biochemii Klinicznej Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego[67],
  • Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego[68],
  • Katedra Biologii Medycznej Wydziału Nauk Medycznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego[69],
  • Zakład Biologii Medycznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego[70],
  • Katedra Biologii Medycznej Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy[71],
  • Samodzielna Pracownia Biologii Medycznej Pomorskiej Akademii Medycznej[72],
  • Centrum Egzaminów Medycznych (CEM) w Łodzi[73],
  • Polska Federacja Biotechnologii[74],
  • Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego[75],
  • Ministerstwo Zdrowia[76],

Zobacz też

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Lista ekspertów. cmkp.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-09)]. dziedzin mających zastosowanie w ochronie zdrowia
  2. a b Lista dziedzin. cmkp.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-01)]. mających zastosowanie w diagnostyce laboratoryjnej według CMKP
  3. Biologia medyczna jako kierunek nauczania na poziomie studiów wyższych:UMK
  4. PAM
  5. a b UJ
  6. Biologia medyczna jako specjalność/specjalizacja na poziomie studiów doktoranckich:CMKP
  7. a b SUM
  8. Biologia medyczna i nauki bio-medyczne jako specjalizacje zakładów naukowo-badawczych: UWM
  9. a b c CBM PAN
  10. a b WUM
  11. UMK
  12. PAM
  13. CM-UJ
  14. a b KB-PAN
  15. a b LBM-CMKP. [dostęp 2010-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-10)].
  16. Biomedycyna. portalwiedzy.pan.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-07)]. – dziedziny – rys historyczny
  17. a b CMKP. [dostęp 2010-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-25)].
  18. a b biotechnologia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2010-09-19].
  19. medycyna molekularna, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2010-09-19].
  20. Metody biologii molekularnej w badaniach raka nerki
  21. Human Genome Project
  22. Human Genome Organization
  23. The Cancer Genome Atlas – projekt opracowania atlasu genomu raka
  24. Wyśledzić złe geny raka – archiwum Rzeczpospolitej
  25. Biologia molekularna w medycynie, pod redakcją Jerzego Bala, PWN 2008
  26. Biologia molekularna. Krótkie wykłady P.C. Turner, A.G. McLennan, A.D. Bates, M.R.H. White, tytuł oryginalny: Instant Notes in Molecular Biology, PWN 2007
  27. Programy kształcenia ustawicznego w zakresie Technik biologii molekularnej znajdujących zastosowanie w diagnostyce laboratoryjnej Uniwersytet Medyczny w Łodzi
  28. Program konferencji. gcppl.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-12)]. – Metody biologii molekularnej w medycznej diagnostyce laboratoryjnej
  29. Laboratorium Biologii Molekularnej. cmkp.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-06)]. Zakładu Biochemii i Biologii Molekularnej CMKP
  30. Biochemia, Jeremy M. Berg, Lubert Stryer, John L. Tymoczko, tytuł oryginalny: Biochemistry, Fifth edition, 2002 W.H. Freeman and Company, New York and Basingstoke, PWN 2007
  31. Biochemia Harpera Ilustrowana, tytuł oryginalny: HARPER'S ILUSTRATED BIOCHEMISTRY, Murray Robert K., Granner Daryl K., Rodwell Victor W., przekład: Kokot Franciszek, Koj Aleksander, Kozik Andrzej, PWN 2008
  32. Biofizyka molekularna, PWN 2010
  33. Podstawy biologii komórki, tytuł oryginalny: Essential Cell Biology, Second Edition, Bruce Alberts et al., Tłumaczenie: Hanna Kmita, Przemysław Wojtaszek, PWN 2007
  34. Zakład Biologii Komórki UJ
  35. Nowoczesne metody leczenia zwyrodnienia plamki związanej z wiekiem
  36. Najważniejsze zadania biotechnologii medycznej w Polsce, Komitet Biotechnologii PAN
  37. Biotechnologia molekularna, pod redakcją Jerzego Buchowicza,PWN 2009
  38. Pubmed NCBI
  39. Bioinformatyka i ewolucja molekularna, tytuł oryginalny: Bioinformatics and Molecular Evolution, Paul G. Higgs, Teresa K. Attwood, PWN 2008
  40. Bioinformatyka i Biologia systemów UW. [dostęp 2010-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)].
  41. Zakład bioinformatyki i telemedycyny CM-UJ
  42. Biologia systemowa w projekcie DrugDiscovery@Home. [dostęp 2010-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-10)].
  43. Pracownia bioinformatyki i biologii systemowej PAN
  44. Akceleratory biomedyczne -Waldemar Scharf, PWN 1994
  45. Nanotechnologie, tytuł oryginalny: Nanoscale Science and Technology, redakcja naukowa: R.W. Kelsall, I.W. Hamley, M. Geoghegan, PWN 2008
  46. Nanotechnologia literatura dziedzinowa Zakładu Bioinżynierii UZ
  47. Inżynieria tkankowa – przegląd
  48. Fundacja Rozwoju Kardiochirurgii – inżynieria tkankowa
  49. Sekwencjonowanie Genomu -publikacja prasowa
  50. Diagnostyka molekularna -artykuł
  51. Współczesna diagnostyka molekularna – artykuł
  52. Uniwersytet Medyczny w Poznaniu – Diagnostyka molekularna. [dostęp 2010-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-31)].
  53. Terapia genowa, PWN, pod redakcją Stanisława Szali
  54. Biologia Molekularna w Medycynie pod redakcją Jerzego Bala, PWN 2008
  55. Biologia medyczna w wykazie dyscyplin naukowych według klasyfikacji KBN – 1999 r.. kbn.icm.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-15)].,
  56. Biologia medyczna w wykazie dyscyplin naukowych według klasyfikacji KBN – 2003 r.. kbn.icm.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-15)].,
  57. Załącznik nr 54 – Standardy kształcenia dla kierunku studiów: Kierunek Lekarski. [dostęp 2013-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-31)].
  58. Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. bip.nauka.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-06)]. z dnia 12 lipca 2007 r. w sprawie standardów kształcenia dla poszczególnych kierunków oraz poziomów kształcenia
  59. Załącznik nr 3 – Standardy kształcenia dla kierunku studiów: Analityka Medyczna. [dostęp 2013-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-31)].
  60. Załącznik nr 12 – Standardy kształcenia dla kierunku studiów: Biologia. [dostęp 2009-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-04)].
  61. Załącznik nr 13 – Standardy kształcenia dla kierunku studiów: Biotechnologia. [dostęp 2010-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-08)].
  62. UMK. [dostęp 2010-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-11)].
  63. Instytut Biologii Medycznej PAN
  64. Powołanie Instytutu Biologii Medycznej PAN,
  65. KB- Komitet Biotechnologii Medycznej Polskiej Akademii Nauk,
  66. Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej w Sosnowcu – uprawnienia nadawania tytułu dr hab. w dyscyplinie biologia medyczna,
  67. Katedra Biochemii Klinicznej Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego,
  68. Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego,
  69. Katedra Biologii Medycznej Wydziału Nauk Medycznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego,
  70. Zakład Biologii Medycznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego,
  71. Katedra Biologii Medycznej Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy,
  72. Samodzielna Pracownia Biologii Medycznej – Pomorska Akademia Medyczna,
  73. Centrum Egzaminów Medycznych w Łodzi,
  74. Polska Federacja Biotechnologii,
  75. , Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego,
  76. Ministerstwo Zdrowia ,