Grupa Krakowska – studenckie zrzeszenie artystyczne, które działało w Krakowie w latach 1930–1937. Do jego tradycji nawiązała powstała po II wojnie światowej Grupa Krakowska II.

Grupa Krakowska

edytuj

Grupę Krakowską założyli studenci Akademii Sztuk Pięknych, reprezentujący lewicowy światopogląd. Nie mieli ściśle określonego programu artystyczngo. Uprawiali sztukę nowoczesną, wpisującą się w nurty kubizmu, abstrakcjonizmu i ekspresjonizmu.

Należeli do niej m.in.

Pod koniec okupacji członkowie stowarzyszenia skupiali się wokół konspiracyjnego teatru Tadeusza Kantora.

Grupa Krakowska II

edytuj

Do tradycji Grupy Krakowskiej nawiązała zawiązana w 1946 Grupa Młodych Plastyków. Na przełomie 1948/1949 zorganizowali oni awangardową Wystawę Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. W 1957 grupa przyjęła nazwę Grupa Krakowska II.

W jej skład weszli członkowie Grupy przedwojennej (Jarema, Marczyński, Stern) oraz:

Historycy i krytycy sztuki:

Kompozytorzy:

W 1961 do Grupy Krakowskiej przyłączyła się tzw. Grupa Pięciu, zwana później Grupą Nowohucką (Danuta Urbanowicz, Julian Jończyk, Janusz Tarabuła, Jerzy Wroński, Witold Urbanowicz) reprezentująca nurt zwany malarstwem materii.

Prace artystów są wystawiane w galerii „Krzysztofory”, galerii „Zderzak” oraz Galerii Starmach.

Bibliografia

edytuj
  • Zofia Baranowicz, Polska awangarda artystyczna 1918–1939, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1979, ISBN 83-221-0074-4, OCLC 749529098.
  • Marek Świca, I Wystawa Sztuki Nowoczesnej – pięćdziesiąt lat później. Starmach Gallery, Krakow 1998, ISBN 83-906073-6-0