Eurygastrinae
Eurygastrinae – podrodzina pluskwiaków różnoskrzydłych z nadrodziny tarczówek i rodziny żółwinkowatych.
Eurygastrinae | |
Amyot et Audinet-Serville, 1843 | |
Okres istnienia: oligocen–dziś | |
Żółwinek zbożowy | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Nadrodzina | |
Rodzina | |
Podrodzina |
Eurygastrinae |
Pluskwiaki te osiągają przeciętne rozmiary. Wierzch ich ciała jest gładki i punktowany. Czułki są zbudowane z 5 członów. Tarczka jest niezbyt silnie wypukła, sięga do wierzchołka odwłoka i ma zwykle równoległe boki, na niemal całej długości odsłaniające boczne części półpokryw i listewki brzeżnej odwłoka. Tylna para skrzydeł ma dobrze wykształconą żyłkę interwannalną, natomiast pozbawiona jest żyłki antewannalnej. Na brzusznej powierzchni odwłoka nie występują rowkowane pólka[1].
Przedstawiciele tej podrodziny zasiedlają głównie Stary Świat. Wyjątkiem jest rodzaj żółwinek, który oprócz Palearktyki występuje też w krainie nearktycznej[1].
Takson ten wprowadzili w 1843 roku Charles Jean-Baptiste Amyot i Jean Guillaume Audinet-Serville. Jego podział na plemiona i rodzaje przedstawia się następująco[2]:
- plemię: Eurygastrini Amyot & Audinet-Serville, 1843
- Eurygaster Laporte, 1833 – żółwinek
- Polyphyma Jakovlev, 1877
- plemię: Psacastini Mulsant & Rey, 1865
- Ceratocranum Reuter, 1890
- Periphima Jakovlev, 1889
- Periphymopsis Schouteden, 1904
- Promecocoris Puton, 1886
- Psacasta Germar, 1839
- Xerobia Stål, 1873
- plemię: incertae sedis
- Chrysophara Stål, 1873
W zapisie kopalnym znane są od oligocenu, z którego to pochodzą skamieniałości Eurygaster granulosus[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Randall T. Schuh, James Alexander Slater: True bugs of the world (Hemiptera:Heteroptera): classification and natural history. Cornell University Press, 1995, s. 36, 238-241. ISBN 0-8014-2066-0. (ang.).
- ↑ subfamily Eurygastrinae Amyot & Audinet-Serville, 1843. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2019-07-30].
- ↑ B. Förster. Die Insekten der "Plattigen Steinmergels" von Brunstatt. „Abhandlungen zur Geologischen Specialkarte von Elsass-Lothringen”. 3 (1), s. 335-593, 1891.