Giacomo Antonelli

włoski duchowny katolicki, kardynał

Giacomo Antonelli (ur. 2 kwietnia 1806 w Sonnino, zm. 6 listopada 1876 w Rzymie) – włoski kardynał.

Giacomo Antonelli
Kardynał diakon
ilustracja
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1806
Sonnino

Data i miejsce śmierci

6 listopada 1876
Rzym

Miejsce pochówku

Campo Verano

Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania

1848–1876

Protodiakon
Okres sprawowania

1867–1876

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

1840

Kreacja kardynalska

11 czerwca 1847
Pius IX

Kościół tytularny

S. Agata alla Suburra
S. Maria in Via Lata

Odznaczenia
Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Krzyż Wielki Orderu Świętego Józefa (Toskania) Krzyż Wielki Orderu Świętego Ferdynanda (Sycylia) Krzyż Wielki na Łańcuchu Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego Order Złotego Runa (Austria) Order Zasługi Korony Bawarii Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Karola III (Hiszpania) Krzyż Wielki Orderu Chrystusa Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie)

Zarys biografii

edytuj

Kształcił się w Collegio Romano (1820-1824) i Seminario Romano, a następnie studiował na uniwersytecie La Sapienza, gdzie uzyskał doktorat z prawa. Następnie wszedł do służby dyplomatycznej papiestwa i w 1830 otrzymał tytuł prałata świeckiego. W 1840 przyjął święcenia diakonatu, lecz nigdy nie został wyświęcony na księdza. Pełnił różnorakie funkcje, m.in. papieskiego delegata w Orvieto (1835), Viterbo (1836) i Maceracie (1839), kanonika bazyliki watykańskiej (1841), substytuta Sekretarza Stanu (1841), głównego skarbnika (ministra finansów, 1845-1847). Na tym ostatnim stanowisku został przez Piusa IX kreowany kardynałem diakonem (jako jeden z ostatnich kardynałów nie posiadających w chwili nominacji pełnych święceń kapłańskich). W 1848, po zabójstwie ministra Pellegrino Rossiego, doradzał papieżowi ucieczkę do Gaety. W latach 1848–1876 Sekretarz Stanu. Znany jako przeciwnik włoskiego państwa narodowego. Za jego radą papież Pius IX odrzucał projekty porozumienia z rządem włoskim, odpowiadając non possumus[1].

Przypisy

edytuj
  1. Stanisław Królik, Hierarchia kościelna w Królestwie Polskim wobec przygotowania i wybuchu powstania styczniowego. Warszawa 1962, s. 44

Bibliografia

edytuj
  • Giacomo Antonelli
  • Stanisław Królik: Hierarchia kościelna w Królestwie Polskim wobec przygotowania i wybuchu powstania styczniowego. warszawa: Książka i Wiedza, 1962.