Dagurowie
Dagurowie, Daurowie, Dachurowie, Dahurowie – naród pochodzenia mongolskiego.
| Populacja |
250 tys. (1980) |
|---|---|
| Miejsce zamieszkania | |
| Język | |
| Religia | |
| Pokrewne |
Dagurowie zamieszkują północną część Mongolii Wewnętrznej (Chiny). Trudnią się myślistwem, rolnictwem i hodowlą. Około 250 tys. osób (1980). Posługują się językiem dagurskim. Do połowy XVII wieku koczowali również na obecnym terytorium Rosji (nad górnym Amurem, Szyłką i Zeją) i z tego powodu południowe Zabajkale nazwano Daurią[1]. Wcieleni do służby w armii dynastii Qing w 1643 i 1651 roku Dagurowie odparli najazdy rosyjskich kozaków[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Europa Wschodnia, Azja Północna i Środkowa, Zakaukazie. Encyklopedia Geografii Świata 2, red. J. Maj-Szatkowska, Warszawa 1997, s. 153.
- ↑ History – china.org.cn/e-groups/shaoshu/shao-2-daur.htm.
Bibliografia
edytuj- Encyklopedia powszechna PWN. ABCDEF, Tom 1. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 565.
- Joanna Maj-Szatkowska (red.): Europa Wschodnia, Azja Północna i Środkowa, Zakaukazie. Encyklopedia Geografii Świata 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1997, s. 153. ISBN 83-214-0846-X.
- The Daur ethnic minority