Gennadiusz I, gr. Άγιος Γεννάδιος (zm. 25 sierpnia 471 w Konstantynopolu) – wczesnochrześcijański pisarz i teolog, patriarcha Konstantynopola w latach 458–471.

Gennadiusz
Γεννάδιος
Patriarcha Konstantynopola
ilustracja
Kraj działania

Cesarstwo Bizantyńskie

Data i miejsce śmierci

25 sierpnia 471
Konstantynopol

Patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania

458–471

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Wybór patriarchy

458

Życiorys

edytuj

Zaraz po swoim wyborze na patriarchę, w roku 458 lub 459 napisał Pismo synodalne przeciw symonii, które dotrwało do naszych czasów w całości[1]. Ponadto jego zachowana spuścizna literacka obejmuje fragmenty z komentarzy do Księgi Rodzaju i Listu do Rzymian. Posiadamy także (również we fragmentach) Pismo polemiczne przeciwko dwunastu anatematyzmom Cyryla, rozprawę Do Parteniosa oraz Pochwałę Listu do Flawiana[2].

Sam Gennadiusz wspomina o licznych Homiliach swego autorstwa, które jednak nie zachowały się.

Przypisy

edytuj
  1. PG (Patrologia Graeca) 85, 1613–1617
  2. PG (Patrologia Graeca) 85, 1617–1634

Bibliografia

edytuj
  • Berthold Altaner, Alfred Stuiber: Patrologia. Wyd. 1. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX”, 1990.
  • Gennadiusz I (Gennadios) w: Jan Maria Szymusiak SJ, Marek Starowieyski: Słownik wczesnochrześcijańskiego piśmiennictwa. Wyd. 1. Poznań: Księgarnia św. Wojciecha, 1971, s. 166.