Grzegorz Schreiber

polski polityk

Grzegorz Zenon Schreiber (ur. 14 lutego 1961 w Bydgoszczy) – polski polityk i nauczyciel. W latach 1991–1993, 1997–2001 i 2011–2018 poseł na Sejm I, III, VII i VIII kadencji, w latach 2006–2007 podsekretarz stanu w resortach związanych ze sportem, w latach 2016–2018 sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, w latach 2018–2024 marszałek województwa łódzkiego.

Grzegorz Schreiber
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1961
Bydgoszcz

Zawód, zajęcie

polityk, nauczyciel

Alma Mater

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Bydgoszczy

Stanowisko

wiceminister sportu (2006–2007), poseł na Sejm I, III, VII i VIII kadencji (1991–1993, 1997–2001, 2011–2018), sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (2016–2018), marszałek województwa łódzkiego (2018–2024)

Partia

Prawo i Sprawiedliwość

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys

edytuj

Syn Zenona (z zawodu księgowego)[1] i Eugenii[2]. W 1986 ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy na kierunku filologia polska. Od 1987 do 1991 pracował jako nauczyciel języka polskiego w Szkole Podstawowej w Kotomierzu. W 1991 pełnił funkcję dyrektora Szkoły Podstawowej nr 16 w Bydgoszczy.

W latach 80. wstąpił do NSZZ „Solidarność”. Należał do Stowarzyszenia Rodzin Katolickich oraz Towarzystwa Gimnastycznego Sokół. W połowie lat 90. był prezesem Klubu Sportowego Polonia Bydgoszcz.

W latach 1990–2001 był członkiem Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. W latach 1991–1993 był posłem na Sejm I kadencji, biorąc udział w pracach pięciu komisji parlamentarnych. Był również doradcą ministra finansów. W 1993 nie znalazł się w Sejmie kolejnej kadencji. Od 1993 do 1994 był prezesem zarządu i dyrektorem generalnym w spółce Paraklet, a w latach 1994–1995 wiceprezydentem Bydgoszczy. Od 1996 pełnił funkcję pełnomocnika prezydenta Bydgoszczy ds. kontaktów z organizacjami pozarządowymi. W latach 1997–2001 ponownie sprawował mandat poselski (z listy Akcji Wyborczej Solidarność), był przewodniczącym Komisji Etyki Poselskiej. W czerwcu 2001 przeszedł do Przymierza Prawicy, a następnie do Prawa i Sprawiedliwości, pełnił funkcję sekretarza klubu parlamentarnego tej partii w Sejmie III kadencji. W 2001 nie został ponownie wybrany do parlamentu.

W latach 2002–2006 zasiadał w radzie miasta Bydgoszcz. Od 23 stycznia 2006 do 23 lipca 2007 zajmował stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Sportu, od 23 lipca 2007 do 26 listopada 2007 podsekretarza stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki. W 2006 został także radnym Sejmiku Województwa Kujawsko-Pomorskiego, objął w nim stanowisko wiceprzewodniczącego. Bez powodzenia ponownie startował do Sejmu w przedterminowych wyborach w 2007 z listy PiS (otrzymał 5364 głosy). W 2010 ponownie wybrano go do sejmiku[3].

W 2011 kandydował w wyborach parlamentarnych z 1. miejsca na liście komitetu wyborczego Prawa i Sprawiedliwości w okręgu wyborczym nr 11 w Sieradzu i uzyskał mandat poselski. Oddano na niego 17 808 głosów (5,24% głosów oddanych w okręgu)[4]. W 2015 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję (dostał 15 948 głosów)[5]. 28 września 2016 został sekretarzem stanu w KPRM.

22 listopada 2018 Sejmik Województwa Łódzkiego wybrał go na marszałka tego województwa[6]. W związku z tym odszedł ze stanowiska sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Tożsame stanowisko objął w tym samym miesiącu jego syn Łukasz Schreiber[7]. W 2024 wybrany na radnego Sejmiku Województwa Łódzkiego[8]. W tym samym roku bezskutecznie kandydował w wyborach europejskich[9]. W czerwcu 2024 zakończył pełnienie funkcji marszałka województwa.

Odznaczenia

edytuj

Życie prywatne

edytuj

Był żonaty z Wiolettą Schreiber, która w okresie rządów AWS-UW była dyrektorem gabinetu wojewody kujawsko-pomorskiego[12], a później dyrektorem kancelarii prezydenta Bydgoszczy[13][14]. Małżeństwo zakończone zostało rozwodem[15]. Ojciec Łukasza Schreibera[16].

Wyniki w wyborach ogólnopolskich

edytuj
Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
1991 Wyborcza Akcja Katolicka Sejm I kadencji nr 17 5798 (1,73%)  [17]
1993 Katolicki Komitet Wyborczy „Ojczyzna” Sejm II kadencji nr 6 9833 (2,29%)  [17]
1997 Akcja Wyborcza Solidarność Sejm III kadencji 11 786 (3,11%)  [17]
2001 Prawo i Sprawiedliwość Sejm IV kadencji nr 4 6508 (1,89%)  [17]
2007 Sejm VI kadencji 5364 (1,28%)  [18]
2011 Sejm VII kadencji nr 11 17 808 (5,24%)  [4]
2015 Sejm VIII kadencji 15 948 (4,31%)  [5]
2024 Parlament Europejski X kadencji nr 6 7223 (0,95%) [9]

Przypisy

edytuj
  1. Premier RP uczestniczył w pogrzebie Zenona Schreibera. tygodnikbydgoski.pl, 30 czerwca 2018. [dostęp 2018-10-19].
  2. Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. ipn.gov.pl. [dostęp 2023-02-15].
  3. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2015-06-03].
  4. a b Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-03].
  5. a b Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  6. Wybory zarządu województwa łódzkiego i prezydium sejmiku. dzienniklodzki.pl, 22 listopada 2018. [dostęp 2018-11-22].
  7. Schreiber za Schreibera. Syn przejmuje stanowisko po ojcu w KPRM. „Pisowski serial 'Dynastia'”. gazeta.pl, 30 listopada 2018. [dostęp 2018-12-04].
  8. Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-09].
  9. a b Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-06-10].
  10. M.P. z 2022 r. poz. 801
  11. Odznaczenia państwowe z okazji Dnia Samorządu Terytorialnego. prezydent.pl, 27 maja 2022. [dostęp 2022-05-27].
  12. Czystka kadrowa w Urzędzie Wojewódzkim. wyborcza.pl, 10 stycznia 2002. [dostęp 2018-11-22].
  13. Jak radny z komendantem po pyskach się prali. wprost.pl, 1 lipca 2004. [dostęp 2018-11-22].
  14. Wielkie porządki Rafała Bruskiego w ratuszu. Pierwszy etap zmian to 14 dyrektorów i zastępców mniej. pomorska.pl, 25 stycznia 2011. [dostęp 2018-11-22].
  15. Anna Dąbrowska: Mocne piony. Schreiberowie: minister i syn robią karierę w PiS. polityka.pl, 21 marca 2017. [dostęp 2018-08-16].
  16. Łukasz Schreiber szefem PiS-u w Bydgoszczy. bydgoszcz24.pl, 4 października 2012. [dostęp 2015-10-28].
  17. a b c d Poland – candidate data. University of Essex. [dostęp 2021-09-06]. (ang.).
  18. Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2021-09-06].

Bibliografia

edytuj