Gatunek obcy – napływowy element flory lub fauny, czyli organizm pochodzący z innego ekosystemu lub obszaru geograficznego. Jeżeli został celowo sprowadzony do naturalnego środowiska przez ludzi, mówimy o introdukcji, jeżeli natomiast przypadkowo został przywleczony, np. wraz z ładunkiem żywności na okręcie, mówimy o zawleczeniu. Gatunki obce charakteryzuje często znaczna ekspansywność, która powoduje, że ich zasięg się powiększa. Dobrze znanym przykładem zwierzęcia allochtonicznego w Polsce jest pochodząca z Azji sierpówka, czyli synogarlica turecka.

Gatunek obcy w faunie Polski: sierpówka

Gatunki obce określa się też jako antropofity, gatunki nierodzime lub gatunki adwentywne[1]. Wyróżnia się wśród nich archeofity, które zadomowiły się przed końcem XV wieku i kenofity, które zadomowiły się później[2].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. [dostęp 2018-03-21].
  2. Barbara Sudnik-Wójcikowska: Rośliny synantropijne. Warszawa: Multico, 2011. ISBN 978-83-7073-514-2. OCLC 948856513.

Linki zewnętrzne

edytuj