Eugenie Bouchard

Eugenie Bouchard
Państwo	Kanada
Data i miejsce urodzenia	25 lutego 1994 ; Westmount
Wzrost	178 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2008
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Rennae Stubbs
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	1 WTA, 6 ITF
Najwyżej w rankingu	5 (20 października 2014)
Australian Open	SF (2014)
Roland Garros	SF (2014)
Wimbledon	F (2014)
US Open	4R (2014, 2015)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	1 WTA, 1 ITF
Najwyżej w rankingu	103 (12 sierpnia 2013)
Australian Open	3R (2014)
Wimbledon	3R (2013)
US Open	2R (2015)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Eugenie Bouchard, Genie Bouchard (ur. 25 lutego 1994 w Westmount) – kanadyjska tenisistka, mistrzyni Wimbledonu 2011 i 2012 w deblu dziewcząt oraz Wimbledonu 2012 w singlu dziewcząt, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.

Kariera tenisowa

Wygrała turniej All Canadian ITF w 2008 w Burlington. Jako piętnastoletnia juniorka wygrała halowe mistrzostwo Kanady U-18 w singlu w 2009. Także w 2009 wygrała jako juniorka w singlu USTA Pan American Closed ITF Junior Tennis Championships^[1].

W kwietniu 2011 wzięła udział w Pucharze Federacji, reprezentując Kanadę w singlu przeciwko zawodniczkom Słowenii w Koprze, w Słowenii. Wygrała jeden mecz (z Mašą Zec Peškirič) i przegrała jeden (z Poloną Hercog)^[2].

Jako profesjonalistka wygrała sześć turniejów singlowych i jeden deblowy rangi ITF.

W sierpniu 2011 otrzymała dziką kartę w Rogers Cup 2011 w Toronto, gdzie przegrała w I rundzie z Andreą Petković wynikiem 2:6, 2:6.

W 2013 roku otrzymała nagrodę dla najlepszej debiutantki według federacji WTA^[3].

W 2014 roku osiągnęła półfinał wielkoszlemowego Australian Open. Przegrała w nim z Li Na 2:6, 4:6. W maju wygrała swój pierwszy turniej singlowy, pokonując w finale w Norymberdze Karolínę Plíškovą 6:2, 4:6, 6:3. Na French Open ponownie zanotowała półfinał. Podczas Wimbledonu dotarła do pierwszego w karierze seniorskiego finału wielkoszlemowego, pokonując m.in. rozstawione Angelique Kerber czy Simonę Halep. W decydującym pojedynku uległa Petrze Kvitovej 3:6, 0:6. Po tym turnieju została sklasyfikowana na najwyższym w karierze siódmym miejscu w rankingu WTA.

Życie prywatne

Jest córką Michela Boucharda i Julie Leclair^[4]. Ma trójkę rodzeństwa: siostrę bliźniaczkę Beatrice, a ponadto siostrę Charlotte (ur. 1995) oraz brata Williama (ur. 1999)^[5]. Imiona Eugenie oraz jej rodzeństwa zostały nadane po członkach arystokratycznych rodów. Ona i Beatrice odziedziczyły je po córkach księcia Andrzeja, Charlotte na cześć Charlotte Casiraghi, natomiast William po księciu Williamie^[6].

Eugenie zaczęła grać w tenisa w wieku pięciu lat, a w wieku dwunastu lat dołączyła do akademii Nicka Saviano na Florydzie. Po trzech latach powróciła do Montrealu, aby trenować^[7]. W sezonie 2013 jej trenerką była Nathalie Tauziat, która wprowadziła do jej gry więcej agresji^[8]. Obecnie trenuje z Thomasem Hoegstedtem^[9]. Jej ulubionym tenisistą jest Roger Federer, a nawierzchnią – kort twardy.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

W, wygrany turniej

F, przegrana w finale

SF, przegrana w półfinale

QF, przegrana w ćwierćfinale

xR, przegrana w x rundzie

Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

A, brak startu

NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	Q2	SF	QF	2R	3R	2R	2R	Q3	Q2	A	Q1	0 / 6	14 – 6
French Open	A	A	A	A	A	2R	SF	1R	2R	2R	Q1	1R	3R	A	A	A	0 / 7	10 – 7
Wimbledon	A	A	A	A	A	3R	F	1R	3R	1R	2R	1R	NH	A	A	Q1	0 / 7	11 – 7
US Open	A	A	A	A	A	2R	4R	4R	1R	1R	2R	1R	A	A	Q2		0 / 7	8 – 6

Ranking na koniec roku	1104	1068	538	302	144	32	7	48	47	81	89	224	141	246	323		0 / 27	43 – 26

Występy w grze podwójnej

Turniej	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	3R	A	A	A	1R	A	A	A	A	A	0 / 2	2 – 2
French Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 0	0 – 0
Wimbledon	A	A	A	A	A	3R	1R	A	1R	A	Q1	A	NH	A	A	A	0 / 3	2 – 3
US Open	A	A	A	A	A	1R	A	2R	A	1R	A	A	A	A	A		0 / 3	1 – 2

Ranking na koniec roku	–	–	527	362	191	132	230	365	1039	112	305	192	803	344	458		0 / 8	5 – 7

Występy w grze mieszanej

Turniej	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 0	0 – 0
French Open	A	A	A	A	A	A	A	1R	A	A	A	A	NH	A	A	A	0 / 1	0 – 1
Wimbledon	A	A	A	A	A	1R	A	A	A	A	A	A	NH	A	A	A	0 / 1	0 – 1
US Open	A	A	A	A	A	A	A	2R	A	A	A	A	NH	A	A		0 / 1	1 – 0

