Gnilik czteroplamy
Gnilik czteroplamy[1], bedryk czteroplam[2] (Hister quadrimaculatus) – gatunek chrząszcza z rodziny gnilikowatych i podrodziny Histerinae.
Hister quadrimaculatus | |||||
Linnaeus, 1758 | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Gromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina | |||||
Plemię | |||||
Rodzaj | |||||
Gatunek |
Hister quadrimaculatus | ||||
|
Taksonomia
edytujGatunek opisany został w 1758 roku przez Karola Linneusza[3].
Opis
edytujCiało długości od 7[1] lub 8[4] do 11 mm, nieco wydłużone. Czułki brunatne. Epipleury przedplecza grubo punktowane i owłosione. Pokrywy czarne z dwiema czerwonymi plamami na każdej, które jednak zwykle zlewają się w różne wzory, a niekiedy zanikają całkowicie i tylko epipleury pokryw pozostają czerwone. Odnóża przednie z trzema dużymi zębami na goleniach. Propigidium pośrodku gładkie, a po bokach i u nasady punktowane. Pygidium punktowane gęsto i grubo[4].
Biologia i ekologia
edytujBytuje w odchodach bydła domowego i koni, a niekiedy pod gnijącymi roślinami i w grzybach[1][5]. Imagines jak i larwy gnilika są drapieżne i polują na żyjące w odchodach owady. Chrząszcz ten dożywa 2-3 lat[1].
Zaniepokojony udaje martwego, wciągając głowę we wgłębienie na przedtułowiu[1].
Rozprzestrzenienie
edytujW Europie wykazany został z Albanii, Andory, Austrii, Białorusi, Belgii, Bośni i Hercegowiny, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Danii, Estonii, europejskiej Turcji, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, byłej Jugosławii, Korsyki, Krety, Luksemburgu, Macedonii Północnej, Mołdawii, Niemiec, Norwegii, Polski, Portugalii, Rosji, w tym obwodu królewieckiego, Rumunii, Sardynii, Słowacji, Słowenii, Szwajcarii, Sycylii, Ukrainy, Węgier, Wielkiej Brytanii i Włoch[3]. Ponadto znany z Azji Mniejszej i Środkowej, Kaukazu i Algierii[5]
W Polsce bardzo rzadki, znany wyłącznie z kilku stanowisk[5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Roland Gerstmeier, przeł. Henryk Grabarczyk: Chrząszcze. Rozpoznawanie i oznaczanie. Multico, seria: Przewodnik kieszonkowy. ISBN 83-7073-105-8.
- ↑ Owady: 129 rysunków kolorowych. Wydawnictwo M. Arcta, około 1925, s. 8, seria: Atlasiki kieszonkowe.
- ↑ a b Hister quadrimaculatus na Fauna Europaea. [dostęp 2014-05-27].
- ↑ a b Sławomir Mazur: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 11 – 12 Sphaeritidae i Gniliki – Histeridae. Wrocław: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1973, s. 57-56.
- ↑ a b c Hister quadrimaculatus w Coleoptera Poloniae. [dostęp 2014-05-27].