Dacnonyphatakson owadów z rzędu motyli i podrzędu Glossata.

Dacnonypha
Hinton, 1946
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

(bez rangi) Dicondylia
(bez rangi) owady uskrzydlone
Infragromada

nowoskrzydłe

Nadrząd

Endopterygota

(bez rangi) Panorpida
(bez rangi) Amphiesmenoptera
Rząd

motyle

(bez rangi) Angiospermivora
(bez rangi) Glossata
(bez rangi) Dacnonypha

Takson ten wprowadzony został przez H.E. Hintona w 1946 roku dla określenia jednostki rangi wyższej od nadrodziny i obejmującej Eriocraniidae[1]. W 1973 roku Dacnonypha miały rangę podrzędu obejmującego rodziny Eriocraniidae (włącznie z Acanthopteroctetes), Neopseustidae, Mnesarchaeidae, Agathiphagidae oraz odkryte w tymże roku przez I.F.B. Commona Lophocoronidae[2].

Dalsze badania wykazały brak monofiletyzmu takiej grupy. Agathiphagidae znalazły się w nowym podrzędzie Aglossata, a Neopseustidae w Myoglossata[3][1]. W 2003 N.P. Kristensen odrzucił nazwę Dacnonypha, gdyż z jego badań morfologicznych wynikało, że Eriocraniidae nie tworzą z żadną inną rodziną odrębnej jednostki monofiletycznej, a raczej są grupą siostrzaną dla wszystkich pozostałych Glossata, określanych jako Coelolepida[1]. Taki układ potwierdzała również analiza molekularno-morfologiczna Wiegmanna i innych z 2002 roku[4]. Jednak jeszcze w 2008 roku w encyklopedii pod redakcją J.L. Capinery proponowano Dacnonypha jako kohortę Glossata obejmującą Eriocraniidae i Lophocoroniidae[5]. Również analiza genetyczna Mutatena i innych z 2010 roku wsparła układ z Eriocraniidae i Lophocoronidae jako grupami siostrzanymi[6]. W 2011 roku ukazała się praca autorstwa E.J. van Nieukerkena i 50 innych lepidopterologów, prezentująca kompleksową systematykę grupy. Uwzględnia ona Coelolepida jak klad, natomiast nazwa Dacnonypha jest w niej użyta dla monotypowego infrarzędu, obejmującego tylko Eriocraniidae[3]. Badania molekularne J.C. Regiera z 2015 roku przemawiają na korzyść takiego układu, jednak wsparcie monofiletyzmu Coelolepida nie jest silne[7].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c Lepidoptera, Moths and Butterfiles. Vol 1: Evolution, Systematics and Biogeography. Niels P. Kristensen (red.). Berlin, Nowy Jork: Walter de Gruyter & Co., 1998, s. 51, seria: Handbook of Zoology.
  2. I. F. B. Common. A new family of Dacnonypha (Lepidoptera) based on three new species from southern Australia, with notes on Agathiphagidae. „J. Aust. ent. Soc.”. 12 (1), s. 11-23, 1973. 
  3. a b Erik J. van Nieukerken i inni, Order Lepidoptera Linnaeus, 1758, [w:] Zhi-Qiang Zhang (red.), Animal biodiversity: An outline of higher-level classification and survey of taxonomic richness, ''[w:] „Zootaxa”'', wyd. 3148, 2011, s. 212–221 [dostęp 2015-11-20].
  4. B.M. Wiegmann, J.C. Regier, C. Mitter. Combined molecular and morphological evidence on phylogeny of the earliest lepidopteran lineages. „Zoologica Scripta”. 31, s. 67–81, 2002. 
  5. Encyclopedia of Entomology vol. 4. John L. Capinera (red.). Wyd. 2. Springer, 2008, s. 628.
  6. M. Mutanen, K. Wahlberg, L. Kaila. Comprehensive gene and taxon coverage elucidates radiation patterns in moths and butterflies. „Proceedings of the Royal Society B”. 277, s. 2839–2849, 2010. 
  7. Jerome C. Regier, Charles Mitter, Niels P. Kristensen, Donald R. Davis, Erik J. Van Nieukerken, Jadranka Rota, Thomas J. Simsonen, Kim T. Mitter, Akito Y. Kawahara, Shen-Horn Yen, Michael P. Cummings, Andreas Zwick. A molecular phylogeny for the oldest (nonditrysian) lineages of extant Lepidoptera, with implications for classification, comparative morphology and life-history evolution. „Systematic Entomology”. 40 (4), s. 671–704, 2015. DOI: 10.1111/syen.12129.