Emil Kiszka
Emil Kiszka (ur. 5 grudnia 1926 w Krywałdzie (obecnie dzielnica Knurowa), zm. 9 lutego 2007 w Hürth[1]) – polski lekkoatleta, sprinter.
| Data i miejsce urodzenia |
5 grudnia 1926 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 lutego 2007 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Był czołowym sprinterem w Polsce w latach po II wojnie światowej. Podczas Mistrzostw Europy w Brukseli w 1950 zajął 4. miejsce w biegu na 100 metrów z czasem 10,7 s[2]. Startował także na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 w biegu na 100 metrów i sztafecie 4 × 100 metrów[1] oraz w Mistrzostwach Europy w Bernie w 1954 w sztafecie 4 × 100 metrów[3], ale bez powodzenia.
Cztery razy zdobywał tytuł mistrza Polski na otwartym stadionie: w 1948 w skoku w dal oraz w 1950, 1951 i 1952 w biegu na 100 metrów. Był również wicemistrzem Polski w biegu na 100 metrów w 1948, 1949, 1953 i 1955 oraz w skoku w dal i w sztafecie 4 × 100 metrów w 1949, a także brązowym medalistą w biegu na 200 metrów i skoku w dal w 1951 oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1954[4]. W hali był pięć razy mistrzem Polski: w biegu na 60 metrów w 1948 i 1954, w biegu na 80 metrów w 1951 i 1955 oraz w skoku w dal w 1951. Był także wicemistrzem w biegu na 80 metrów w 1949 oraz brązowym medalistą w skoku w dal w 1948[5]. Był rekordzistą Polski w biegu na 100 metrów (10,5 s uzyskany 13 sierpnia 1950 w Krakowie) oraz w sztafecie 4 × 100 metrów (pięciokrotnie do wyniku 40,9 s osiągniętego 6 sierpnia 1955 w Warszawie)[6].
W latach 1957–1959 Emil Kiszka występował także w II-ligowym zespole piłkarskim Concordia Knurów.
Rekordy życiowe:
- bieg na 100 metrów - 10,5 s
- bieg na 200 metrów - 22,0 s
- skok w dal - 7,32 m
Dwa razy znalazł się wśród „dziesiątki” Plebiscytu Przeglądu Sportowego: w 1950 był na 2. miejscu, a w 1951 był szósty. Na początku 1952 otrzymał tytuł mistrza sportu[7].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Emil Kiszka [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-02] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 497 [dostęp 2020-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 506 [dostęp 2020-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 11, 12, 21, 146, 244 i 245. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 47 i 75. ISBN 978-83-64544-00-2.
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 16 i 193. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ Nowi mistrzowie sportu. „Nowiny Rzeszowskie-Nowiny Sportowe”, s. 1, Nr 2 z 7 stycznia 1952.
Linki zewnętrzne
edytuj- Polski Komitet Olimpijski: Emil Kiszka – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).
- Zmarł Emil Kiszka [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki, 24 lutego 2007 [dostęp 2020-08-03] (pol.).