																	0 / 3	1 – 2

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od 2021
	WTA 1000 (obowiązkowe)
	WTA 1000 (nieobowiązkowe)
	WTA 500
	WTA 250
	WTA 125

Gra pojedyncza 8 (1–7)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	13 października 2013	Osaka	Twarda	Samantha Stosur	6:3, 5:7, 2:6
Zwyciężczyni	1.	24 maja 2014	Norymberga	Ceglana	Karolína Plíšková	6:2, 4:6, 6:3
Finalistka	2.	5 lipca 2014	Wimbledon	Trawiasta	Petra Kvitová	3:6, 0:6
Finalistka	3.	27 września 2014	Wuhan	Twarda	Petra Kvitová	3:6, 4:6
Finalistka	4.	16 stycznia 2016	Hobart	Twarda	Alizé Cornet	1:6, 2:6
Finalistka	5.	6 marca 2016	Kuala Lumpur	Twarda	Elina Switolina	7:6(5), 4:6, 5:7
Finalistka	6.	13 września 2020	Stambuł	Ceglana	Patricia Maria Țig	6:2, 1:6, 6:7(4)
Finalistka	7.	13 marca 2021	Guadalajara	Twarda	Sara Sorribes Tormo	2:6, 5:7

Gra podwójna 5 (1–4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	3 sierpnia 2013	Waszyngton	Twarda	Taylor Townsend	Shūko Aoyama Wiera Duszewina	3:6, 3:6
Finalistka	2.	5 sierpnia 2017	Waszyngton	Twarda	Sloane Stephens	Shūko Aoyama Renata Voráčová	3:6, 2:6
Finalistka	3.	21 października 2017	Luksemburg	Twarda (hala)	Kirsten Flipkens	Lesley Kerkhove Lidzija Marozawa	7:6(4), 4:6, 6–10
Zwyciężczyni	1.	6 stycznia 2019	Auckland	Twarda	Sofia Kenin	Paige Mary Hourigan Taylor Townsend	1:6, 6:1, 10–7
Finalistka	4.	7 marca 2021	Lyon	Twarda (hala)	Olga Danilović	Viktória Kužmová Arantxa Rus	6:3, 5:7, 7–10

Wygrane turnieje singlowe rangi ITF

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	05/02/2011	Burnie	ITF	25 000	twarda	Zheng Saisai	6:4, 6:3
2.	10/04/2011	Szybenik	ITF	10 000	ceglana	Jessica Ginier	6:3, 6:0
3.	13/05/2012	Båstad	ITF	10 000	ceglana	Katharina Lehnert	7:6(4), 6:0
4.	20/05/2012	Båstad	ITF	10 000	ceglana	Milana Spremo	6:3, 6:0
5.	22/07/2012	Granby	ITF	25 000	twarda	Stéphanie Dubois	6:2, 5:2 krecz
6.	04/11/2012	Toronto	ITF	50 000	twarda (hala)	Sharon Fichman	6:1, 6:2

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	2012	Wimbledon	Trawiasta	Elina Switolina	6:2, 6:2

Gra podwójna (2)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	2011	Wimbledon	Trawiasta	Grace Min	Demi Schuurs Tang Haochen	5:7, 6:2, 7:5
Zwyciężczyni	2012	Wimbledon	Trawiasta	Taylor Townsend	Belinda Bencic Ana Konjuh	6:4, 6:3

Przypisy

↑ Strona z wynikami turnieju Pan American Closed ITF Junior Tennis Championships w serwisie USTA, [dostęp=2011-08-11] (ang.).
↑ Sylwetka na stronie Fed Cup, [dostęp=2011-08-11] (ang.).
↑ WTA Awards. wtatennis.com. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
↑ Esther Addley: Majestic performance from Bouchard as rain hits play again at Wimbledon. The Guardian, 2014-06-30. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
↑ Getting To Know... Eugenie Bouchard. wtatennis.com, 2012-11-30. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
↑ Emma Quayle: French with a royal connection. The Sydney Morning Herald, 2014-01-19. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
↑ Rachel Brady: Bouchard on fast-track to tennis stardom. The Globe and Mail, 2014-08-04. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
↑ Courtney Nguyen: Eugenie Bouchard a WTA star in the making. Sports Ilustrated, 2014-01-21. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
↑ Rafał Smoliński: Thomas Hoegstedt trenerem Eugenie Bouchard. sportowefakty.wp.pl, 2015-12-28. [dostęp 2015-12-28]. (pol.).

Bibliografia

Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2021-03-14] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2021-03-14] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2021-03-14] (ang.).

[1] Strona z wynikami turnieju Pan American Closed ITF Junior Tennis Championships w serwisie USTA, [dostęp=2011-08-11] (ang.).

[2] Sylwetka na stronie Fed Cup, [dostęp=2011-08-11] (ang.).

[3] WTA Awards. wtatennis.com. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).

[4] Esther Addley: Majestic performance from Bouchard as rain hits play again at Wimbledon. The Guardian, 2014-06-30. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).

[5] Getting To Know... Eugenie Bouchard. wtatennis.com, 2012-11-30. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).

[6] Emma Quayle: French with a royal connection. The Sydney Morning Herald, 2014-01-19. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).

[7] Rachel Brady: Bouchard on fast-track to tennis stardom. The Globe and Mail, 2014-08-04. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).

[8] Courtney Nguyen: Eugenie Bouchard a WTA star in the making. Sports Ilustrated, 2014-01-21. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).

[9] Rafał Smoliński: Thomas Hoegstedt trenerem Eugenie Bouchard. sportowefakty.wp.pl, 2015-12-28. [dostęp 2015-12-28]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]