Cheerleading (ang. przewodzenie dopingowaniu) – zorganizowane układy składające się z elementów gimnastyki, tańca i akrobacji wykonywane w celu kibicowania zespołom sportowym w czasie meczów. Także osobna dyscyplina sportu. Cheerleading najpopularniejszy jest w Stanach Zjednoczonych, ale przyjął się też w wielu innych krajach.

Cheerleading
Ilustracja
Cheerleaderki w czasie rozgrzewki w typowych współczesnych strojach
Charakterystyka
Rodzaj sportu

zespołowa, oparta na ruchu naturalnym

Cheerleaderka w roku 1906. Ubranie nie różniło się od codziennego
Cheerleaderki w roku 1948 miały długie spódnice

W USA ta forma dopingu związana jest przede wszystkim z futbolem amerykańskim i z koszykówką. W sportach takich jak piłka nożna, hokej na lodzie, siatkówka czy wrestling występuje rzadko. W baseballu jedyną drużyną wspieraną przez cheerleaderkiMiami Marlins.

Jest on również uznawany według wielu czasopism oraz internetu za sport ekstremalny (z uwagi na dużą liczbę wypadków[1]), stąd regulacje dotyczące bezpieczeństwa[2].

Od 2013 roku Międzynarodowa Unia Cheerleadingu (ICU) jest członkiem SportAccord – międzynarodowej federacji sportowej uznanej przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski na podstawie Karty Olimpijskiej[3]. Polskim przedstawicielem w ICU jest Polski Związek Sportowy Cheerleadingu – www.pzsc.pl

Historia

edytuj

Początki cheerleadingu datuje się na lata 80. XIX wieku, gdy na Princeton University okrzykami wspierano miejscowy zespół futbolu amerykańskiego. W roku 1894 absolwent Princeton Thomas Peebles wprowadził ideę zorganizowanego dopingowania do Uniwersytetu Minnesoty. W 1898 student Johnny Campbell zaczął dyrygować dopingiem stojąc przed kibicami. W ten sposób został pierwszym cheerleaderem (dosł. przewodzącym dopingowaniu).

Choć obecnie szacuje się, że 97% osób zajmujących się cheerleadingiem w USA to kobiety, idea ta rozpoczęła się od zespołów męskich. Panie zaczęły brać udział w zorganizowanym dopingu w latach 20. XX wieku w związku z ograniczoną możliwością uprawiania odpowiednich dla nich sportów na uczelniach. W tym samym okresie do zorganizowanego kibicowania dołączono elementy gimnastyki i akrobacji.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. L.B. Straus, Cheerleading: High Rates of Catastrophic Injuries and Concussions, momsteam.com, 16.09.2013 [dostęp: 23.01.2016]
  2. Zasady Bezpieczeństwa, [w:] Polskie Stowarzyszenie Cheerleaders, Przepisy Turniejowe, 7 listopada 2018.
  3. M. Broda, Cheerleaderka – sportowiec czy rozrywka dla jaskiniowców?, prawosportowe.pl, 20.01.2016 [dostęp: 23.01.2016]

Linki zewnętrzne

edytuj