Durna Igła
Durna Igła, dawniej Igła w Durnym (słow. Loktibrada, niem. Däumling, węg. Hüvelyk Matyi) – niewielka 15-metrowa turniczka o wysokości ok. 2575 m n.p.m., znajdująca się w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika w słowackich Tatrach Wysokich. Durna Igła znajduje się pomiędzy Durnym a Małym Durnym Szczytem, rozdziela Durną Przełęcz na dwa siodła – Maćkową Przełęcz i Przełęcz Pawlikowskiego. Na jej wierzchołek nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne[1].
 Durna Igła między Durnym i Małym Durnym Szczytem | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
ok. 2575 m n.p.m. |
| Pierwsze wejście |
17 lipca 1901 r. |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°11′51″N 20°12′27″E/49,197500 20,207500
| |
Polska nazwa Durnej Igły wywodzi się od Durnego Szczytu, natomiast niemiecka nazwa Däumling (w tłumaczeniu Tomcio Paluch) odnosi się do jej kształtu, w którym niegdyś dopatrywano się bajkowych postaci[2].
Jako pierwszy na Durną Igłę wszedł 17 lipca 1901 r. Gyula Dőri[1].
-
-
Widok z Doliny Pięciu Stawów Spiskich
Przypisy
edytuj- ↑ a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 142.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.