Ginekomastia
Ginekomastia, przerost sutka u mężczyzn (łac. gynaecomastia) – powiększenie się sutka u mężczyzny, w wyniku rozrostu tkanki gruczołowej, włóknistej i tłuszczowej. Gruczoł piersiowy ulega jednostronnemu lub obustronnemu powiększeniu, jest obrzmiały i może być bolesny. Ginekomastia spowodowana jest zaburzeniami hormonalnymi, najczęściej wskutek leczenia hormonalnego (leczenie raka stercza).
| gynaecomastia | |
 Mężczyzna z ginekomastią | |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
Epidemiologia
edytujWystępuje w każdym wieku. Może być bolesna, charakteryzuje ją świąd i pieczenie.
Ginekomastia fizjologiczna
edytujGinekomastia przejściowa, związana z okresem dojrzewania, spowodowana jest zwiększeniem stosunku wolnego estradiolu do testosteronu w osoczu i powinna samoistnie zaniknąć, zwykle w ciągu kilku miesięcy. Czasami jednak ginekomastia może się utrwalić, w związku z przerostem tkanki łącznej i tłuszczowej, stanowiąc poważny problem kosmetyczny i psychologiczny (dojrzewający chłopcy mogą przeżywać z tego powodu rozmaite rozterki, przestać wierzyć we własną męskość. Powstają kłopoty z rozbieraniem się w miejscu publicznym, unikają ćwiczeń na lekcji wychowania fizycznego).
Ginekomastia patologiczna
edytujGinekomastia niefizjologiczna może być także spowodowana innymi przyczynami. Przyczyny ginekomastii patologicznej to m.in.:
- otyłość – wiąże się ze zwiększoną lokalnie aktywnością aromatazy, przekształcającej testosteron do estradiolu
- nadczynność tarczycy – wiąże się ze zwiększoną syntezą SHBG w wątrobie; białko to ma większe powinowactwo do testosteronu niż do estradiolu, przez co zmniejsza się frakcja wolnego testosteronu w osoczu
- choroby wątroby (marskość) – w związku ze zwolnieniem metabolizmu estrogenów i androgenów
- przewlekła niewydolność nerek – z tego samego powodu co marskość wątroby
- zespoły paranowotworowe
- nowotwór jądra lub inne guzy hormonalnie czynne (np. nadnercza)
- nadmierna wrażliwość gruczołu sutkowego na estrogeny
- działanie leków:
- glikozydy naparstnicy
- niektóre diuretyki o działaniu antyandrogenowym (przede wszystkim spironolakton)
- agonisty receptorów 5-HT1A (np. buspiron)
- antagonisty receptora H2 (ranitydyna)
- inhibitory pompy protonowej (omeprazol)
- inhibitory konwertazy angiotensyny (enalapril)
- antagonisty kanału wapniowego (werapamil)
- leki przeciwgrzybicze (ketokonazol)
- dziedziczność.
Być może palenie marihuany ma również wpływ na powstawanie ginekomastii[1][2].
Leczenie ginekomastii
edytuj
Ginekomastia jest przypadłością, która leczona jest chirurgicznie, o ile pacjent nie posiada przeciwwskazań do wykonania zabiegu. Przeciwwskazaniami są m.in.: nadwaga, przyjmowanie anabolików, choroby sutka oraz choroby serca. Chirurgiczne leczenie ginekomastii niesie ze sobą ryzyko wystąpienia powikłań, można do nich zaliczyć: asymetrię piersi, zakrzepicę żył, zmiany czucia, martwicę tłuszczową, zakażenie oraz powikłania kardiologiczne. Przed przystąpieniem do zabiegu wykonywane jest badanie EKG w celu wykluczenia chorób układu krążenia. Co najmniej 4 tygodnie przed zabiegiem zaleca się zaprzestania palenia tytoniu oraz przyjmowania leków i suplementów diety rozrzedzających krew, np. aspiryny lub jej pochodnych. Przebieg zabiegu ginekomastii uzależniony jest od zastosowanej metody. Ginekomastie można usunąć przy pomocy liposukcji, chirurgicznego usunięcia tkanki gruczołowej wraz z nadmiarem skóry lub łącząc obie metody. Do aktywności po zabiegu powraca się po co najmniej tygodniu, w tym czasie piersi zabezpieczone są przy pomocy bandaży, w celu lepszego odprowadzenia płynów stosowane są dreny. Alternatywą dla chirurgicznej metody leczenia jest redukcja tkanki tłuszczowej poprzez dietę oraz aktywność fizyczną. Z jadłospisu należy wyeliminować pokarmy bogate w estrogen, jak np. soja oraz wprowadzić do jadłospisu składniki podnoszące poziom testosteronu np. o zwiększonej zawartości cynku[3][4][5].
Różnicowanie
edytuj- rak sutka
- hiperprolaktynemia
- ginekomastia rzekoma, inaczej lipomastia lub steatomastia (przerost tkanki tłuszczowej sutka)
Przypisy
edytuj- ↑ Pharmacological Reviews of Marijuana. [dostęp 2010-01-13].
- ↑ Gerd. Herold: Medycyna wewnętrzna. Repetytorium dla studentów medycyny i lekarzy. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005, s. 942. ISBN 83-200-3322-5.
- ↑ Ginekomastia – redukcja męskich piersi, leczenie ginekomastii. [dostęp 2017-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-20)].
- ↑ C.W. Hanke, G. Sattler: Liposukcja. Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2008.
- ↑ J. Holle: Chirurgia plastyczna. Warszawa 1996: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
Bibliografia
edytuj- Andrzej Szczeklik (red.): Choroby wewnętrzne: podręcznik multimedialny oparty na zasadach EBM. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2005, s. 1146. ISBN 83-7430-031-0.
