FK Partizan
Fudbalski Klub Partizan (serb. Фудбалски клуб Партизан; w Polsce zwany Partizanem Belgrad oraz dawniej - Partyzantem Belgrad) – serbski klub piłkarski z siedzibą w Belgradzie, założony w 1945 roku, finalista Pucharu Europy Mistrzów Krajowych z 1966. Klub gra w serbskiej SuperLidze, całą swoją historię spędził w najwyższej klasie rozgrywkowej Jugosławii oraz Serbii, zdobywając w sumie 45 oficjalnych trofeów[1]. Zespół zajął drugie miejsce w lidze wszech czasów Jugosławii[2]. Partizan został założony przez oficerów Jugosłowiańskiej Armii Ludowej w 1945 roku w Belgradzie. Jego nazwa pochodzi od jugosłowiańskich partyzantów, ruchu oporu działającego podczas II wojny światowej[3]. Klub jest właścicielem drugoligowego zespołu FK Teleoptik.
| |||
| Pełna nazwa |
Фудбалски Клуб Партизан | ||
|---|---|---|---|
| Przydomek |
Grobari | ||
| Barwy |
czarno-białe | ||
| Data założenia |
1945 | ||
| Liga | |||
| Państwo | |||
| Siedziba | |||
| Adres |
ul. Humska 1 | ||
| Stadion | |||
| Prezes |
Milorad Vučelić | ||
| Trener | |||
| |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Historia
edytujFK Partizan został założony 4 października 1945 roku[4] jako część Jugosłowiańskiego Stowarzyszenia Sportowego Partizan. Klub jest nadal członkiem tego stowarzyszenia, obecnie nazwanego Stowarzyszeniem Sportowym Serbii i Czarnogóry, które zrzesza 25 różnych klubów sportowych. Został założony jako klub Jugosłowiańskiej Armii Ludowej, a jego stadion został nazwany imieniem tejże armii. We wczesnych latach 50. Partizan uniezależnił się od wojska. Swój pierwszy międzynarodowy mecz klub rozegrał 6 grudnia 1945 roku z zespołem CSKA Moskwa.
Sukcesy
edytujMiędzynarodowe
edytuj- finalista Pucharu Europy Mistrzów Krajowych: 1966
- Puchar Mitropa: 1978
Krajowe
edytuj
| |||||
| Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
|---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo |
I miejsce | 11 | 1947, 1949, 1961, 1962, 1963, 1965, 1976, 1978, 1983, 1986, 1987 | ||
| II miejsce | 9 | 1954, 1956, 1958, 1959, 1968, 1970, 1984, 1988, 1992 | |||
| III miejsce | 8 | 1948, 1950, 1953, 1960, 1967, 1969, 1985, 1991 | |||
Puchar |
zdobywca | 5 | 1947, 1952, 1954, 1957, 1989 | ||
| finalista | 4 | 1948, 1959, 1960, 1979 | |||
| |||||
| Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
|---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo |
I miejsce | 8 | 1993, 1994, 1996, 1997, 1999, 2002, 2003, 2005 | ||
| II miejsce | 5 | 1995, 2000, 2001, 2004, 2006 | |||
| III miejsce | 1 | 1998 | |||
Puchar |
zdobywca | 4 | 1992, 1994, 1998, 2001 | ||
| finalista | 3 | 1993, 1996, 1999 | |||
| |||||
| Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
|---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo |
I miejsce | 8 | 2007/2008, 2008/2009, 2009/2010, 2010/2011, 2011/2012, 2012/2013, 2014/2015, 2016/2017 | ||
| II miejsce | 8 | 2006/2007, 2013/2014, 2015/2016, 2017/2018, 2019/2020, 2020/2021, 2021/2022, 2023/2024 | |||
| III miejsce | 1 | 2018/2019 | |||
Puchar |
zdobywca | 7 | 2007/2008, 2008/2009, 2010/2011, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018, 2018/2019 | ||
| finalista | 4 | 2014/2015, 2019/2020, 2020/21, 2021/22 | |||
Barwy
edytujBarwy Partizana to czarny i biały, które zastąpiły niebieski i czerwony, używane w pierwszych trzynastu latach istnienia klubu. Według relacji legendarnego gracza Partizana, Stjepana Bobka, klub zmienił barwy po turnieju rozegranym 1958 roku w Ameryce Płd. Partizan rozegrał tam kilka spotkań, a jednym z jego rywali był Juventus Turyn. Włoski klub od lat występuje w czarno-białych trykotach. Bobek w jednym z wywiadów powiedział, że Partizan rozegrał bardzo dobry mecz przeciwko Turyńczykom. Prezes turyńskiego klubu był pod tak dużym wrażeniem gry belgradzkich piłkarzy, że w dowód szacunku podarował im dwa komplety czarno-białych strojów. Nowe barwy szybko przypadły do gustu piłkarzom oraz kibicom Partizana i klub nigdy już ich nie zmienił. Obecnie Partizan występuje w strojach czarno-białych u siebie, zaś w czerwono-niebieskich w meczach wyjazdowych[5].
Obecny skład
edytuj- Aktualny na 17 lipca 2023[6]
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 1 | BR |  Aleksandar Jovanović (wypożyczony z Apollonu Limassol)
|
| 3 | OB | Mihajlo Ilić
|
| 4 | OB |  Siniša Saničanin
|
| 6 | OB | Svetozar Marković
|
| 8 | PO |  Franck Kanouté (wypożyczony z Cercle Brugge)
|
| 9 | NA |  Queensy Menig
|
| 10 | PO |  Bibras Natcho
|
| 12 | OB | Zlatan Šehović
|
| 14 | NA | Samed Baždar
|
| 17 | OB | Marko Živković
|
| 18 | NA |  Fousseni Diabaté
|
| 19 | PO |  Aleksandar Šćekić (wypożyczony z Hapoel Haifa)
|
| 20 | NA | Andrija Pavlović
|
| 23 | NA | Nemanja Nikolić (wypożyczony z FK Vojvodina)
|
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 26 | OB | Aleksandar Filipović
|
| 36 | NA | Nikola Terzić
|
| 38 | NA | Janko Jevremović
|
| 40 | PO | Kristijan Belić
|
| 41 | OB | Ivan Obradović
|
| 39 | PO | Miloš Jojić
|
| 41 | BR | Aleksandar Popović
|
| 44 | NA | Bogdan Mircetic
|
| 45 | PO | Mateja Stjepanović
|
| 55 | PO | Danilo Pantić
|
| 77 | NA | Nemanja Jović
|
| 85 | BR | Nemanja Stevanović
|
| 90 | PO | Mihajlo Petković
|
| - | NA |  Xander Severina (wypożyczony z ADO Den Haag)
|
Europejskie puchary
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ FK Partizan Belgrad, [w:] baza Transfermarkt (drużyny-osiągnięcia) [dostęp 2022-07-27].
- ↑ BiHSoccer.com | Tabele prvi i drugi liga Jugoslavije [online], web.archive.org, 22 czerwca 2012 [dostęp 2022-07-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-22].
- ↑ FC Partizan Belgrade » History [online], web.archive.org, 7 października 2012 [dostęp 2022-07-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-07].
- ↑ Serbia and Montenegro – List of Foundation Dates.
- ↑ www.izaberipartizan.com.
- ↑ FK Partizan Belgrad – Profil klubu, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [dostęp 2020-12-06].
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona FK Partizan (serb.)