Drozdowo (powiat kołobrzeski)

wieś w województwie zachodniopomorskim, powiecie kołobrzeskim

Drozdowo (niem. Drosedow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Rymań. Wieś jest siedzibą sołectwa Drozdowo w którego skład wchodzą również miejscowości Drozdówko i Lędowa.

Drozdowo
wieś
Ilustracja
Kościół filialny pw. Chrystusa Króla
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

kołobrzeski

Gmina

Rymań

Liczba ludności (2013)

471[2]

Strefa numeracyjna

94

Kod pocztowy

78-124[3]

Tablice rejestracyjne

ZKL

SIMC

0310574

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Drozdowo”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Drozdowo”
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego
Mapa konturowa powiatu kołobrzeskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Drozdowo”
Położenie na mapie gminy Rymań
Mapa konturowa gminy Rymań, u góry znajduje się punkt z opisem „Drozdowo”
Ziemia53°59′38″N 15°32′44″E/53,993889 15,545556[1]

Według danych z 4 września 2013 r. Drozdowo miało 471 mieszkańców[2].

Położenie

edytuj

Miejscowość leży na Równinie Gryfickiej ok. 27 km na południe od Kołobrzegu przy drodze powiatowej GościnoGorawino. Ok. 1,5 km na wschód od wsi przepływa Dębosznica.

Historia

edytuj

W okolicach Drozdowa odkryto kilka dobrze zachowanych stanowisk z czasów neolitu i kultury łużyckiej[4]. Pierwsze wzmianki o miejscowości (jako Drosdouue) pojawiają się ok. 1180 roku, kiedy to Kazimierz I oddał miejscowość przybyłym do Białobok duńskim norbertanom z Lund[5]. W roku 1208 książęta Bogusław II i Kazimierz II[6], a w 1224 r. księżna pomorska Anastazja, potwierdzili nadanie wsi klasztorowi norbertanek w Białobokach[7]. Od XIV w. do końca XVII w. miejscowość była we władaniu rodu Manteuffelów, posiadających rozległe dobra na tych terenach[8]. W 1494 r. na pewno w Drozdowie znajdują się parafia i kościół[9]. Po przyjęciu luteranizmu Drozdowo staje się siedzibą parafii ewangelickiej. Po pokoju westfalskim i podziale księstwa pomorskiego wieś wchodziła w skład Brandenburgii, potem Prus i Niemiec. W końcu XVII w. pół wsi zostało zakupione przez komendanta twierdzy kołobrzeskiej gen. Hansa Heinricha von Schlabrendorfa. W następnych latach majątki A i B zmieniają często swoich właścicieli (m.in. rody von Schlabrendorf, von Kleist, von Manteuffel). Podczas wojny siedmioletniej pożarowi ulega pół wsi[9]. W 1818 r. wieś znalazła się w składzie Powiatu Księstwo. Od 1841 r. w rękach rodziny von Gerlach[10]. Od 1872 r. miejscowość znalazła się w składzie nowo utworzonego powiatu kołobrzeskiego-karlińskiego. Rozwój majątku drozdowskiego przynosi działalność miejscowych dzierżawców Schimmelpfennigów stosujących nowoczesne metody w hodowli bydła[9] - sukcesy w produkcji wzmocniły znaczenie i pozycję tej rodziny na Pomorzu, co uwidoczniło się w zdobyciu przez Karla Schimmelpfeniga mandatu do Reichstagu w 1920 r. z ramienia DNVP[11]. Wieś przeżywa dynamiczny rozwój na przełomie XIX i XX w. - w 1900 r. zbudowano drogę do Gorawina, w 1913 r. wieś podłączono do prądu elektrycznego, w l. 30. zbudowano nowy budynek szkolny[9]. Drozdowo wówczas było siedzibą okręgu (Amt - obejmującego Dębicę i Leszczyn)[12] oraz parafii ewangelickiej (obejmującej Dębicę, Leszczyn i Trzynik). Po 1945 r. w granicach Polski. W latach 1950–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego.

Demografia

edytuj
Rok Liczba ludności
1780[9] 238
1855[9] 695
1867[13] 809
1871[13] 743
1910[14] 663
1925[12] 740
1933[15] 697
1939[15] 695
2011[16] 544
2013[2] 471

Zabytki

edytuj
 
Pomnik wzniesiony krótko po wojnie na cześć żołnierzy 1 AWP
  • Kościół filialny pw. Chrystusa Króla w Drozdowie, ryglowy, zbudowany na początku XIX wieku, pierwotnie ewangelicki[9]. Przed kościołem znajduje się dzwonnica z XIX wieku. W kościele zachowały się renesansowy ołtarz i barokowa ambona[10]
  • Park dworski z przełomu XIX i XX wieku (pałac nie zachował się do dziś)[10]

Oświata

edytuj

W Drozdowie znajduje się filia Szkoły Podstawowej im. Tadeusza Kościuszki w Rymaniu z oddziałem przedszkolnym[17].

