Jacek Zieliński (muzyk)
Jacek Tadeusz Zieliński (ur. 6 września 1946 w Krakowie, zm. 6 maja 2024 tamże) – polski wokalista, trębacz, skrzypek, aranżer i kompozytor. Współzałożyciel i główny wokalista zespołu Skaldowie.
_(cropped).jpg) Jacek Zieliński (2022) | |
| Data i miejsce urodzenia |
6 września 1946 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 maja 2024 |
| Przyczyna śmierci | |
| Instrumenty |
skrzypce, altówka, trąbka, fortepian, instrumenty perkusyjne, dudy |
| Gatunki |
big-beat, rock, rock psychodeliczny, folk, rock progresywny, folk progresywny, jazz-rock, pop |
| Zawód |
wokalista, trębacz, skrzypek, aranżer, kompozytor |
| Zespoły | |
| Skaldowie | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujBył synem Franciszka Zielińskiego (1915–1975), prawnika i muzyka związanego z Filharmonią Krakowską i Chórem Polskiego Radia w Krakowie[1]. Ukończył liceum muzyczne w klasie skrzypiec, studiował w klasie altówki w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie.
W 1965 wraz z Zygmuntem Kaczmarskim, Januszem Kaczmarskim, Feliksem Naglickim, Jerzym Fasińskim i swoim bratem Andrzejem Zielińskim założył w Krakowie grupę Skaldowie. Występował także jako solista, m.in. w 1967 na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu – „Dzień niepodobny do dnia” i później w duecie z Łucją Prus – „W żółtych płomieniach liści”.
Przez sześć lat chorował na nowotwór złośliwy, który z raka prostaty przekształcił się w raka kości. Przeszedł kilka chemioterapii[2].
Zmarł 6 maja 2024 roku[3][4]. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 20 maja w bazylice Na Skałce w Krakowie. Homilię wygłosił kard. Grzegorz Ryś. Potem nastąpiło ostatnie pożegnanie na cmentarzu Rakowickim, w Alei Zasłużonych. Artystę żegnały tłumy mieszkańców, rodzina, przyjaciele oraz para prezydencka – Andrzej Duda i Agata Kornhauser-Duda[5].
Odznaczenia
edytuj
- 29 czerwca 2006 został odznaczony przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Kazimierza Michała Ujazdowskiego Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[6].
- W 2013 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za osiągnięcia artystyczne[7][8].
- W 2024 został pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudę Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w pracy artystycznej i twórczej[9][10]. Wyróżnienie odebrał syn muzyka – Bogumił Zieliński, podczas uroczystości pogrzebowych w bazylice Na Skałce[5].
Życie prywatne
edytujOd 1971 do śmierci był żonaty z Haliną, z którą miał syna Bogumiła i córkę Gabrielę[11].
Przypisy
edytuj- ↑ J. Kanimir, Jan Karski, Franciszek Zieliński i Skaldowie Z okazji premiery wyjątkowej książki o Janie Karskim oraz 50-lecia legendy polskiego rocka, "Palestra" 2015, nr 5--6, maj 2015.http://www.insignis.pl/jankarski/media/02_karski_i_skaldowie.pdf
- ↑ Brat ujawnił przyczynę śmierci Jacka Zielińskiego ze Skaldów. "Sześć lat walczył". msn.com, 7 maja 2024. [dostęp 2024-05-07].
- ↑ Zmarł Jacek Zieliński, współtwórca legendarnej grupy Skaldowie. interia.pl, 6 maja 2024. [dostęp 2024-05-06].
- ↑ Muzyk Jacek Zieliński spocznie w Alei Zasłużonych na cmentarzu Rakowickim. krakow.tvp.pl, 9 maja 2024. [dostęp 2024-05-10].
- ↑ a b Maja Gasperowicz: Pogrzeb Jacka Zielińskiego ze Skaldów. Prezydent pośmiertnie odznaczył muzyka. kultura.onet.pl, 2024-05-20. [dostęp 2024-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-05-22)].
- ↑ Skaldowie wśród odznaczonych medalem Gloria Artis. muzyka.onet.pl, 29 czerwca 2006. [dostęp 2011-06-25].
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 500
- ↑ Frąckowiak, Woźniak, Zieliński i Zaryan odznaczeni u prezydenta. "Ta grupa wykonała ciężką, krecią robotę". TVN24, 2014-01-14. [dostęp 2014-01-20].
- ↑ M.P. z 2024 r. poz. 594
- ↑ Ostatnie pożegnanie śp. Jacka Zielińskiego. prezydent.pl. [dostęp 2024-05-20].
- ↑ Magdalena Pawlicka: Zacisze gwiazd. Wydawnictwo Picaresque, Telewizja Polska SA, 2009, s. 12–13. ISBN 978-83-926413-8-4.
Linki zewnętrzne
edytuj- Jacek Zieliński w bazie filmpolski.pl