Wspólnoty religijne

edytuj

Drozdowo wchodzi w skład parafii rzymskokatolickiej pw. Matki Bożej Królowej Polski w Gorawinie[18], zaś kościół drozdowski jest filią kościoła parafialnego w Gorawinie.

Bezpieczeństwo

edytuj

W Drozdowie funkcjonuje Ochotnicza Straż Pożarna.

Transport

edytuj

We wsi znajdują się 2 przystanki autobusowe, z których można dojechać do Gościna i Kołobrzegu.

Historia kolei wąskotorowej

edytuj

W 1895 r. doprowadzono do Drozdowa linię kolejki wąskotorowej. W ramach Kołobrzeskiej Kolei Wąskotorowej pociągi kursowały do Gościna, Kołobrzegu, Gryfic i Rymania – w 1938 r. nawet 5 razy dziennie[9]. W 1961 r. przestały kursować pociągi pasażerskie i towarowe do Kołobrzegu, a w 1962 r. ustały kursy pociągów pasażerskich do Gryfic i do Gościna. Do 1995 r. normalnie kursowały pociągi towarowe. Po 1995 r. pociągi przestały jeździć, a w końcu linię rozebrano. Do dziś nie zachował się budynek stacji.

Turystyka

edytuj
 
Wjazd na ścieżkę rowerową Gościno – jezioro Popiel

Obecnie, na miejscu dawnego podkładu kolejowego, znajduje się ścieżka rowerowa („Szlakiem po nasypie kolejki wąskotorowej”) z Gościna nad jezioro Popiel (Studnica), biegnąca wzdłuż północnego skraju wsi[19].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 26369
  2. a b c Ludność gm. Rymań (stan na 4 IX 2013 r.). Dane z Urzędu Gminy Rymań. [dostęp 2014-05-31].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 237 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Historia. ryman.pl. [dostęp 2014-05-31].
  5. Pod red. Roberta Klempina: Pommersches Urkundenbuch. Bd. 1. Abt. 1, 786-1253 : Regesten, Berichtigungen und Ergänzungen zu Hasselbach's und Kosegarten' s Codex Pomeraniae diplomaticus. Szczecin: 1868, s. 58-59.
  6. Pod red. Roberta Klempina: Pommersches Urkundenbuch. Bd. 1. Abt. 1, 786-1253 : Regesten, Berichtigungen und Ergänzungen zu Hasselbach's und Kosegarten' s Codex Pomeraniae diplomaticus. Szczecin: 1868, s. 112-114.
  7. TRZEBIATÓW - Kościół św. Mikołaja. architektura.pomorze.pl. [dostęp 2014-05-31].
  8. Szlakiem dawnych Rodów Pomorskich. Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty. [dostęp 2014-05-31].
  9. a b c d e f g h Drozdowo - historia do 1945 r.. gorawino.net. [dostęp 2014-05-31].
  10. a b c Załącznik Nr 1 uchwały Nr XLI/231/10 z dnia 16 lutego 2010 roku w sprawie zatwierdzenia „Planu Odnowy Miejscowości Drozdowo”. BIP UG Rymań. [dostęp 2014-05-31].
  11. Karl Schimmelpfennig. reichstag-abgeordnetendatenbank.de. [dostęp 2014-05-31].
  12. a b Gmina Drozdowo. kreis-kolberg-koerlin.de. [dostęp 2014-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
  13. a b Cenzus mieszkańców powiatu Kołobrzeg-Karlino. dziemann.de. [dostęp 2014-05-31].
  14. Liczba ludności we wsiach powiatu kołobrzesko-karlińskiego. gemeindeverzeichnis.de. [dostęp 2013-08-22].
  15. a b Miasto Kołobrzeg i powiat Kołobrzeg-Karlino. verwaltungsgeschichte.de. [dostęp 2014-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-18)].
  16. Wieś Drozdowo w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-04], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  17. Uchwała Nr XXXII/171/09 Rady Gminy Rymań z dnia 29 kwietnia 2009 r. w sprawie likwidacji jednostki budżetowej pod nazwą Publiczna Szkoła Podstawowa w Drozdowie. BIP Urzędu Gminy Rymań. [dostęp 2013-08-19].
  18. Parafia pw. Matki Bożej Królowej Polski w Gorawinie na stronie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Diecezja Koszalińsko-Kołobrzeska. [dostęp 2013-05-22].
  19. Przewodnik Rowerowy Po Nasypie Kolejki Wąskotorowej. Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty. [dostęp 2013-08-19].

Drozdowo (powiat kołobrzeski)